«Αἱρετικές θεωρήσεις περί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων»
Λ΄ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ
ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Πραγματοποιήθηκε καί ἐφέτος, μέ τίς εὐλογίες τοῦ Κυρίου, στή Λεπτοκαρυά Πιερίας, ἡ «Λ΄ Πανορθόδοξος Συνδιάσκεψις Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων διά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας», ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου Β΄ καί μέ τή φιλοξενία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεωργίου.
Ἡ Συνδιάσκεψη διεξήγαγε τίς ἐργασίες της, ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Προέδρου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, ἀπό 22ας ἕως 24ης Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. Στή Συνδιάσκεψη συμμετεῖχαν Ἐντεταλμένοι ἕνδεκα Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ἑβδομήντα ὀκτώ Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κρήτης καί τῆς Δωδεκανήσου. Ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων ὅρισε ὡς θέμα τῆς φετινῆς Συνδιασκέψεως: «Αἱρετικές θεωρήσεις περί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων».
Μέ τή συμπλήρωση ἐφέτος τριάντα συναπτῶν ἐτῶν ἀπό τῆς ἐνάρξεως τῶν Συνδιασκέψεων αὐτῶν, ἀναπέμφθηκε δο- ξολογία πρός τόν Ὕψιστο γιά τήν πλούσια εὐλογία Του. Οἱ σύνεδροι ἐμνήσθησαν ἰδιαιτέρως τοῦ μακαριστοῦ Προέδρου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Μητροπολίτου Λαρίσης καί Τυρνάβου κυροῦ Ἰγνατίου, καθώς καί τοῦ ἐμπνευστοῦ τοῦ θεσμοῦ τούτου μακαριστοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου.
Ἡ Συνδιάσκεψη αὐτή περιεβλήθη μέ ἐπετειακό χαρακτήρα, γεγονός πού τονίστηκε τόσο στά Μηνύματα τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὅσο καί ἀπό ὅλους τούς Συνέδρους.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κίτρους προσέφερε καί εἰδικό ἀναμνηστικό ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῆς τριακονταετοῦς ἐπετείου τῆς Συνδιασκέψεως, καθώς καί καλαίσθητα Προγράμματα καί ἀφίσσες.
Μετά τόν Ἁγιασμό, τόν ὁποῖο ἐτέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.Εἰρηναῖος, προσφώνησε τούς συνέδρους ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους κ.Γεώργιος καί ἀκολούθως ἀναγνώσθηκαν τά Μηνύματα τῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Στό Μήνυμά του ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.Ἱερώνυμος, μεταξύ τῶν ἄλλων, ἀναφέρθηκε στήν: «Ἰδιαιτέραν σημασίαν κέκτηται τό γεγονός, ὅτι συμπληρώνονται ἐφέτος τριάκοντα ἔτη ἀπό τῆς συγκλήσεως τῆς πρώτης Συνδιασκέψεως. Γεγονός τό ὁποῖον προσδίδει ἐπετειακόν χαρακτῆρα εἰς τήν παροῦσαν Συνδιάσκεψιν».
Στή συνέχεια ὑπεγράμμισε ὅτι: «Ἡ ἀπουσία τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν χῶρον τῶν αἱρέσεων ἔχει ὡς ἄμεσον ἐπακόλουθον ὄχι μόνον τήν στρεβλήν θεώρησιν τῶν ἱερῶν μυστηρίων, ἀλλά καί αὐτήν τήν ὑποβάθμισίν των εἰς ἁπλᾶ σύμβολα ἤ τύπους, πού δηλώνουν μίαν ἐξωτερικήν πράξιν ἐντάξεως τοῦ προσηλύτου εἰς τήν ἑκάστοτε αἱρετικήν κίνησιν.
Ἡ ἄκρως προβληματική θεώρησις ἤ καί ἡ ἀνυπαρξία μυστηρίων μέ τήν κυριολεκτικήν σημασίαν τῆς λέξεως εἰς πολλάς αἱρετικάς καί παραχριστιανικάς κινήσεις ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα οἱ κατ’ αὐτάς χαρακτηριζόμεναι τελεταί νά μήν ἀποτελοῦν εἴσοδον εἰς τήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ σωτηρίαν καί βεβαίωσιν τῆς Χάριτος ἐντός τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας».
Στήν ἐναρκτήρια τελετή παρέστησαν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Εἰρηναῖος, οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ.Δαμασκηνός (Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο), Πτολεμαΐδος κ. Ἐμμανουήλ (Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας), Λύδδης κ. Δημήτριος (Πα- τριαρχεῖο Ἱεροσολύμων), οἱ Θεοφιλέστατοι Ἐπίσκοποι Ναϊσοῦ κ. Ἀρσένιος (Πατριαρχεῖο Σερβίας), Τουλσίας κ. Βησσαρίων (Πατριαρχεῖο Ρουμανίας), ὁ Μητροπολίτης Βράτσης κ. Γρηγόριος (Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας), καί ὁ Ἐπίσκοπος Σιεματίτσε κ. Βαρσανούφιος (Πολωνίας). Παρόντες ἦταν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ.Τιμόθεος καί ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Στρατονικείας κ. Στέφανος. Παρέστησαν ἐπίσης καί ἐκπρόσωποι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Ρωσίας, Κύπρου καί Ἀλβανίας.
Χαιρετισμό ἀπηύθυνε καί ὁ Δήμαρχος Κατερίνης κ. Σάββας Χιονίδης.
Σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα, πραγματοποιήθηκαν ἕξι εἰσηγήσεις καί τρεῖς ἐπετειακές παρεμβάσεις γιά τή συμπλήρωση τριακονταετίας τοῦ θεσμοῦ τῶν Συνδιασκέψεων, ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Εἰρηναίου, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Σιεματίτσε κ.
Βαρσανουφίου καί τοῦ Γραμματέως τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν αἱρέσεων Πρωτοπρεσβυτέρου π. Κυριακοῦ Τσουροῦ.
Τῶν συνεδριῶν τῆς Ἐπιτροπῆς προήδρευσαν διαδοχικῶς οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ. Δαμασκηνός, Πτολεμαΐδος κ. Ἐμμανουήλ, Λύδδης κ. Δημήτριος καί Κυθήρων κ. Σεραφείμ.
Οἱ εἰσηγητές διαπραγματεύθηκαν τά ἀκόλουθα θέματα: Στήν πρωινή συνεδρίαση, τήν πρώτη εἰσήγηση πραγματοποίησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεώργιος καί ὁ Καθηγητής κ. Παντελῆς Λέκκου, Δρ. Θεολογίας καί Ἱστορίας, μέ θέμα: «Ὀρθόδοξη Θεώρηση τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων». Στήν Εἰσήγηση, μέ βάση τή φράση τοῦ Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα «Σημαίνεται δέ ἡ Ἐκκλησία ἐν τοῖς μυστηρίοις» οἱ εἰσηγητές ὑπογράμμισαν ὅτι τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ταυτίζονται μέ τή ζωή της καί τήν ὕπαρξή της. Ἡ Ἐκκλησία ὁρίζεται, ἀποκαλύπτεται, φανερώνεται καί πραγματώνεται μέσα στά Μυστήρια καί δέν ὑπάρχει χωρίς αὐτά, χωρίς δηλαδή δυνατότητες μετοχῆς στή Θεία Χάρη. Ἡ Ἐκκλησία μάλιστα ἐμφαίνεται στό ἕνα καί μοναδικό Μυστήριο, αὐτό τῆς Θείας Εὐχαριστίας».
Στή συνέχεια τό λόγο ἔλαβε ὁ Πανοσιολ.Ἀρχιμανδρίτης κ. Ἐφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, Δρ Θ., ὁ ὁποίος ἀνέπτυξε τό θέμα:
«Οἱ ἀπόψεις τῶν Νεοπροτεσταντῶν γιά τά Μυστήρια». Ὁ εἰσηγητής παρουσίασε τίς ἐσφαλμένες ἀπόψεις τῶν Νεοπροτεσταντικῶν ὁμάδων καί πρόβαλε τίς αἱρετικές θεωρήσεις τους περί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων. Ἐπίσης προχώρησε στήν ἀνασκευή τῶν θέσεών τους ἀνά Μυστήριο, ὥστε νά καταδειχθοῦν οἱ πλάνες τους καί νά πληροφορηθοῦν ὀρθά οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί.
Ἀκολούθησε ἡ εἰσήγηση τοῦ Αἰδεσιμολ.Πρωτοπρ. κ. Σωτηρίου Ἀθανασούλια MTh, μέ τόν τίτλο: «Οἱ περί τῶν Μυστηρίων πλάνες τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ». Ὁ εἰσηγητής τόνισε ὅτι «ἀπό τίς αἱρετικές καί παραθρησκευτικές ὁμάδες τῆς ἐποχῆς μας ἡ ἑταιρεία “Σκοπιά” τῶν “Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ” ἀπορρίπτει ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, καθώς ἐπίσης καί τό θεμέλιο κάθε Μυστηρίου, πού εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, τόν Ὁποῖο δέν ἀποδέχεται ὡς Θεό ἀληθινό, ὡς τόν μοναδικό Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου, ὡς παρόντα, ἐνεργοῦντα καί σώζοντα διά τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων».
Ἑπόμενος εἰσηγητής ἦταν ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Αὐγουστῖνος Μύρου, Δρ Θ., μέ θέμα: «Τά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ Πεντηκοστιανοί». Ὁ εἰσηγητής ὑπογράμμισε ὅτι: «Ἡ ὑποτίμηση, ἡ διαστρέβλωση ἤ ἡ ἀπόρριψη τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τούς Πε- ντηκοστιανούς ὀφείλεται βασικά στίς λανθασμένες ἀντιλήψεις τους γιά τήν Ἐκκλησία καί τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ Πεντηκοστιανοί ἀντιλαμβάνονται τά Ἱερά Μυστήρια ὡς ἁπλές τελετές χωρίς πραγματική σωτηριολογική ἀξία, οἱ ὁποῖες γίνονται ἀποδεκτές μόνο καί ἐάν ρητά καί κατά γράμμα ἀναφέρονται στίς Ἅγιες Γραφές».
Στήν ἀπογευματινή συνεδρία ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Γρηγόριος Κωνσταντίνου, Δρ Θ., στήν εἰσήγησή του, πού εἶχε ὡς θέμα: «Αἱρετικές θεωρήσεις τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων ἀπό τούς Μορμόνους», ἀνέφερε ὅτι «οἱ Μορμόνοι ἀπορρίπτουν τήν ἔννοια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί ἀναμειγνύουν τά “μυστήριά” τους μέ παγανιστικές καί ἰουδαϊκές θέσεις. Τά πάντα ἑρμηνεύονται ὑπό τήν ἐπίδραση τοῦ Μόρμον καί ὄχι τοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης, μέ τό λεγόμενο “βάπτισμα τῶν νεκρῶν” ἀποδεικνύεται ἡ ἀλλοίωση τοῦ Βαπτίσματος καί ἡ παρανόηση τῶν σχετικῶν μέ τό Βάπτισμα χωρίων τῆς Καινῆς Διαθήκης».
Τήν τελευταία εἰσήγηση πραγματοποίησε ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος, μέ θέμα: «Ἡ ποιμαντική τῆς ἐπανένταξης». Ὁ εἰσηγητής ἀναφέρθηκε σέ ἐννιά σημαντικά βήματα γιά τήν ἐπανένταξη τῶν θυμάτων τῆς πλάνης στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Μεταξύ αὐτῶν, ἀνέφερε τήν ὀρθή διάγνωση τῆς καταστάσεως τοῦ θύματος, τήν προσπάθεια ἀναγνώρισης τῶν αἰτίων πού τό ὁδήγησαν στήν αἱρετική ὁμάδα, στό διαχωρισμό του ἀπό τήν ὀργάνωση καί τή βοήθεια πού πρέπει νά τοῦ παρασχεθεί γιά τήν ἐπανένταξή του στήν Ἐκκλησία.
Οἱ ἐργασίες τῆς Συνδιασκέψεως ὁλοκληρώθηκαν μέ τίς παρεμβάσεις τῶν Ἐντεταλμένων τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, οἱ ὁποῖοι ἀναφέρθηκαν στό ἀντιαιρετικό ἔργο πού ἐπιτελεῖται στίς ἐκκλησιαστικές περιφέρειές τους.
Στό Πρόγραμμα ἐντάχθηκαν καί τά ἐγκαίνια τῆς Ἐκθέσεως Φωτογραφίας τοῦ Τμήματος Φωτογραφίας «Ἴριδα» τῆς Ἑστίας Πιερίδων Μουσῶν Κατερίνης, μέ θέμα «Χῶροι Θρησκευτικῆς Λατρείας τῆς Πιερίας: Ξωκκλήσια καί παλιές Ἐκκλησίες» και τό μουσικό πρόγραμμα ἀπό τό «Μουσικό Σχολεῖο Κατερίνης».
Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν εἰσηγήσεων, ἡ Συνδιάσκεψη συνέταξε καί ἐνέκρινεν ὁμοφώνως, ἐν ὁλομελείᾳ, τά Πορίσματα, τά ὁποῖα δημοσιεύουμε στή συνέχεια, ἐξουσιοδότησε δέ τόν Σεβασμιώτατο Πρόεδρο αὐτῆς, νά τά ὑπογράψει, μετά τοῦ φιλοξενήσαντος τήν Συνδιάσκεψη Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους κ. Γεωργίου.
Τέλος, τά μέλη τῆς Συνδιασκέψεως ἐξέφρασαν τή χαρά καί τήν ἱκανοποίησή τους γιά τή συμπλήρωση τριακονταετίας ἀδιάκοπης ἐτήσιας συγκλήσεως τῆς Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας καί ἐν δοξολογίᾳ πρός τόν Πανάγαθον Θεόν, εὐχήθηκαν νά συνεχιστεῖ ὁ θεσμός αὐτός ὡς σημαντική συμβολή στόν ποιμαντικό τομέα τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς σύγχρονης πλάνης.
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Ἡ Λ’ ἐπετειακή Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας, πού πραγματοποιήθηκε ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου Β’, στή Λεπτοκαρυά Πιερίας ἀπό 22 ἕως 24 Ὀκτωβρίου 2018, μέ τή φιλόξενη φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεωργίου καί ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς καί Φαλήρου κ. Σεραφείμ, Προέδρου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, μέ θέμα: «Αἱρετικές θεωρήσεις περί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων», μετά ἀπό ἐκτενῆ συζήτηση ἐπί τῶν εἰσηγήσεων ἐνέκρινε ὁμοφώνως τά ἀκόλουθα Πορίσματα: Ἡ Ὀρθόδοξη ἀντίληψη γιά τά Ἱερά Μυστήρια συνοψίζεται κάλλιστα στήν πατερική ἔκφραση «σημαίνεται ἡ Ἐκκλησία ἐν τοῖς Μυστηρίοις» (Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας).
Πράγματι ἡ σημασία τῶν Μυστηρίων εἶναι τόσο καθοριστική, ὥστε ἡ ζωή καί ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας ὑποστασιάζεται, ἀποκαλύπτεται, φανερώνεται καί πραγματώνεται μέσα στά Ἱερά Μυστήρια. Ἰδιαιτέρως, ἡ Ἐκκλησία ἐμφανίζεται στό «Μυστήριο τῶν Μυστηρίων» τή Θεία Εὐχαριστία, μέ τό ὁποῖο εἶναι συνδεδεμένα ὅλα τά Μυστήρια.
Μέ τά Ἱερά Μυστήρια ἐνεργεῖ καί σώζει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός καί μέ αὐτά μεταδίδεται ἡ ἄκτιστη θεία Χάρη. Τό γεγονός, ὅτι ἐκτός τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί χωρίς τή μετοχή στήν ἄκτιστη θεία Χάρη δέν ὑπάρχει σωτηρία, σημαίνει, ὅτι θεμελιώδης προϋπόθεση εἶναι γιά τόν χριστιανό ἡ μετοχή του καί κοινωνία του στά αὐθεντικά καί γνήσια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀντιθέτως, στόν χῶρο τῶν αἱρετικῶν κινήσεων ὑπάρχει συμμετοχή σέ ὑποκατάστατα μυστηρίων (τελετές) ἄνευ χαρι- σματικῆς καί σωτηριολογικῆς ἀξίας, πού καθιστοῦν ἀνέφικτη τή δυνατότητα σωτηρίας. Ἡ ἄκρως προβληματική θεώρηση ἤ καί ἀνυπαρξία μυστηρίων μέ τήν κυριολεκτική σημασία τῆς λέξεως, σέ πολλές αἱρετικές καί παραχριστιανικές κινήσεις, ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα οἱ χαρακτηριζόμενες ἀπό αὐτές τελετές, νά μήν ἀποτελοῦν εἴσοδο στήν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ σωτηρία καί βεβαίωση προσλήψεως τῆς χάριτος ἐντός τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας.
Οἱ διάφορες αἱρετικές καί παραχριστια- νικές ὁμάδες τῆς ἐποχῆς μας, ὡς ἐπιβουλεῖς τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας, μέ τίς κακόδο- ξες θέσεις τους, ἐπιχειροῦν νά πλήξουν τό κέντρο τῆς ἐκκλησιασικῆς ζωῆς, δηλαδή τά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Προτεσταντικές καί Νεοπροτεσταντικές κινήσεις θεωροῦν τό Βάπτισμα ἁπλῆ συμβολική τελετή, διαχωρίζουν τήν ἀναγέννηση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Βάπτισμα, ἀπορρίπτουν τόν Νηπιοβαπτισμό, θεωροῦν τόν Ἄρτο καί τόν Οἶνο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἁπλᾶ σύμβολα τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ καί ἀρνοῦνται τόν σωτηριολογικό χαρακτῆρα τῶν λοιπῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας (Χρίσματος, Ἱερωσύνης, Ἐξομολογήσεως, Γάμου καί Εὐχελαίου).
Ἡ ὑποτίμηση, διαστρέβλωση, καί ἀπόρριψη τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων ἀπό τούς σύγχρονους Πεντηκοστιανούς καί τίς διάφορες ὁμάδες τοῦ αὐτοπροσδιοριζομένου ὡς «χαρισματικοῦ» κινήματος, ὀφείλονται κυρίως στίς ἐσφαλμένες ἀντιλήψεις τους γιά τήν Ἐκκλησία καί τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ Ἐκκλησία ἐκλαμβάνεται ἀπό αὐτούς ὡς ἕνα σύνολο («σῶμα») ἀνθρώπων μέ κοινή πίστη, ἡ δέ σωτηρία ὡς ἕνα εἶδος αὐτόματης ἠθικῆς βελτιώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Κατά συνέπεια, τά δῆθεν μυστήριά τους, πού οἱ ἴδιοι τά θεωροῦν συμβολικές πράξεις, εἶναι γιά αὐτούς ὑποδεέστερα καί αὐτοῦ τοῦ ἐκστατικοῦ φαινομένου τῆς δῆθεν «γλωσσολαλιᾶς», χωρίς πραγματική σωτηριολογική ἀξία, καθώς ἀγνοοῦν τραγικά τό βαθύτερο καί οὐσιαστικό τους νόημα, αὐτό πού ἀποτελεῖ κοινή ἐμπειρία ὅλων τῶν χριστιανικῶν γενεῶν.
Κατά τόν ἴδιο τρόπο ἡ ἑταιρεία «Σκοπιά» τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά» ἀπορρίπτει ὅλα τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καθώς καί τό ὀντολογικό θεμέλιο κάθε αὐθεντικοῦ Μυστηρίου, δηλαδή τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ὀργάνωση αὐτή δέν ἀποδέχεται τή θεμελιώδη ἐκκλησιαστική πίστη, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Θεός ἀληθινός, ὅτι εἶναι ὁ μοναδικός Σωτήρας καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου, ὅτι εἶναι παρών, ἐνεργεῖ καί σώζει διά τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων Του. Διατηρεῖ κάποιες συμβολικές τελετές, ὅπως τό «Βάπτι- σμα» καί τήν «Ἀνάμνηση», οἱ ὁποῖες παραχαράσσουν τά Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καί τῆς Θείας Εὐχαριστίας τῆς Ἐκκλησίας.
Διαφοροποιεῖται ριζικά ἀπό τό πνεῦμα καί τό γράμμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἀπό τή διαχρονική πράξη τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε οὔτε μεταξύ τῶν χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καί αἱρέσεων μπορεῖ νά ἐνταχθεῖ, οὔτε τό ὄνομα τῶν Χριστιανῶν μπορεῖ νά χρησιμοποιεῖ γιά τά μέλη της, ἀσχέτως ἐάν γιά προφανεῖς λόγους τό χρησιμοποιεῖ ἐνῶ τό ἀποκαλοῦσε στό παρελθόν «δυσῶδες».
Οἱ Μορμόνοι, ἀπορρίπτουν τήν ἔννοια τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τυγχάνουν ἐξωχριστιανικό σύστημα. Συνεπῶς καί ἡ διδασκαλία τους περί Μυστηρίων, ἤδη ἀπό τήν ἀφετηρία της, εἶναι πλήρως διαστρεβλωμένη. Οἱ τελετές τῶν Μορμόνων ἀποτελοῦν εἶδος «πνευματικῆς» προετοιμασίας, διά τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά συνειδητοποιήσει τήν κλήση του πρός μία «σωτηρία», τό περιεχόμενο τῆς ὁποίας βρίσκεται σέ ἀπόλυτη ἀναντιστοιχία μέ τήν χριστιανική νοηματοδότηση τοῦ ὅρου. Ἡ χρήση ὕδατος ἀντί οἴνου στήν ἀπομίμηση τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τό «βάπτισμα τῶν νεκρῶν», τό ὁποῖο ὑπῆρξε καί πρακτική ἀρχαίων αἱρετικῶν γνωστικῶν (Κηρινθιανῶν, Μαρκίωνος κ.ἄ.), εἶναι σαφεῖς ἀποδείξεις τῆς ἀλλοιώσεως χωρίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς ἀρνήσεως τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως.
Στό πλαίσιο τῆς ποιμαντικῆς μέριμνας τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ἐπανένταξη τῶν θυμάτων τῆς πλάνης στήν αὐθεντική μυστηριακή της ζωή, τῶν ὁποίων σέβεται τήν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως, μή ἀποδεχομένη ὅμως τή στρέβλωση τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως καί Ἀληθείας, ἀπαιτοῦνται: ὀρθή διάγνωση, προσπάθεια ἀναγνώρισης τῶν αἰτίων πού ὁδήγησαν τό θῦμα στήν πλάνη, ἀργά καί σταθερά βήματα γιά ἀπεξάρτηση καί ἀποδοχή τοῦ πλανεμένου χωρίς οὐδεμία διάθεση ἀπομειώσεως τῆς προσωπικότητός του, ἔνταξη στήν Ὀρθόδοξη ζωή καί στόν πλοῦτο τῆς λατρείας καί διά τῆς ἐκκλησιοποιήσεώς του εἰσαγωγή στήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία «τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ».
Συμπερασματικά τονίστηκε, ὅτι διά τῶν ποικιλόμορφων αἱρετικῶν θεωρήσεων τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων ἐπιδιώκεται ὄχι ἁπλῶς ἡ ἀλλοίωση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί κυρίως τῆς θείας λατρείας της, ἀλλά καί ἡ στέρηση τῶν πιστῶν ἀπό τήν εὐλογία καί τή δυνατότητα νά ἑνώνονται ὡς ὀργανικά μέλη μέ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία, νά καθαίρονται ἀπό τά πάθη τους, νά φωτίζονται μέ τή θεία ἔλλαμψη καί νά ἀποβαίνουν «θείας φύσεως κοινωνοί» καί μέτοχοι τῶν ἀκτίστων θείων ἐνεργειῶν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Ἡ Συνδιάσκεψη ἐγκρίνει ὁμοφώνως τά ὡς ἄνω Πορίσματα καί ἐξουσιοδοτεῖ τον Πρόεδρο αὐτῆς νά τά ὑπογράψει.
Ὁ Πρόεδρος τῆς Συνδιασκέψεως
† Ὁ Πειραιῶς καί Φαλήρου Σεραφείμ
Οἱ Ἐντεταλμένοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου,
Μητροπολίτης Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου Δαμα- σκηνός Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Ἐμμανουήλ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, Ἀρχιεπίσκοπος Λύδδης Δημήτριος Πατριαρχείου Ρωσίας, Ἡγούμενος Θεοφάνης Λουκιάνωφ Πατριαρχείου Σερβίας, Ἐπίσκοπος Ναϊσοῦ Ἀρσένιος Πατριαρχείου Ρουμανίας, Ἐπίσκοπος Τουλσίας Βησσαρίων Πατριαρχείου Βουλγαρίας, Μητροπολίτης Βράτσης Γρηγόριος Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, Πρωτοπρεσβύτερος Ἠλίας Κουτραφούρης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Πρωτοπρεσβύτερος Κυριακός Τσουρός Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας, Ἐπίσκοπος Σιεματίτσε Βαρσανούφιος Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας, Πρωτοπρεσβύ- τερος Κοσμᾶς Πρίφτης
Ὁ φιλοξενῶν τήν Συνδιάσκεψη
+Ὁ Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος Γεώργιος
