Άννας Μπουρδάκου, μέλους του Δ.Σ. της Π.Ε.Γ.
ΝΕΟ ΦΩΣ:
«ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ Ο ΘΕΟΣ;»
Ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» παροτρύνει τακτικά τον λαό του Θεού να παραμένει πνευματικά άγρυπνος και να διατηρεί την διανοητική του διαύγεια. «Εκτιμάτε εσείς αυτές τις επίκαιρες υπενθυμίσεις», Σκοπιά 15-1-05 σελ. 20. Προφανώς, η Σκοπιά με το δημοσίευμα αυτό φροντίζει να μη ξεχνούν οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, ώστε να είναι όλοι καλά περιχαρακωμένοι στο καταφύγιο του «δούλου». Όσο για τις λέξεις που μεταχειρίζεται, «πνευματική διαύγεια», είναι ξένες προς την πραγματικότητα. Έχει ένα τέλειο σύστημα επιβολής στους οπαδούς της, δομημένο σε πρότυπα απολυταρχικά. Όταν κάποιος για οποιαδήποτε αιτία βρεθεί σε «καταφύγιο» της Σκοπιάς, εκεί σταματά και η ελευθερία του για δράση εκτός Σκοπιάς και η σκέψη του.
Χωρίς να το αντιληφθεί υφίσταται σιγά-σιγά μεθοδευμένη καθοδήγηση εγκεφάλου, ώστε να σταματήσει να είναι πρόσωπο με βούληση και να «εξελιχθεί» σε τέλειο ρομπότ. Τα μόνα που του επιτρέπονται να διατηρεί είναι ο φόβος και το μίσος διότι έτσι έχει προγραμματισθεί από την οργάνωση. Μισεί κάθε τι εκτός Σκοπιάς, διότι όλα είναι διαβολικά και επομένως εχθρικά προς τον Θεό. Την οικογένειά του, το ευρύτερο περιβάλλον του, την κοινωνία, την Πατρίδα του, διότι όλα αυτά θα καταστραφούν αφού ανήκουν στο στρατόπεδο του διαβόλου, ενώ όλοι οι πιστοί «μ.τ.Ι» θα σωθούν, έφ’ όσον αποτελούν τον νέο κόσμο, τον λαό του Θεού.
Φοβάται ο κάθε «μάρτυς» τον «πιστό και φρόνιμο δούλο», τον ορατό εκπρόσωπο του Ιεχωβά στη γη, διότι από τον «δούλο» εξαρτάται η σωτηρία του. Τρέμει τον «άνθρωπο με τα λινά» και το «καλαμάρι του γραμματέως», άλλη ονομασία του «δούλου», ο οποίος εάν δεν τους σημειώσει στο μέτωπο με το σημάδι επιδοκιμασίας, δεν θα περάσουν ζωντανοί στον Αρμαγεδδώνα. Φοβερός εφιάλτης ο Αρμαγεδδώνας. Είναι ο τρόμος που δεν αφήνει ούτε στιγμή τους οπαδούς. Φροντίζει γι αυτό η Σκοπιά. Στα έντυπά της υπάρχει αναφορά για την φοβερή εκείνη ημέρα, όπου ο Ιησούς Χριστός, ο «μέγας σφαγεύς», καλπάζοντας με το άλογό του, σφάζει-σφάζει και στο πέρασμά του αφήνει πτώματα, για το μεγάλο φαγοπότι όπου θα έλθουν τα όρνεα να τα κατασπαράξουν έως ότου χορτάσουν, καθώς και άλλες σκηνές φρίκης, όπως τις περιγράφει η Σκοπιά. Από όλη αυτή την παραφροσύνη μόνον οι καλοί «μάρτυρες του Ιεχωβά» θα γλυτώσουν. Ποιοι είναι αυτοί οι καλοί; Όσοι μισούν ό,τι μισεί ο Ιεχωβά και πράττουν το θέλημά του το θέλημά του «δούλου» δηλαδή και υπακούουν στις εντολές του. Εάν αυτό δεν είναι πνευματικός βιασμός τότε τι είναι;
Κατόπιν ομιλεί για πνευματική διαύγεια˙ που να βρεθεί;. Στην ίδια «Σκοπιά» στην ίδια σελίδα προσθέτει: «Ίσως μερικοί θεωρούν δυσνόητες ορισμένες πληροφορίες τις οποίες έχει δημοσιεύσει ο “πιστός και φρόνιμος δούλος, αν οποιοδήποτε από αυτά τα πράγματα έχει συμβεί σ’ εσάς σας παροτρύνουμε να μελετήσετε τον λόγο του Θεού με ανανεωμένο ζήλο…». Άρα όποιος δεν καταλαβαίνει, εκείνος ευθύνεται και έχει ανάγκη ανανεώσεως του ζήλου του. Απλά, λοιπόν, όποιος δεν κατανοεί τα αλλοπρόσαλλα της εταιρίας δεν έχει ζήλο.
Με όλα αυτά σαν δεδομένα, τώρα φέρνει στο προσκήνιο η Σκοπιά νέο θέμα που αφορά τον Πατέρα, την πανταχού παρουσία του Θεού Πατρός: «βρίσκεται ο Θεός παντού»; Ερώτηση στην οποία απαντά η ίδια στο «Ξύπνα» της 8-3-05 σελ. 20-21: «Ο Θεός περιγράφεται κατάλληλα, ως πανίσχυρος και παντογνώστης. Εν τούτοις όταν προσπαθούν να περιγράψουν περαιτέρω την μεγαλοσύνη του Θεού ορισμένοι προσθέτουν ένα τρίτο όρο πανταχού παρών. Πιστεύουν ότι ο Θεός βρίσκεται παντού ταυτόχρονα. Είναι όμως πανταχού παρών;. Βρίσκεται ο Θεός παντού ή είναι πρόσωπο με συγκεκριμένη κατοικία; Όπως και αν έχουν τα πράγματα η Γραφή διδάσκει ότι η κατοικία του Θεού είναι πράγματι σαφώς χωρισμένη από το φυσικό σύμπαν αλλά, παράλληλα είναι μία πολύ συγκεκριμένη τοποθεσία. Ιώβ Β 12».
«Ο Ιεχωβά είναι τόσο μεγαλοπρεπής, τόσο εξέχων… ώστε δεν μπορεί να περιγραφεί πλήρως με ανθρώπινους όρους. Εν τούτοις είναι πολύ παρηγορητικό το ότι μπορούμε σε κάποιο βαθμό να κατανοούμε την πραγματική φύση του Ιεχωβά, αντιλαμβανόμενοι ότι δεν είναι κάποια απροσδιόριστη απρόσωπη δύναμη που διεισδύει οπουδήποτε στο σύμπαν. Αντίθετα πρόκειται για πρόσωπο με συγκεκριμένη κατοικία και συγκεκριμένη προσωπικότητα η οποία διακρίνεται από αγάπη και τρυφερότητα».
Αυτά γράφει ο «δούλος». Φυσικά απευθύνεται στους οπαδούς του, οι οποίοι αποδέχονται τις όποιες διδασκαλίες, εφόσον σαν «κανάλι» του Θεού γνωρίζει τα του Θεού. Τώρα τα επαναλαμβάνει, όπως το 1928: «Καταλλαγή» σελ. 14: «Εκ των αστέρων του Συμπλέγματος (Πλειάδων) είναι η κατοικία του ΙΕΧΩΒΑ». Συνεχίζει δε:
1973-85: «Χιλιετής Βασιλεία» σελ. 98: «Ο Ύψιστος Θεός είχε πάντοτε ένα τόπο κατοικίας στον ουρανό. Δεν είναι ένα πνεύμα πού διαποτίζει τα πάντα, το οποίον είναι πανταχού παρόν και βρίσκεται παντού ταυτόχρονα. Επειδή είναι νοήμον Πρόσωπο έχει το μέρος που διαμένει και που μπορεί να τον πλησιάσει κανείς».
Σαφής η προσπάθεια της Σκοπιάς· περιορίζει τον Θεό τοπικά και τον καθηλώνει. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον Σατανά, αυτόν τον θέλει πανταχού παρόντα να δρα και να κυβερνάει.
Αυτό άλλωστε, το να υστερεί ο Θεός του Σατανά, το έχουμε συναντήσει επανειλημμένως στα διάφορα έντυπα της εταιρίας, όπως π. χ. όταν «ερμηνεύει» το Γέν. Γ 15, όπου αναφέρει η Αγία Γραφή για το «σπέρμα της γυναικός…». Η Σκοπιά, στο βιβλίο της Αποκάλυψη… σελ. 11, γράφει: «Καθώς ο Σατανάς ανέπτυσσε το δικό του σπέρμα ο Ιεχωβά προετοίμαζε τη γυναίκα του δηλαδή την όμοια με σύζυγο οργάνωση που βρίσκεται στον ουρανό για να παραγάγει κάποιο σπέρμα».
Εδώ μας παρουσιάζει τον Σατανά να αναπτύσσει το σπέρμα του ενώ ο Θεός ψάχνει για σύζυγο! (αυτό σαν παρένθεση). Ας συνεχίσουμε όμως στο θέμα της κατοικίας του Θεού.
1982: «Μπορείτε να ζείτε…» σελ. 36:
«Όπως καταλαβαίνουμε εκεί που υπάρχει διάνοια, υπάρχει εγκέφαλος, σ’ ένα σώμα συγκεκριμένου σχήματος. Γι’ αυτό, λοιπόν, η μεγάλη διάνοια που είναι υπεύθυνη για όλη την δημιουργία ανήκει στην μεγάλη προσωπικότητα, τον Παντοδύναμο Θεό. Αν και δεν έχει υλικό σώμα, έχει πνευματικό. Επειδή ο Θεός είναι ένα πρόσωπο με πνευματικό σώμα κάπου πρέπει να μένει. Η Βίβλος μας λέει τι οι ούρανοί είναι ο τόπος της κατοικήσεως του Θεού».
Ο Θεός της εταιρίας «Σκοπιά» είναι ένα πρόσωπο με πνευματικό σώμα συγκεκριμένου σχήματος. Τώρα πως συμβαίνει το πνεύμα να έχει σχήμα και μάλιστα συγκεκριμένο, είναι κάτι το οποίον μόνον ο «δούλος» κατανοεί. Δεν εξηγεί πως γνωρίζει το σχήμα και ακόμη τι σχήμα είναι αυτό. Βεβαίως δεν την απασχολούν αυτά την Σκοπιά, αφού τα πρόβατα τρώγουν την τροφή του «δούλου» ανεξέλεγκτα.
Όσο για την διαμονή του Θεού, η Σκοπιά τον στεγάζει «κάπου» στον ουρανό ή στις Πλειάδες. Δεν κάνει τον κόπο όμως να τα κατοχυρώσει όλα αυτά αγιογραφικά. Κι αυτό είναι επόμενο, γιατί δεν είναι δυνατό. Η Αγία Γραφή κηρύττει την πανταχού παρουσία του Θεού Πατρός με πολλά εδάφια όπως: Α’ Βασ. Η 27, Ιωάν. ΙΔ 23, Ψαλμ. ΡΛΘ 710 και Ιερεμ. ΚΓ 24. «Δύναταί τις να κρυφθή εν κρυφίοις τόποις και Εγώ να μην ιδώ αυτόν; λέγει Κύριος. Δεν πληρώ Εγώ τον ουρανόν και την γην; λέγει Κύριος». κ.α.
Όπως ελέχθη, αυτά τα έχει κηρύξει η Σκοπιά και παλαιότερα, τώρα κάνει όλη αυτή την αναδρομή ως εισαγωγή για νέα κακοδοξία με αναφορά πάλι στο πρόσωπο του Θεού Πατρός αλλά περιλαμβάνει και τον Ιησού Χριστό.
2005, στο βιβλίο της που έχει τίτλο «Τι διδάσκει πράγματι η Αγία Γραφή» σελ. 32, γράφει: «Ματθ. Δ 8, 9. Σκεφτείτε: Θα ήταν αυτή η προσφορά πειρασμός για τον Ιησού αν ο Σατανάς δεν ήταν ο άρχων αυτών των βασιλειών;. Ο Ιησούς δεν αρνήθηκε ότι όλες οι κοσμικές κυβερνήσεις ανήκουν στον Σατανά. Αναμφίβολα ο Ιησούς θα το είχε κάνει αυτό αν ο Σατανάς δεν ήταν η δύναμη που κρύβεται πίσω από αυτές.
Βέβαια ο Ιεχωβά είναι ο παντοδύναμος Θεός, ο Δημιουργός του θαυμαστού σύμπαντος. Ωστόσο η Γραφή δεν λέει πουθενά ότι είτε ο Ιεχωβά Θεός είτε ο Ιησούς Χριστός είναι άρχοντας αυτού του κόσμου. Στην πραγματικότητα ο Ιησούς αναφέρθηκε συγκεκριμένα στον Σατανά ως τον άρχοντα αυτού του κόσμου (Ιωάν. 12: 31,14: 30,16: 11)».
Διαβάζοντας προσεκτικά το κείμενο αυτό, μπορεί να διακρίνει κανείς πληθώρα ψευδοδιδασκαλιών και αυθαιρεσιών της Σκοπιάς οι οποίες είναι τελείως αντίθετες με το κήρυγμα της Αγίας Γραφής. Νέο μήνυμα προβάλλει με αποδέκτες τους οπαδούς. Ασφαλώς, η Σκοπιά δημιουργεί εδώ σύγχυση. Δεν αναφέρεται στον «κόσμο» του Α Ιω. 5, 19 : «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται», δηλαδή, στους ανθρώπους της αμαρτίας. Αναφέρεται στον «κόσμο» του Ιω. 1, 9 και 3, 19, για τον οποίο ο Χριστός «Φως ελήλυθεν εις τον κόσμον» και τον οποίον ο Θεός «ούτως ηγάπησεν ώστε τον Υιόν αυτού έστειλεν εις αυτόν». Πρόκειται, δηλαδή, για πλήρη διαστρέβλωση της Αγίας Γραφής.
Γι’ αυτό και γεννάται η απορία: Που άραγε στοχεύει η Σκοπιά; Διότι για μεν τον Ιησού Χριστό είναι γνωστές οι διδασκαλίες της, ότι, δηλαδή, ο σκοπός της είναι η αφαίρεση της Θεότητος από τον Ιησού Χριστό. Για τον Πατέρα όμως; Με την νέα αυτή δοξασία αφαιρείται και άλλη μία Θεϊκή ιδιότητα από τον Πατέρα. Μετά από τον περιορισμό Του τοπικά (αυτό βεβαίως το έχει ξεκινήσει παλαιότερα όπως αναφέρθηκε), τώρα αμφισβητεί την παγκόσμια εξουσία Του. «Δεν είναι ο Άρχων του κόσμου». Αυτό το αξίωμα του άρχοντος του κόσμου το αναγνωρίζει μόνον στον Σατανά. Άλλος ένας τομέας όπου υπερτερεί ο Σατανάς του Θεού. Παλαιότερα όμως δεν είχε την ίδια θέση, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο του 1953-1957 «Νέοι ουρανοί και Νέα Γη», σελ. 207: τον «Ιεχωβά Θεό» τον αποκαλεί «παγκόσμιο Κυρίαρχο».
Μήπως νέο λαμπρό «φως» πλημμύρισε τον «αγωγό» του Θεού και προέκυψε αυτή η αλλαγή; Φυσικά τα «πρόβατα» τρώγουν την «τροφήν» και ο «δούλος» γνωρίζει πολύ καλά που τα οδηγεί. Την καινούργια αυτή «αλήθεια» οι οπαδοί τρέχουν στο «έργο» να την κάνουν γνωστή, στα σπίτια, στους δρόμους, στις πλατείες… «Γνωρίστε τα καλά νέα» ούτε ο Ιεχωβά ούτε ο Ιησούς Χριστός είναι άρχοντες του κόσμου. «Νωπή τροφή», ο κόσμος κυβερνάται από τον Σατανά, το λέει και η Γραφή.
Βλέπομε ότι η Σκοπιά έρχεται πάλι σε αντίθεση με την διδασκαλία της Άγιας Γραφής. Στους Ψαλμούς διαβάζουμε καθαρά: «και βασιλεύει Κύριος εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος» (Ψάλμ. Θ 37). «Η εξουσία Αυτού εξουσία αιώνιος» (Δαν. Ζ 14). «Και γνώτωσαν τι το όνομά Σου Κύριος” Συ μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην» (Ψαλμ. Π Δ 18). «Αλλά Συ Κύριε είσαι Ύψιστος εις τον αιώνα»). «…και επτά καιροί θέλουσι παρέλθει επί σε (Ναβ) εωσού γνωρίση τι ο Ύψιστος είναι Κύριος της Βασιλείας των ανθρώπων και εις όντινα θέλει δίδει αυτήν» (Δαν. Δ 25).
Στη συνέχεια θα παρουσιάσουμε εδάφια από την Αγία Γραφή εφόσον η Σκοπιά εκτός του Πατρός αναφέρεται και στον Υιό, όπου διαβάζουμε ότι και ο Υιός είναι Άρχων και Βασιλεύς του κόσμου, διότι ό,τι έχει ο Πατέρας έχει και ο Υιός. «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν τω ουρανώ και επί γης» (Ματθ. Κ Η 18).
«…και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας και της Βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθε τέλος» (Λουκ. Α 33).
Ο απόστολος Παύλος γράφει στον Τιμόθεο: «Ο μακάριος και ο μόνος Δεσπότης, ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων και ο Κύριος των κυριευόντων» (Α Τιμ. ΣΤ 15). «Τον Λόγον τον οποίον απέστειλεν εις τους υιούς Ισραήλ ευαγγελιζόμενος ειρήνην δια Ιησού Χριστού. Ούτος είναι Κύριος πάντων» (Ιούδα 4).
«…και ο Άρχων των Βασιλέων της γης» (Αποκ. Α5).
Όσο γι’ αυτό που γράφει η Σκοπιά, ότι ο Ιησούς Χριστός δεν αρνήθηκε την εξουσία του Σατανά σε όλα τα βασίλεια, είναι απορίας άξιο που βρήκε μια τέτοια κακοδιδασκαλία η Σκοπιά. Ο Ιησούς ούτε καν έκανε ποτέ λόγο για τις εξουσίες και τα βασίλεια του κόσμου με τον Σατανά. Μάλιστα του είπε: «ύπαγε οπίσω μου Σατανά» κι ακόμη τον εχαρακτήρισε: «πατέρα του ψεύδους» (Ιωάν. Η 44).
Η Σκοπιά πιστεύει στα λόγια του «πατρός του ψεύδους», μειώνοντας και τον Πατέρα και τον Υιό. Το παράξενο είναι ότι ενώ διακηρύσσει ότι ο Σατανάς είναι ο άρχοντας του κόσμου τούτου δεν έχει κανένα πρόβλημα συνεργασίας με τις Σατανικές κυβερνήσεις του κόσμου, όπως τις ονομάζει. Μάλιστα, όταν οι κυβερνητικές αποφάσεις είναι ευνοϊκές και εξυπηρετούν τους σκοπούς της, ακόμη και τις επαινεί και τις ευχαριστεί.
Δεν είναι, λοιπόν, ο Σατανάς, ο άρχων του κόσμου, τον όποιον (κόσμο) τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός, ώστε έστειλε τον Υιόν Του τον μονογενή για να μην απολεσθεί «πας ο πιστεύων εις Αυτόν, άλλ’ ίνα έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάν. Γ 16).
ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 45