της κ. Άννας Μπουρδάκου, μέλους τού Πν.Σ. της Π.Ε.Γ.
Η εταιρία «Σκοπιά» πραγματοποιεί κάθε χρόνο μια τριήμερη συνέλευση. Η φετινή έγινε από 27 έως 29 Ιουνίου 2014, στο κεντρικό στάδιο Ο.Α.Κ.Α. στο Μαρούσι. Κύριο θέμα της ήταν η ίδρυση της «βασιλείας του Ιησού Χριστού αοράτως στους ουρανούς». Ο Ιησούς Χριστός κυβερνάει με την «Βασιλεία Του, από το 1914 έως σήμερα, το 2014. Εορτή δηλαδή 100 χρόνων της «κυβέρνησης – βασιλείας», η οποία είναι μία πραγματική «Κυβέρνηση» αφού έχει:
«ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ»,
«ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑ» (ο Ιησούς Χριστός έχει 144.000 συγκυβερνήτες),
«ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ» (Αποτελείται από κραταιούς αγγέλους),
«ΕΔΡΑ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ».
«Ο θρόνος τον Ιησού Χριστού είναι στον ουρανό στο πλευρό του Πατέρα του. Ο ουρανός είναι η μεγαλοπρεπής κατοικία της αγιότητας και δόξας τον Ιεχωβά (Ησ. 69:15) Πρόκειται για πραγματικό τόπο. ΝΑΙ, και μάλιστα πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε πρωτεύουσα ή κυβερνητικό κτίριο μπορείτε να δείτε, διότι τα ουράνια πράγματα δεν φθείρονται (Ματθ. 6:20)».
«ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΣΤΗ ΓΗ». «Σήμερα οι υπήκοοι τον Ιεχωβά, μοιάζουν με ξένους κατοίκους, που ζουν σαν νομοταγείς πολίτες σε κάθε χώρα και έθνος».
«ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ». «Η Βασιλεία του Θεού σύντομα θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του».
«ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΟΣΙΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ». «Ο πληθυσμός των οσίων υπηκόων της Βασιλείας, 7,5 εκατομμύρια.
Όλα αυτά καταγράφονται στο βιβλίο «Η βασιλεία του Θεού ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ» σελ. 26-27.
Ο «δούλος» συγκέντρωσε πάλι χιλιάδες κόσμο, διέθεσε άπειρα βιβλία, βιβλιάρια, φυλλάδια και δίσκους. Σκοπός; Η επιβολή των διδασκαλιών και των κατά καιρούς αλλαγών τους, στους οπαδούς, κρατώντας τους σε τυφλή υποταγή και σε διαρκή εγρήγορση. Με το νέο εφεύρημα: «μια προσεκτική επανεξέταση» -τα προηγούμενα χρόνια είχαμε το «ζωηρότερο φως». Άρα ομολογεί ο «δούλος» ότι οι προηγούμενες διδαχές του ήταν… εκ του προχείρου;
Διαβάζουμε από το βιβλίο «Η βασιλεία του Θεού Κυβερνάει», σελ. 222: «Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΞΑΛΕΙΦΕΙ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ». «Ο Βασιλιάς μας έχει συγκροτήσει ένα στράτευμα από πρόθυμους στρατιώτες. Έχει καθαρίσει και εξαγνίσει τους ακολούθους του πνευματικά και ηθικά. Και παρά τις προσπάθειες που έχουν κάνει οι εχθροί της βασιλείας για να μας διαιρέσουν, απολαμβάνομε παγκόσμια ενότητα σήμερα. Αυτά μαζί με πολλά άλλα επιτεύγματα της Βασιλείας μας πείθουν… ότι από το 1914, ο Βασιλιάς μας κυβερνάει ανάμεσα στους εχθρούς της βασιλείας».
Το κείμενο αυτό της εταιρίας, μας λέει ότι ο Ιησούς Χριστός άρχισε να κυβερνάει μαζί με την βασιλεία Του, από το 1914. Ο Κ. Ρώσσελ όμως κήρυττε ότι η ίδρυση της βασιλείας του Θεού έχει ήδη αρχίσει από το 1878 μ.Χ. («Γραφικαί Μελέται» τόμος Β σελ. 113, 114). Η ίδια διδασκαλία συνεχίστηκε από τον Ι. Ρόδερφορδ. Όπως γράφει, το 1924, στο βιβλίο του «Επιθυμητή Κυβέρνηση», στην σελ. 21, η ίδρυση της Βασιλείας έγινε το 1878. Η διδασκαλία αυτή άλλαξε στο διάστημα ενός έτους από τον Ι. Ρόδερφορδ. Το 1925 διαβάζομε στη «Σκοπιά», 15-9-25: «Η γέννησις της βασιλείας το 1914».
Όλα αυτά τα μυθεύματα της «Σκοπιάς» με τις διάφορες χρονολογίες του δούλου, είναι φυσικά είναι εκτός Αγίας Γραφής. Ο Ιησούς Χριστός δεν περίμενε ούτε το 1878 ούτε το 1914, για να γίνει Βασιλιάς αλλά «γεννήθηκε Βασιλιάς». Στην Π. Δ. ο προφήτης Ησαΐας, 750 έτη περίπου προ της γεννήσεως του Ιησού Χριστού, προφητεύει την βασιλεία Του (Ησαΐας Θ’ 6, 7). Το ίδιο διαβάζομε στην Κ. Δ. (Ματθαίος Β 2, ΚΕ’ 31-46 και Ιωάννης Α’ 50, IB’ 13 και ΚΑ’ 5).
Συνεχίζουμε από το ίδιο βιβλίο: Σελ. 223, 224: «Ξεκινάει η Μεγάλη θλίψη». «Τι θα καταστραφεί πρώτα; η “Βαβυλώνα η Μεγάλη” η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας γνωστή και ως η “πόρνη” (Αποκ. 17: 5, 6, 15)… Αυτή η καταστροφή θα αποτελέσει την εναρκτήρια φάση της “Μεγάλης θλίψης” (Ματθ. 24: 21-22, Β Θεσ. 2: 8). Συντομεύονται οι ημέρες. Ο Βασιλιάς μας αποκάλυψε τι θα συμβεί σε αυτό το σημείο στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης.
Ο Ιησούς δήλωσε: “Για χάρη των εκλεγμένων θα συντομευθούν εκείνες οι ημέρες (Ματθ. 24:21-22), τα λόγια του Ιησού εκπληρώθηκαν το 66 Κ.Χ, όταν ο Ιεχωβά “συντόμευσε” την επίθεση του Ρωμαϊκού στρατού (Μαρκ. 13: 20). Τι θα συμβεί σε παγκόσμια κλίμακα στη διάρκεια της επερχόμενης μεγάλης θλίψης; Ο Ιεχωβά μέσω τον Βασιλιά μας θα “συντομεύσει” την επίθεση των Ηνωμένων Εθνών στη θρησκεία, ώστε η μία και μοναδική αληθινή θρησκεία θα επιζήσει (Ψαλμ. 96: 5). Ποια γεγονότα θα συμβούν όταν θα έχει περάσει αυτό το στάδιο της μεγάλης θλίψης;».
Ας δούμε τώρα τι γράφει γι’ αυτό η «Σκοπιά» σε παλαιότερα κείμενά της:
1928, «Κυβέρνησις», σελ. 293: «Μετά το 1918 θα έλθει από των Εθνών μεγάλη θλίψη… αυτή είναι ο Αρμαγεδδώνας. (Ματθ. ΚΔ 21».
Η «Σκοπιά» εδώ ταυτίζει την μεγάλη θλίψη με τον Αρμαγεδδώνα.
1936, «Πλούτη», σελ. 222: «Διαρκούσης της περιόδου του Παγκοσμίου Πολέμου οι πιστοί αφοσιωμένοι άγιοι του Θεού επί της γης ευρίσκοντο εις κίνδυνο θανάτου. Δια τους εκλεκτούς η περίοδος θλίψεως που άρχισε το 1914 εκολοβώθη το 1918 μετά την παύση του Παγκοσμίου Πολέμου. Παρουσιάζεται μια διακοπή της Μεγάλης θλίψεως από το 1914-1918 με την παύση του Παγκοσμίου Πολέμου, έτσι ώστε να δυνηθούν να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά».
Κατά την «Σκοπιά» αυτό ήταν το μήνυμα του «δούλου» τότε. Το 1994 όμως έγραφε τα εξής:
1994, «Σκοπιά», 15-2-94, σελ. 17:… «Επί χρόνια πίστευαν ότι η σύγχρονη Μεγάλη θλίψη είχε ένα εναρκτήριο μέρος που αντιστοιχούσε στον καιρό του A’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατόπιν διακόπτονταν για κάποιο διάστημα και θα κατέληγε… στον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού Παντοδύναμου… Ωστόσο η Σκοπιά της 15-7-50 επανεξέτασε την προφητεία του Ιησού Χριστού… Έδειξε ότι θα μπορούσε ένα εναρκτήριο μέρος κατά τα έτη 1918-1919 να διακοπεί επί μερικές δεκαετίες και να συνεχιστεί αργότερα. Η Μεγάλη θλίψη που δεν πρόκειται να συμβεί πάλι, είναι ακόμη εμπρός μας».
2013, «Σκοπιά», 15-7-13, σελ. 3: «Επί σειρά ετών πιστεύαμε ότι η Μεγάλη θλίψη άρχισε το 1914-1918 όταν τερματίστηκε ο πόλεμος… θεωρούσαμε ότι η Μεγάλη θλίψη είχε τρεις φάσεις: Θα υπήρχε μία αρχή 1914-1918, θα ακολουθούσε μία διακοπή από το 1918 και έπειτα και η θλίψη θα ολοκληρωνόταν μετά τον Αρμαγεδδώνα. Εν τούτοις έπειτα από περαιτέρω εξέταση της προφητείας τον Ιησού αντιληφθήκαμε ότι ένα τμήμα αυτής της προφητείας έχει δύο εκπληρώσεις (Ματθ. 24: 21-22). Μια αρχική… στην Ιουδαία τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Αυτή η βαθύτερη κατανόηση οδήγησε σε διασαφηνίσεις. Διακρίναμε ότι το πρώτο στάδιο δεν άρχισε το 1914».
Σελ. 4, 5: «Στην πρώτη εκπλήρωση το “αηδιαστικό πράγμα” (Ματθ. 24: 15, 16) θα επιτεθεί στην Βαβυλώνα τη Μεγάλη… Τα λόγια του Ιησού δείχνουν ότι θα μεσολαβήσει κάποια περίοδος χρόνου μέχρι την έναρξη του Αρμαγεδδώνα. Κατόπιν θα δούμε στον Αρμαγεδδώνα το αποκορύφωμα της Μεγάλης θλίψης».
Ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος στο βιβλίο του «Μάρτυρες τού Ιεχωβά και Ορθοδοξία», μιλώντας για τη «μεγάλη θλίψη» γράφει τα έξης: «Το δέσιμο τού Σατανά δεν είναι απόλυτο και η κρίση δεν είναι τελική. Θα λυθεί μετά “1.000 χρόνια” και θα κηρύξει διωγμό εναντίον των πιστών και της Εκκλησίας. Θα ξεσηκώσει τα ασεβή έθνη και τότε θα ακολουθήσει η τελική κρίση σύμφωνα με την Αποκάλυψη (Αποκ. Κ’ 8-10 και Θ’ 20). Αλλά και η βασιλεία των πιστών δεν θα είναι πλήρης. Αποτελεί πρόγευση και προοίμιο της αιώνιας Βασιλείας μετά την καταδίκη του θηρίου, του ψευδοπροφήτου και τού ίδιου τού Σατανά… Πρόκειται για τη “μεγάλη θλίψη” που θα κορυφωθεί με την δράση του Αντίχριστου, πριν από την δευτέρα παρουσία τού Χριστού» (σελ. 185). Και στη σελ. 187 σημειώνει: «Ένα από τα “σημεία” πριν από την δευτέρα παρουσία τού Χριστού είναι η “μεγάλη θλίψη”».
Ολοκληρώνοντας την Ορθόδοξη διδασκαλία για την «μεγάλη θλίψη» καταλήγει: «Η δευτέρα παρουσία: Όταν τελειώσει η “μεγάλη θλίψη” θα γίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα (Ματθ. ΚΔ’ 29, Μάρκ. ΙΓ’ 24, Αποκ. ΣΤ’ 12-14, Ησαΐας ΙΓ’ 9-10, Πράξ. Β’ 19-20) και τότε θα φανεί το σημείον τού Υιού τού ανθρώπου (Ματθ. ΚΔ’ 2-30). Η δευτέρα παρουσία δεν θα γίνει πριν από την “μεγάλη θλίψη”, αλλά ευθύς μετά την θλίψη των ημερών εκείνων (Ματθ. ΚΔ’ 29). Η δευτέρα παρουσία τού Κυρίου δεν συμπίπτει μόνο με την γενική ανάσταση, αλλά και με την κρίση» (σελ. 191).
Συνεχίζουμε από το βιβλίο της «Σκοπιάς»: «Η βασιλεία του Θεού Κυβερνάει»:
Σελ. 226: «Γεγονότα που οδηγούν στον Αρμαγεδδώνα: Η προφητεία του Ιησού τις τελευταίες ημέρες… κατά το χρονικό διάστημα που θα προηγηθεί του Αρμαγεδδώνα».
«Ουράνια φαινόμενα. Ο Ιησούς προλέγει: Ο Ήλιος θα σκοτεινιάσει και η σελήνη δεν θα δώσει το φως της και τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό. Αναφερόταν ο Ιησούς και σε υπερφυσικά φαινόμενα στους ουρανούς; Ίσως. (Ησαΐας 13:9-11, Ιωήλ 2:1,30,31). Ποια θα ήταν η αντίδραση των ανθρώπων; …θα νοιώθουν “οδύνη” επειδή θα βρίσκονται σε αδιέξοδο (Λουκάς 21:25, Σοφ. 1:17)».
Και για την «Εξαγγελία κρίσης», γράφει:
«Όλοι οι εχθροί της Βασιλείας του Θεού… θα παραστούν μάρτυρες ενός γεγονότος, που θα επιτείνει την ταραχή τους. Ο Ιησούς λέει: “Θα δουν τον Γιο του ανθρώπου να έρχεται μέσα σε ένα σύννεφο με μεγάλη δύναμη και δόξα” (Μαρκ. 13: 26). Αυτή η υπερφυσική επίδειξη δύναμης θα σημαίνει ότι ο Ιησούς έχει έρθει για να εξαγγείλει κρίση… βρίσκουμε πληροφορίες στην παραβολή προβάτων και κατοικιών (Ματθ. 25: 31-33, 46). Οι όσιοι υποστηρικτές της Βασιλείας θα κριθούν ως ”πρόβατα” και θα σηκώσουν τα κεφάλια τους… “ότι πλησιάζει η απελευθέρωσή τους”. Οι ενάντιοι της Βασιλείας θα κριθούν ως “κατσίκια” και θα κτυπούν τον εαυτό τους… καταλαβαίνοντας ότι τους περιμένει αιώνια εκκοπή (Ματθ. 24: 30, Αποκ. 1: 7)».
Επίδειξη δυνάμεως τού Ιησού χαρακτηρίζει η «Σκοπιά» την ένδοξη και επιφανή δευτέρα παρουσία Του. Επιδειξιομανή παρουσιάζει τον Ιησού Χριστό Λόγω υπερφυσικής δυνάμεως όπως ισχυρίζεται. Φυσικά όλη η πορεία Του στη γη είναι υπέρλογα φαινόμενα. Ας αναλογιστεί ο «δούλος» τα θαύματα του Ιησού. Από το θαύμα στον εν Κανά γάμο, τις ιάσεις και τις αναστάσεις νεκρών με αποκορύφωμα τη δική Του Ανάσταση και Ανάληψη με το ένδοξο και αφθαρτοποίημένο σώμα Του.
Συνέχεια από το βιβλίο της «Σκοπιάς»: Σελ. 227: «Αφού ο Ιησούς εξαγγείλει την κρίση του… θα απομένουν ακόμα κάποια βαρυσήμαντα γεγονότα μέχρι να ξεκινήσει ο πόλεμος του Αρμαγεδδώνα (Ματθ. 25:32). Θα εξετάσουμε δύο από αυτά: την επίθεση του Γωγ και την συγκέντρωση των χρισμένων… Ο Λόγος του Θεού δεν αποκαλύπτει τον ακριβή χρόνο στον οποίο θα συμβούν. Μάλιστα φαίνεται πιθανό ότι το ένα θα διασταυρωθεί με το άλλο σε κάποιο βαθμό». «Μια ολομέτωπη επίθεση».
«Ο Γωγ του Μαγώγ θα επιτεθεί στους εναπομείναντες χρισμένους και τους συντρόφους τους, τα άλλα πρόβατα (Ιεζ. 38: 11). Αυτή η επίθεση εναντίον της εγκαθιδρυμένης διακυβέρνησης της Βασιλείας θα είναι η τελευταία μάχη του Σατανά στον πόλεμο που διεξάγει εναντίον του χρισμένου υπολοίπου από τότε που εκδιώχθηκε από τον ουρανό (Αποκ. 12: 7-9)».
Πότε όμως εκδιώχθηκε ο Σατανάς από τον ουρανό; Την απάντηση την δίνει η εταιρία του «δούλου»:
1927, «Δημιουργία», σελ. 332: «Ο Σατανάς υπήρξε αόρατος κυβερνήτης των κυβερνητικών οργανώσεων. Επειδή ήταν αόρατος στον άνθρωπο εκυβέρνησε επίσης και τον ουρανό τού ανθρώπου… Η Γραφική αποδείξις είναι, η έξωση αυτή τού Σατανά, έλαβε χώρα κατά το 1914».
1950, «Έστω ο Θεός αληθής», σελ. 62: «Και έγινε πόλεμος εν τω ουρανώ. Ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά τού δράκοντος… Και ερρίφθη ο δράκος ο μέγας ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς… ερρίφθη εις την γην… υπάρχουν άφθονες αποδείξεις ότι αυτό το όραμα επραγματοποιήθη στο 1914-1918 μ.Χ.».
1964, «Γενηθήτω το θέλημά σου», σελ. 353: «Ο Διάβολος ηττήθη από τον Μιχαήλ και υπάρχει Γραφικός λόγος να πιστεύωμε ότι τον καιρό τού εορτασμού τού δείπνου τού Κυρίου στις 26-3-1918 ο Σατανάς κατερρίφθη στη γη».
Οι απαντήσεις αυτές δίνουν την ευκαιρία επιλογής στους «μάρτυρες του Ιεχωβά» και συγχρόνως δηλώνουν την αναξιοπιστία του «δούλου». Πότε τελικά νικιέται ο Σατανάς: το 1914-1919 ή θα ηττηθή στην τελευταία μάχη;
Συνέχεια από το βιβλίο της «Σκοπιάς»: «Η συγκέντρωση των χρισμένων», σελ. 227.
«Τόσο ο Ματθαίος όσο και ο Μάρκος κατέγραψαν τη δήλωση του Ιησού σχετικά με τους “εκλεγμένους” χριστιανούς (χρισμένους) με το πνεύμα ως μέρος μιας σειράς γεγονότων που θα συμβούν πριν το ξέσπασμα του Αρμαγεδδώνα».
Σελ. 228: «…Ο Ιησούς προφητεύει: Τότε θα αποστείλει τους αγγέλους και θα συγκεντρώσει τους εκλεγμένους του… (Μαρκ. 13: 27, Ματθ. 24: 31). Σε ποια συγκέντρωση αναφέρεται εδώ ο Ιησούς; Δεν μιλάει για το τελικό σφράγισμα του υπολοίπου …το οποίο θα συμβεί ακριβώς προτού αρχίσει η μεγάλη θλίψη; Έτσι λοιπόν μετά την έναρξη της ολομέτωπης επίθεσης του Σατανά στο λαό του Θεού, οι χρισμένοι που θα απομένουν στη γη θα συγκεντρωθούν στον ουρανό. Πως σχετίζεται αυτή η συγκέντρωση του υπολοίπου με το γεγονός που θα συμβεί στη συνέχεια, τον Αρμαγεδδώνα;».
«Ο χρόνος κατά τον οποίο θα γίνει η συγκέντρωση υποδεικνύει ότι όλοι οι χρισμένοι θα είναι στον ουρανό, προτού ξεκινήσει ο πόλεμος του Θεού ο Αρμαγεδδών».
«Στον ουρανό, οι 144.000 συγκυβερνήτες του Χριστού θα λάβουν εξουσία για να χρησιμοποιήσουν μαζί με τον Ιησού το “σιδερένιο ραβδί της καταστροφής των εχθρών της Βασιλείας τον Θεού” (Αποκ. 2:26, 27). Έπειτα… μαζί με τους κραταιούς αγγέλους οι αναστημένοι χρισμένοι θα ακολουθήσουν τον Χριστό τον πολεμιστή Βασιλιά… Όταν λάβει χώρα αυτή η βίαιη σύγκρουση, ο πόλεμος του Αρμαγεδδώνα θα έχει ξεκινήσει (Αποκ.16:16)».
Ο Αρμαγεδδώνας είναι περιοχή της Ιερουσαλήμ, όπου έγιναν μάχες αιματηρές (Ζαχαρίας IB’ 11). Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί αυτό τον όρο για να τονίσει την Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού. Άλλες αντίστοιχες διατυπώσεις είναι: «η ημέρα εκείνη», «ημέρα τού Κυρίου μεγάλη και επιφανής», «ημέρα κρίσεως», «ημέρα οργής».
Ο Αρμαγεδδώνας ταυτίζεται με την ένδοξη Δευτέρα Παρουσία τού Ιησού Χριστού. Η «Σκοπιά» έχει την δική της διδαχή και όχι της Αγίας Γραφής. Ξεχωρίζει τον Αρμαγεδδώνα από την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και περιγράφει έναν κατά γράμμα πόλεμο και τον Ιησού Χριστό «σφαγέα».
Διαβάζουμε από το βιβλίο της «Σκοπιάς», «Η βασιλεία τον Θεού Κυβερνάει», σελ. 230: Πως να προετοιμαστούμε»:
«Πως να προετοιμαστούμε για τα συνταρακτικά γεγονότα που πρόκειται να έρθουν; Η επιβίωση θα εξαρτηθεί από την “υπακοή”. Ο Ιεχωβά προείπε ότι η Βαβυλώνα επρόκειτο να κατακτηθεί… Πήγαινε, λαέ μου… Κρύψου, για μια στιγμή μόνο μέχρι να περάσει η κατάκριση (Ησαΐας 26: 20). Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς; Όπως ίσχυε και για εκείνους τους αρχαίους του Κυρίου, η επιβίωση από… τις οδηγίες τον Ιεχωβά (Ησαΐας 30:21). Τέτοιες οδηγίες έρχονται σε εμάς μέσω της διευθέτησης της εκκλησίας. Ως εκ τούτον θέλουμε να αναπτύσσουμε ολόκαρδη υπακοή στην κατεύθυνση που λαβαίνουμε (1 Ιωάννης 5: 3). Ας κάνουμε αυτό σήμερα… χάρη σε αυτή τη θεϊκή προστασία θα μπορέσουμε να δούμε από πρώτο χέρι πως θα εξαλείψει εντελώς τους εχθρούς της η Βασιλεία τον Θεού. Τι αλησμόνητο γεγονός θα είναι αυτό».
Ο «δούλος» παρουσιάζει για πολλαπλή φορά τον εαυτό του χωρίς αιδώ. Ανάλγητος, πολεμοχαρής, φιλόδοξος για εξουσίες και κυβερνήσεις, για μια παγκόσμια κυριαρχία επί του γένους των ανθρώπων· με την υπόσχεση ενός παραδείσου στη γη, με όλες τις σαρκικές επιθυμίες και απολαύσεις. Η Αγία Γραφή για την οποία αδιαφορεί -κηρύττοντας τις διδαχές του μέσα απ’ το δικό του «ευαγγέλιο»- τον διαψεύδει και πάλι (Α’ Κορ. Ε’ 12-14, Λουκά Κ’ 27-37).
Ο στόχος είναι ένας: η προτροπή προς τους οπαδούς, για ανάπτυξη ολόκαρδης υπακοής στην κατεύθυνση των οδηγιών της «θεϊκής προστασίας» μέσω του «δούλου».
Οί υπογραμμίσεις στα κείμενα των Μ.τ.Ι., δικές μας.
Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 77