ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«ΜΙΚΡΑ» ΚΑΙ «ΜΕΓΑΛΑ» ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ;
ΕΡΩΤΗΣΙΣ 293
Πως πρέπει να φερώμεθα προς εκείνους που αποφεύγουν τα μεγαλύτερα αμαρτήματα, αλλά κάμνουν τα μικρά με απάθεια.
ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ
Πρώτον πρέπει να γνωρίζωμεν ότι αυτήν την διαφοράν μεταξύ των αμαρτημάτων δεν είναι δυνατόν να την εύρωμεν εις την Καινήν Διαθήκην.
Διότι εκεί όλα τα αμαρτήματα κατακρίνονται εξ ίσου, διότι ο Κύριος είπεν ότι «ο ποιών την αμαρτίαν είναι δούλος της αμαρτίας», και· «ο λόγος τον οποίον ελάλησα, εκείνος θα κρίνη αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα», ο δε Ιωάννης διεκήρυξεν ότι «ο απειθών εις τον Υιόν δεν θα ίδη την ζωήν, άλλ’ η οργή του Θεού θα μείνη έπ’ αυτόν».
Η απείθεια δε εδώ δεν δέχεται την απειλήν, επειδή είναι χειροτέρα από άλλα αμαρτήματα, αλλά διότι είναι παρακοή.
Γενικώς δε, εάν μας επιτρέπεται να διακρίνωμεν τα αμαρτήματα εις μικρά και μεγάλα, έπρεπε να αποδειχθεί αναντιρρήτως δια κάθε άνθρωπον ότι είναι μεγάλο εκείνο που εξουσιάζει έκαστον, και μικρόν εκείνο που εξουσιάζει έκαστος· όπως ακριβώς και εις τους αθλητές ο μεν νικητής είναι ισχυρότερος, ο δε ηττημένος είναι ασθενέστερος του επικρατέστερου, όποιος και αν είναι.
Πρέπει λοιπόν εις την περίπτωσιν κάθε ανθρώπου που διαπράττει οιονδήποτε αμάρτημα να φυλάσσωμεν την κρίσιν του Κυρίου, που είπεν «εάν αμαρτήσει εις σε ο αδελφός σου, ύπαγε, έλεγξον αυτόν μεταξύ σου και αυτού μόνου. Εάν σε ακούση, εκέρδησες τον αδελφόν σου εάν δε δεν ακούση, παράλαβε μετά σου ακόμη ένα ή δύο, δια να βεβαιωθή πας λόγος επί στόματος δύο ή τριών μαρτύρων. Εάν δε παρακούση αυτούς, ειπέ εις την εκκλησίαν· εάν δε και την εκκλησίαν παρακούση, ας είναι δια σε ως ο εθνικός και ο τελώνης».
Κοντά δε εις όλα αυτά ας τηρήται και ο λόγος του αποστόλου· «διατί δεν επενθήσατε μάλλον, δια να εκβληθή εκ μέσου υμών ο πράξας το έργον τούτο;». Διότι πρέπει η μακροθυμία και η ευσπλαχνία να ακολουθεί την αυστηρότητα.
ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΕΡΓΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ-ΕΠΕ- 9, ΟΡΟΙ ΚΑΤ’ ΕΠΙΤΟΜΗ
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ