ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Στον Αμερικανό Τζον Ντέιβις,
τον οποίο φοβίζει η αύξηση του ανθρώπινου γένους
Ανησυχείτε με τι θα τραφούν οι άνθρωποι όταν πολλαπλασιαστούν στη γη; Όσα τα θαύματα τόσο άχρηστη η ανησυχία. Άραγε ο Χριστός μας δίδαξε ν’ ανησυχούμε γι’ αυτό; Αντίθετα μας απελευθέρωσε από αυτές τις ανησυχίες. Μας έδωσε εντολή να μην ανησυχούμε ούτε καν για την επόμενη μέρα πόσω δε μάλλον για τον επόμενο αιώνα : «Μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής» (Ματθ. 6, 34).
Φυσικά, όποιος ξεχνά τον Θεό παίρνει τη μέριμνα τού Θεού. Οι μέριμνες όμως τού Θεού δεν είναι για τις αδύναμες πλάτες τού ανθρώπου. Διαβάστε τον αρχαίο ελληνικό μύθο για τον Άτλαντα, ο οποίος ξεσηκώθηκε ενάντια στους θεούς και ήθελε να πάρει στους ώμους του τη γη. Όταν το βάρος της γης ήταν έτοιμο να τον συνθλίψει μετάνιωσε και επέστρεψε τη γη στους θεούς. Επιθυμείτε εσείς να γίνετε ο νέος Άτλας και να επαναλάβετε το λάθος τού αρχαίου Άτλαντα;
Ποιος σας φόβισε τόσο με την ιδέα ότι η αύξηση τού ανθρώπινου γένους θα καταστούσε τη γη ανίκανη να μας θρέψει; Αυτό σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει και τώρα. Από τη δημιουργία τού κόσμου μέχρι σήμερα αυτό θα μπορούσε να έχει συμβεί αρκετές φορές αν ο Δημιουργός τού κόσμου δεν μεριμνούσε και αποστρεφόταν τον κόσμο. Αν εσείς πιστεύετε τόσο στα γραφόμενά σας και στους υπολογισμούς σας, γράψτε και υπολογίστε και σύντομα θα βεβαιωθείτε ότι από τον Αδάμ μέχρι τον πρώτο Φαραώ της Αιγύπτου θα μπορούσαν οι άνθρωποι να είναι όσα και τα έντομα στην εξοχή. Από τότε θα μπορούσαν οι άνθρωποι να καλύψουν όλη την έκταση και όλα τα νησιά τού πλανήτη μας. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Και αυτό μας βεβαιώνει ότι ο κόσμος πηγαίνει με μία λογική η οποία δεν συμφωνεί με τα γραφόμενα και τους υπολογισμούς σας.
Μόνος λέτε, ότι αν καλλιεργούσαμε τη Βραζιλία θα μπορούσαμε να θρέψουμε ολόκληρη την Ευρώπη και την Αμερική. Αλλά συμπληρώνετε : τι θα γίνει όμως όταν και η Βραζιλία υπεραυξηθεί και δεν μπορεί να διαθέσει σιτάρι για εξαγωγή; Ω παράξενε άνθρωπε της ανησυχίας, ποιος θα πληρώσει τις ανησυχίες σας, αν ο πληθυσμός της Βραζιλίας ή της Ευρώπης ή της Αμερικής δεν υπεραυξηθεί ποτέ; Εμένα τώρα με ανησυχεί άλλο : ποιος θα ξεπληρώσει τις δικές σας σημερινές ανησυχίες για κάτι που μπορεί να συμβεί μετά από εκατό χρόνια και που ίσως να μην συμβεί ποτέ; Ησυχάστε, σας παρακαλώ, και μην ανησυχείτε για το πως θα τραφούν τα τρισέγγονά μας. Όπως δεν ανησυχούσε ούτε ο δικός σας πρόγονος για το πως θα τραφείτε και όμως παρόλα αυτά βγάζετε το ψωμί σας και για σας και για τα παιδιά σας. Αρκετά με την καθημερινή ανησυχία για τις επόμενες γενιές.
Γράφετε ότι την ανησυχία σας για το μακρινό μέλλον σας την προκάλεσε η πείνα που ήδη υπάρχει σε κάποιες χώρες και αναρωτιέστε πως θα είναι η κατάσταση μετά από εκατό χρόνια. Αλλά η πείνα προήλθε από την αύξηση τού πληθυσμού των ανθρώπων; Δεν διαβάσατε στη Βίβλο πως επτά άγονα χρόνια έφεραν πείνα στην Αίγυπτο την εποχή τού δίκαιου Ιωσήφ; Η πείνα προήλθε από την ξηρασία και όχι από τον υπερπληθυσμό. Πείνα υπήρξε και στην Παλαιστίνη την εποχή του προπάτορα Ιακώβ και πάλι όχι από υπερπληθυσμό.
Γι’ αυτό ηρεμήστε και μην βασανίζεστε με ανησυχίες για το ψωμί εκείνων που ακόμα δεν έχουν γεννηθεί. Αν όμως επιθυμείτε να ανησυχείτε για μακρινές φροντίδες των ανθρώπων, τότε μην ανησυχείτε για το τι θα έχουν οι άνθρωποι στο μέλλον αλλά για το ποιοι θα είναι. Σας υπόσχομαι, βάσει της αγίας διδασκαλίας τού Χριστού, ότι αν οι απόγονοί μας επιδιώξουν πριν απ’ όλα το βασίλειο του Θεού και τη δικαιοσύνη Του, δεν θα μείνουν ούτε μία μέρα χωρίς ψωμί ακόμα και αν είναι τόσοι όσοι οι κόκκοι της άμμου στις ακτές της θάλασσας.
Ειρήνη και πολλούς χαιρετισμούς
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Δρόμος Δίχως Θεό Δεν Αντέχεται…
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ