Κ Λ Ι Μ Α Ξ

   Λ Ο Γ Ο Σ   Ε Ι Κ Ο Σ Τ Ο Σ  Ο Γ Δ Ο Ο Σ

   Περί  προσευχής

   (Διά την ιεράν προσευχήν, την μητέρα των αρετών,

 και διά το πώς πρέπει να παρίσταταί τις

 είς αυτήν νοερώς και σωματικώς)

ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

 ΛΟΓΟΣ ΟΓΔΟΗΚΟΣΤΟΣ A.

  (Απόσπασμα)

  α. Περί Πνευματικής εργασίας

 β. Ποία ήτον η εργασία των παλαιών Αγίων.

 γ. Και πως δυνάμεθα και ημείς να κατορθώσωμεν αυτήν.

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

 ΛΟΓΟΙ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΚΟΙ 

 ΛΟΓΟΣ ΙΔ’

 ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΠΤΩΧΙΑΣ

 

       1.  Άνδρες αδελφοί, πτωχοί όπως και εγώ, διότι είμεθα όλοι πτωχοί και έχομεν ανάγκην της θείας χάριτος, έστω και αν φαίνεται ότι ο ένας υπερέχει από τον άλλον, όταν μετρούμε τα πράγματα με τα ιδικά μας μικρά μέτρα, δεχθήτε τον λόγον μου περί φιλοπτωχίας όχι με αδιαφορίαν αλλά με καλήν διάθεσιν, δια να γίνετε πλούσιοι με την απόκτησιν της βασιλείας.  Προσευχηθήτε δε μαζί μας ώστε και εμείς να σας δώσωμεν τον λόγον πλουσιοπάροχα και να θρέψωμεν με αυτόν τας ψυχάς σας και να μοιράσωμεν εις εκείνους οι οποίοι πεινούν τον πνευματικόν άρτον, είτε κάνοντες να πέση τροφή από τον ουρανόν, όπως έκανεν ο Μωϋσής εκείνος πάλαι ποτέ1, και μοιράζοντες άρτον αγγέλων2, είτε τρέφοντες με ολίγους άρτους μέχρι κορεσμου χιλιάδας ανθρώπων εις τήν έρημον3, όπως έκαμεν αργότερα ο Ιησούς, ο πραγματικός άρτος και η αιτία της αληθινής ζωής.  Δεν είναι λοιπόν καθόλου εύκολον να εύρη κανείς την υψηλοτέραν από όλας τας αρετάς και να της αποδώση την πρώτην θέσιν και την τιμήν διά την νίκην, όπως δεν είναι επίσης εύκολον να εύρη κανείς το πιο ωραίον και αρωματικόν άνθος μέσα εις λιβάδι το οποίον είναι γεμάτον από άνθη κι ευωδιάζει, επειδή πότε το ένα και πότε το άλλο από τα άνθη σύρει προς το μέρος του την όσφρησιν και την όρασιν και την πείθει να το κόψη πρώτον.  Όσον λοιπόν αφορά εις εμέ, δια να ξεχωρίσω την ανωτέραν αρετήν θα σκεφθώ ως εξής:

ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

 ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ

 

  • Ότι εκείνος όπου μετανοεί δια τα αμαρτήματά του, δεν ωφελείται τίποτε, ανίσως δεν ζητήση από τον Χριστόν να λάβη, και την ιατρείαν της ασθε­νείας του, δια την οποίαν αμαρτάνει.
  • Και ότι όσα κάμνει κάθε άνθρωπος εις την παρούσαν ζωήν, ανίσως δεν συμ­βάλλουν εις την υγείαν της ψυχής του είναι μάταια. Και πως η αμαρτία γίνεται με το θέλημά μας, και χωρίς το θέλημά μας.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

Απόσπασμα ομιλίας του αγίου Κύριλλου Ιεροσολύμων, που πιθανότατα εκφωνήθηκε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή του έτους 350 μ.Χ. Προέρχεται από τις γνωστές Κατηχήσεις και συγκεκριμένα την 4η κατά σειρά. Η ομιλία αυτή παρουσιάζει ένα διάγραμμα των βασικών δογμάτων και των κανόνων της Χριστιανικής  ζωής. Ο αναγνώστης καλείται να διαβάσει προσεκτικά και να διαπιστώσει ο ίδιος το ύφος ενός αγίου ανδρός αναφορικά με τις αιρέσεις.

 

  1. ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΟΤΑΝ ΠΕΙΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ
  2. ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ - «Αυτός αμάρτησε, ή οι γονείς του;»
  3. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ - ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ
  4. ΑΝ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΔΕΝ ΖΕΙ ΣΩΣΤΑ Ο ΒΑΠΤΙΖΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΒΛΑΠΤΕΤΑΙ;