π. Στέφανος Στεφόπουλος
Η Εκκλησία μας στις 17 και 18 Ιανουαρίου τιμά αντιστοίχως τη μνήμη των Αγίων Μ.Αντωνίου και Μ.Αθανασίου. Τον τίτλο “Μέγας” όπως και τον τίτλο “Θεολόγος” απονέμει η Εκκλησία μας σε αγίους που έχουν πολλά προσφέρει σ’αυτή, με τη ζωή και τη διδασκαλία τους. Το έργο και η διδασκαλία κάθε αγίου διαπιστώνεται από τον καθένα μας μελετώντας τους ιερούς Συναξαριστές. Ας δούμε κι εμείς λίγα στοιχεία της ζωής τους-πρώτα του Αγ.Αντωνίου.
Ο Μ.Αντώνιος γεννήθηκε το 251μ.Χ. στην Άνω Αίγυπτο από πλούσιους και ευσεβείς γονείς. Ήταν ιδιαιτέρως ολιγαρκής και απλός από τα παιδικά του χρόνια. Μετά το θάνατο των γονέων του, πούλησε την περιουσία του και έφυγε στην έρημο μεταξύ Μέμφης και Αρσινόης. Ο Όσιος Αντώνιος επιδόθηκε με μεγάλο ζήλο στο μοναχικό, αναχωρητικό βίο και σύντομα κατάφερε με τη χάρη του Θεού και με τους σκληρούς αγώνες του να τιθασεύσει τα πάθη του σώματός του για να αναδειχθεί από τα 35 του χρόνια σε φημισμένο, σοφό ασκητή. Ευσεβείς χριστιανοί, κληρικοί και λαϊκοί, ακόμη και μεγάλοι ιεράρχες όπως οι Άγιοι Μ.Αθανάσιος και Μ.Βασίλειος εύρισκαν ανεκτίμητη τη συναναστροφή μαζί του και πολύτιμες τις συμβουλές και οδηγίες του. Εκοιμήθη εν Κυρίω το 356μ.Χ. σε ηλικία 105 ετών. Μαζί με τον Άγιο Παχώμιο θεωρούνται οι ιδρυτές και θεμελιωτές του ασκητικού και μοναχικού βίου καθώς και οργανωτές του κοινοβιακού μοναχισμού.
Την επομένη, 18 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Μεγάλου Αθανασίου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια μεταξύ 295-296μ.Χ. από πτωχούς Έλληνες Χριστιανούς γονείς και έλαβε πλήρη φιλοσοφική μόρφωση. Υπήρξε πλούσια διάνοια και αυτό το χάρισμά του τον βοήθησε να καταστεί υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, δεινός απολογητής της πίστεως και τέλος φωτισμένος Ιεράρχης. Το έτος 325μ.Χ. βοήθησε σημαντικά να αντιμετωπιστεί ο μεγάλος κίνδυνος -αίρεση της εποχής, ο Αρειανισμός, κατά τις συνεδρίες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια. Μετά από τρία περίπου χρόνια εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας και πάσης Αιγύπτου, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες στην δοκιμαζόμενη από τις αιρέσεις επαρχία του. Με τους αγώνες του κατάφερε να ενισχύσει την πίστη και τη χριστιανική ζωή του ποιμνίου του. Οι αρειανοί επίσκοποι στην προσπάθειά τους να επαναφέρουν τον αιρετικό Άρειο από την εξορία και να τον καταστήσουν νέο Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας , κατασυκοφάντησαν τον Αθανάσιο στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δικαστεί ο Μ.Αθανάσιος και να εξοριστεί πέντε φορές για συνολικά 18 περίπου χρόνια. Ο άγιος έδειξε υπακοή στις άδικες καταδίκες του και ανυπέρβλητη καρτερία και μακροθυμία στους συκοφάντες του. Γι’αυτούς τους αγώνες του, η Εκκλησία τον ονόμασε “Μέγα”, “Στύλο της Ορθοδοξίας”, “αγιώτερο ηρώων” και “ηρωικότερο αγίων”!
Πολλά μπορούμε να διδαχθούμε από τη ζωή, το έργο, τη διδασκαλία, την αφοσίωση των αγίων στην Εκκλησία που ίδρυσε ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Από το βίο του Αγίου Αντωνίου διδασκόμαστε την ολιγάρκεια και την απλότητα ακόμα κι όταν προερχόμαστε από τα λεγόμενα ” μεγάλα και αριστοκρατικά τζάκια”, καθώς και την πίστη στο Θεό και την εφαρμογή των λόγων Του στην καθημερινή μας ζωή. Από το βίο του Αγίου Αθανασίου την αφοσίωση και την υπεράσπιση της πίστεώς μας όχι με φανατισμό και μίσος προς τους αντιτιθεμένους αλλά με ξεκάθαρη, σταθερή γνώμη, με απόλυτη εμπιστοσύνη στην αγάπη και το έλεος του Θεού και την με αγάπη, κατανόηση, μακροθυμία αντιμετώπιση των “αντιπάλων” μας. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα γίνουμε, αν χρειαστεί, υπέρμαχοι της πίστεώς μας σε μια εποχή που πολλοί ψευδοπροφήτες κυκλοφορούν -όπως λέει ο Κύριος- ως “προβατόσχημοι λύκοι”!
Ευχής έργο θα ήταν αν όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί μελετούσαν στα σπίτια τους τα ιερά συναξάρια για να διδάσκονται από τη ζωή, τα έργα και τα κείμενα των αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας μας. Κυκλοφορούν μεταφρασμένα στη δημοτική γλώσσα σε όλα τα θρησκευτικά βιβλιοπωλεία σε όλη την ελληνική επικράτεια. Ας ευχόμαστε τέλος και ας προσευχόμαστε αυτοί οι άγρυπνοι πνευματικοί φρουροί μας να πρεσβεύουν για μας στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να μας χαρίζει όλες εκείνες τις αρετές που χρειαζόμαστε σαν εφόδια για την διάσχιση της ζωής αυτής και τη μετάβαση στην άλλη, την αιώνια ζωή!.
* Κείμενο δημοσιευμένο στην εφημερίδα των Βορείων Προαστίων «Αμαρυσία»