Γράφει ο π. Στέφανος Στεφόπουλος
Πολλοί στις μέρες μας, κληρικοί και λαϊκοί, υποστηρίζουν την άποψη ότι η επιστήμη δόθηκε από τον Θεό στον άνθρωπο προκειμένου να τον βοηθήσει να ζήσει χωρίς πόνο – όσο είναι ανθρωπίνως εφικτό – και με κάποια ποιότητα. Μέσα στην επιστήμη αυτή εντάσσονται προφανώς και τα εμβόλια για τον ιό κοβιντ.
Μάλιστα, ανώτατος εκκλησιαστικός άρχοντας έθεσε το δίλημμα (άστοχο κατά την άποψή μου):”από εδώ το εμβόλιο, από εκεί ο τάφος”!!! Και θυμήθηκα εκείνο το αστείο που κυκλοφορούσε χρόνια πριν μεταξύ καπνιστών : “Τσιγάρο ή υγεία;” με απάντηση το : “Την υγειά μας να’ χουμε να καπνίζουμε”!
Ας δούμε, λοιπόν, πρώτα τι συμβαίνει με την επιστήμη χωρίς πολλές κουραστικές αναλύσεις.
Έχω την πεποίθηση πως δεν αποτελεί η επιστήμη συλλήβδην και a priori δεδομένο δώρο του Θεού, αλλά η δυνατότητα, το χάρισμα του Θεού στον άνθρωπο να ανακαλύπτει, να εφευρίσκει, να δημιουργεί, προς δόξαν Θεού και έπαινο των ανθρώπων που δέχονται τις ευεργετικές επιδράσεις των επιστημονικών επιτευγμάτων στη ζωή τους.
Με άλλα λόγια, το εμβόλιο για τον κόβιντ, η πυρηνική βόμβα, οι εκτρώσεις, η ευθανασία, η επέμβαση αλλαγής φύλου, οι νάρκες που “θερίζουν” παιδιά, οι καυστικές ουσίες όπως το βιτριόλι, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τα επικίνδυνα συντηρητικά, οι “έξυπνες” βόμβες, τα αντισυλληπτικά χάπια και τόσα άλλα δεν μπορούμε να τα χαρακτηρίζουμε “δώρα” του Θεού γιατί δεν πληρούν τις δύο προϋποθέσεις ή έστω μια εξ αυτών. Δηλαδή, να έχουν σχεδιαστεί για το καλό του ανθρώπου και η τελική χρήση τους να είναι θεμιτή και ηθική. Είναι κάτι σαν αυτό που λέμε συχνά “το καλόν ουκ έστι καλόν, εάν μη καλώς γένηται”.
Ας δούμε τώρα την περίπτωση του εμβολίου του τραχήλου της μήτρας. Αν σκοπός παρασκευής του ήταν η θεραπεία του συγκεκριμένου καρκίνου, είναι δώρο του Θεού στη γυναίκα. Όταν όμως ο προληπτικός αυτός εμβολιασμός οδηγεί σε παρενέργειες όπως αυτός ο ίδιος ο καρκίνος, τότε κάνει κακό στη γυναίκα και δεν μπορεί ο Θεός να ευθύνεται για την παρασκευή εμβολίου που οδηγεί στη φθορά και ίσως και στο θάνατο. Επίσης, η χρήση του εμβολίου αυτού καταντά μη ηθική αφού πιεστικά προσφέρεται σε κορίτσια μόλις 12 ετών που σημαίνει ότι ο νομοθέτης το προωθεί σε κορίτσια γιατί προβλέπει την σεξουαλική δραστηριότητα απ’ αυτήν την ηλικία η οποία κατά τον Π. Κ. θεωρείται αδίκημα που τιμωρείται γι αυτόν τον ενήλικα ή ανήλικο που την εξασκεί . Προσβάλλει έτσι τα χρηστά ήθη και το νόμο που τα προστατεύει αν και υπάρχει καλύτερη λύση, η αποχή! Η αγνεία! Είναι, λοιπόν, το εμβόλιο αυτό δώρο του Θεού; ΟΧΙ!
Ούτε η πυρηνική βόμβα ως τεχνολογικό-επιστημονικό επίτευγμα είναι δώρο Θεού σε αντίθεση με την πυρηνική ενέργεια. Άρα, για να αποφύγουμε την κατάσταση αυτή του να κρίνουμε κάθε φορά τι είναι ηθικό ή όχι, απλώς δεν αποκαλούμε τα επιστημονικά επιτεύγματα δώρα του Θεού, αλλά τη γνώση που για πολλούς λόγους και με χρηστό, ηθικό τρόπο οδήγησε σ αυτά εφόσον αυτά δεν χρησιμοποιούνται κατά του ανθρώπου.
Το ίδιο μπορεί κάποιος να ισχυριστεί και για το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού.
Ο ιός δημιουργήθηκε από “επιστήμονες” και η ανάλογη θεραπεία ήταν εκ των προτέρων γνωστή. Χρησιμοποιήθηκαν ιστοί από εκτρωμένα βρέφη. Υποσχέθηκαν την “ελευθερία” ως επιστροφή στην κανονικότητα εν γνώσει του γεγονότος ότι ψεύδονταν, επιβάλλουν υποχρεωτικά και σε παγκόσμια κλίμακα το εμβόλιο, πεθαίνουν απ’ αυτό και σακατεύονται – στην καλύτερη – εκατομμύρια άνθρωποι, διαλύονται επιχειρήσεις, καταργούνται ατομικά προστατευόμενα δικαιώματα, ανατρέπονται εργασιακές σχέσεις, πεθαίνει κόσμος από το εμβόλιο και δεν καταγράφονται, χρεωκοπεί το κράτος, αγοράζει πανάκριβα εκατομμύρια δόσεις ώστε να πλουτίζουν νομιμοφανώς εταιρείες με ανήθικες πολιτικές κερδοφορίας όπως η Pfizer με τις δεκάδες αγωγές παγκοσμίως, διαχωρίζεται η κοινωνία, η οικογένεια, οι υπάλληλοι εταιρειών σε εμβολιασμένους και μη, χάνονται εισοδήματα, τιμωρούνται όσοι αμφιβάλλουν ή φοβούνται ή παραμένουν σκεπτικοί απέναντι στο εμβόλιο, κι εμείς το αποκαλούμε “δώρο” του Θεού; Είναι δώρο Θεού κάτι που μας κρατάει ακόμα και ως εμβολιασμένους μακριά απ’ την Εκκλησία, τον αγιασμό μας, την λατρεία μας; Είναι δώρο Θεού κάτι που γίνεται αιτία λαϊκοί και ιδίως κληρικοί-Αρχιερείς, Ιερείς, Μοναχοί- να υβρίζουν και να προσβάλλουν βάναυσα όσους δεν συμφωνούν μαζί τους ως “ναζιστές”, “εχθρούς της κοινωνίας”, “φανατικούς”, “τούβλα”, “ακροδεξιούς”, “ημιμαθείς”, “αιρετικοί”…και τόσα άλλα όμορφα. Αυτές τις συμπεριφορές τις προκαλούν τα “δώρα” του Θεού; Τόση αγάπη; Τόση ελπίδα; Τόση κατανόηση; Τόση ανοχή; Τόση πνευματικότητα; Τόση ποιμαντική ευαισθησία; Πιο πολύ πεθαίνεις.
Είναι” δώρο” του Θεού κάτι που προέρχεται από παγκόσμια συνωμοσία, ανίερα σχέδια μεγιστάνων της δύναμης και της υποκρισίας που μάλιστα καμμία σχέση δεν έχουν με το αντικείμενο;
Μπορεί να είναι “δώρο” του Θεού κάτι το οποίο θολώνει το νου και αγριεύει την καρδιά ανθρώπων, κληρικών και λαϊκών και οδηγεί τους μεν λαϊκούς στην ύβρι με οποιοδήποτε νόημα, τους δε κληρικούς στη διαστρέβλωση του θελήματος του Θεού, της αλήθειας, της εν Χριστώ ελπίδας, της μνήμης θανάτου, της σωτηρίας μας;
Είναι “δώρο” Θεού ένα σκεύασμα που οδηγεί ατυχώς στο δίλημμα “Εμβόλιο ή Τάφος”; Το δίλημμα για εμάς τους συνειδητούς αμαρτωλούς αλλά αγωνιστές του χριστιανικού βίου είναι άλλο. Είναι
“ΧΡΙΣΤΟΣ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ”;
“ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ Ή ΤΑΦΟΣ”;
“ΚΟΣΜΙΚΗ ΖΩΗ Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ”;
Ο χριστιανός καλείται να πεθάνει για τα πάθη, τον κόσμο, τον Διάβολο για να ζήσει αιώνια.
Μήπως είναι “δώρο” του Θεού και η απολυτοποίηση της ζωής και ο φόβος του θανάτου από κόβιντ; Από κάτι δε θα πεθάνουμε όλοι εκτός από τους υπερανθρώπους που ετοιμάζει η Μεγάλη Επανεκκίνηση;
Τι κι αν πεθάνουμε από κόβιντ, από καρκίνο, από εγκεφαλικό, από πνιγμό, από άγρια θηρία, αν είμαστε έτοιμοι για τον Παράδεισο;
Οπότε να το αντιστρέψουμε το δίλημμά σας. “Ζωή πέρα από τον κόβιντ ή Παράδεισος”;
Είναι μήπως “δώρο” του Θεού ένα σκεύασμα που βγήκε στην παραγωγή μετά από πειράματα σε εκτρωμένα ζωντανά “φρέσκα” βρέφη; (tasthyras.wordpress.com, 29/10/2021);
Είναι “δώρο” του Θεού ένα σκεύασμα που οδηγεί την Ιερά Σύνοδο σε αντιφάσεις προκειμένου να συμπλεύσει με τον Καίσαρα; Τον Οκτώβριο του 2005 η Ιεραρχία αναγνώριζε τις προτάσεις της Συνοδικής Επιτροπής επί της Βιοηθικής στο θέμα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής με την παράγραφο 35 να γράφει επί λέξει:
“Το δεύτερο δικαίωμα είναι το δικαίωμα της ζωής… Το δικαίωμα να ζήσει πρέπει να του το αναγνωρίσουμε, να το προστατεύσουμε και να το φροντίσουμε… Αλλά και ο σκοπός της ύπαρξής του (ενν. εμβρύου) πρέπει να είναι μόνο η ζωή και ποτέ ο πειραματισμός…”!
Ενώ και η ΔΙΣ της περιόδου 2019-2020 (protothema.gr, 5/2/20, 06:57) δημοσιοποίησε απόφασή της να απορρίψει την εκούσια έκτρωση ως φόνο.
Τώρα γιατί αποδέχεται την και καλά” θεραπευτική διακοπή κύησης”; Χωρίς μάλιστα να συνυπολογίζει κανένα ηθικό πρόβλημα!
Απορώ, πώς ένα “δώρο” Θεού καταστρατηγεί πάγια θέση της ΔΙΣ η οποία κατέληξε να εξυμνεί, θαυμάζει, προωθεί και εξιδανικεύει μια ανεξέλεγκτη απάνθρωπη συχνά επιστήμη!
Στις παραπάνω θέσεις για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, στις παραγράφους 55-57 σημειώνουμε επιλεκτικά :
” η σύγχρονη τεχνολογία έχει συμβάλει ανυπολόγιστα στην έρευνα της υγείας… Το γεγονός αυτό αποτελεί ιδιαίτερη ευλογία του Θεού στην εποχή μας. Παρά ταύτα η αλόγιστη χρήση της απειλεί με αποϊεροποίηση τον άνθρωπο και εγκυμονεί τον κίνδυνο θεωρήσεώς του ως μηχανής με ανταλλακτικά και εξαρτήματα… Ο άνθρωπος αν δεν προσέξει, δεν κατευθύνει μόνο αλλά και κατευθύνεται από την τεχνολογία. Γοητεύεται από τα επιτεύγματά της και υποδουλώνεται σ’ αυτά. Εν ονόματι της ελευθερίας για την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, που αποβλέπει στην επέκταση της κυριαρχίας του στη φύση, μπορεί να αφανίσει τη δική του ελευθερία… Η χρήση της τεχνολογίας…όταν διασαλεύει την οικογενειακή τάξη και συνοχή, διαταράσσει τη συνεργασία πνευματικού και φυσικού νόμου και υποκαθιστά τον Θεό, η τεχνολογική πρόοδος δεν αποτελεί επιτυχία,… “!!!
Είναι αυτή η επιστήμη και τεχνολογία που περιγράφεται εδώ “δώρο” Θεού;
Είναι” δώρο” Θεού ένα επίτευγμα που κατατρομοκρατεί ιερείς και αρχιερείς που αν και έχουν εμβολιαστεί, όταν βγαίνουν στην Ωραία Πύλη για να μεταλάβουν το Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας φορούν οι ίδιοι μάσκα; Τη στιγμή, μάλιστα, που κανένας, Καίσαρ ή Σύνοδος, δεν τους το σύστησε ή το επέβαλε;
Είναι “δώρο” Θεού ένα τεχνολογικό προϊόν που παραπλανά ανθρώπους όσον αφορά την μη πνευματική, εκκλησιαστική, θεολογική διάστασή του; Και βέβαια υπάρχουν και αυτές οι διαστάσεις. Και βέβαια δεν είναι ο εμβολιασμός ένα αμιγώς ιατρικό θέμα. Και μάλιστα, λόγω Μεγάλης Επανεκκίνησης που προβλέπει, μεταξύ άλλων, και την πνευματική μεταλλαγή του ανθρώπου, λόγω παγκοσμιοποίησης της θρησκείας, λόγω της εν μέσω υγειονομικής κρίσεως σύνδεσης του κόβιντ, του εμβολιασμού και του εορτασμού του Πάσχα που ίσως υποκρύπτει και μια επικείμενη ένωση των Εκκλησιών (βλέπε κοινός εορτασμός), λόγω αποϊεροποίησης του ανθρωπίνου προσώπου και προσβολής δογμάτων ή δογματικών ακολουθιών της Εκκλησίας μας. Ίσως και λόγω των λατρευτικών επιπτώσεων των πιστών, ισχύει και αυτή η προοπτική για τα εμβόλια. Είναι δηλαδή και πνευματικού, λατρευτικού, θεολογικού, πνευματικού χαρακτήρος. Ακόμη και θέμα αντιαιρετικής αντιμετώπισης!
Τέλος, να επισημανθεί ότι θα μπορούσε η Εκκλησία μας να δώσει μια πνευματική χροιά στο θέμα του εμβολιασμού με το να μη προτείνει στο ποίμνιό της μόνο την ιατρική γνωμάτευση αλλά και την καταφυγή στην Εκκλησία. Να προτρέψει τους πιστούς να απευθυνθούν στους πνευματικούς τους, να μετανοήσουν, να εξομολογηθούν, να μεταλάβουν τα Άχραντα Μυστήρια για να πάρουν δύναμη, φώτιση, αγιασμό και σε συνεργασία με τους ιατρούς να οδηγηθούν σε σωστές προσωπικές αποφάσεις. Αυτό το ανεπανάληπτο αληθινό δώρο του Θεού παραβλέφθηκε από την Εκκλησία μας που συμπορεύεται και συνταυτίζεται επικίνδυνα με το “άρμα” της επιστήμης και του αντίχριστου Καίσαρα.