Ιερομάρτυς Ιλαρίων Τρόϊτσκι
Ορκισμένος εχθρός του ευσεβισμού
και των ψευδοχαρισματούχων
Αυτή η συνηθισμένη όψη, η σαλότητα, το προσωπείο της κοσμικότητος, έκρυβαν από τους ανθρώπους την εσωτερική εργασία του και τον έσωζαν από την υποκρισία και την κενοδοξία.
Ήταν ορκισμένος εχθρός της υποκρισίας και κάθε είδους ευσεβισμού. Στον «συνεταιρισμό τού Τρόιτσκι», όπως ονόμαζαν την ομάδα εργασίας τού αρχιεπισκόπου Ιλαρίωνος, ο κλήρος έπαιρνε εκεί στα Σολοφκί πολύ καλή εκπαίδευση.
Όλοι καταλάβαιναν ότι το να αποκαλέσεις τον εαυτό σου αμαρτωλό ή και μόνο να κάμεις μακρές «ευσεβείς» συζητήσεις, το να δείξεις την αυστηρότητα της ζωής σου, δεν αξίζει… Ακόμη περισσότερο το να σκεφτείς για τον εαυτό σου κάτι περισσότερο απ’ ό,τι είσαι στην πραγματικότητα.
Έφεραν κάποτε στα Σολοφκί έναν ηγούμενο. Τον ρώτησε ο Αρχιεπίσκοπος: – Γιατί σας συνέλαβαν; – Τελούσα ακολουθίες στο σπίτι μου, όταν έκλεισαν το μοναστήρι, απάντησε ο ηγούμενος. Μαζευόταν ο λαός και γίνονταν θεραπείες… – Α! έτσι; Γίνονταν «θεραπείες»; Και πόσα χρόνια σας έρριξαν στα Σολοφκί; – Τρία χρόνια. – Μμμ! Λίγο είναι! Για τις «θεραπείες» θα έπρεπε να σας ρίξουν περισσότερα. Η σοβιετική εξουσία δεν πρόσεξε…. |
Είναι αυτονόητο ότι το να μιλάς για «θεραπείες» με τις δικές σου προσευχές είναι κάτι περισσότερο από αναίδεια»(1).
(1) Μητροπολίτου Ιωάννου Σνίτσεφ, «Ιερομάρτυς Ιλαρίων, Βίος».
Από το βιβλίο:
Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων Τρόϊτσκι (1886-1929) Ιερομάρτυς και πρόμαχος της Εκκλησίας του Χριστού – π.Ιωάννη Φωτόπουλου
ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΔΩ
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ