+ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
|
Όλοι αγωνισταί. Κανείς λιποτάκτης! Γενναίοι, με τα όπλα του Χριστού, να είστε βέβαιοι για τη νίκη. Οι σκοτεινές δυνάμεις θα σημειώσουν προσωρινές επιτυχίες· στο τέλος όμως δε θα νικήσουν οι άθεοι, οι αιρετικοί, οι αντίχριστοι και ανθέλληνες. Θα νικήση ο Χριστός· όν, παίδες Ελλήνων, υμνείτε και υπερυψούτε εἰς πάντας τούς αιώνας· αμήν. + Επίσκοπος Αυγουστίνος |
Κύριο γνώρισμα των χριστιανών ο διωγμός
Εκεί πάμε. Θα επανέλθουμε στους αποστολικούς χρόνους. Αυτό θα γίνη ή μέσα από την Εκκλησία ή απ’ έξω με εξωτερικό διωγμό. Όπως στη Ρωσία ήταν εκατομμύρια ψευτοχριστιανοί. Μετά ήρθε το μεγάλο κόσκινο και κοσκινίστηκαν οι Χριστιανοί. Τώρα υπάρχουν λίγοι, αλλά πραγματικοί Χριστιανοί. Ζήτημα μέσα στη Μόσχα, πού είνε 8 εκατομμύρια, να υπάρχουν 100 – 200 Χριστιανοί. Αλλ’ αυτοί έχουν μέσα τους δύναμι. Ο βίος τους, το παράδειγμά τους, η αυτοθυσία τους το δείχνει.
Εδώ εμείς είμαστε όλοι χριστιανοί του γλυκού νερού. Αν πιστεύαμε στο Θεό, θα είχαμε εγκαταλείψει κάθε άλλη κοσμική ασχολία. Τί να τα κάνης τ’ άλλα, το Ευαγγέλιο ποιος εφαρμόζει.
Στη Θεσσαλονίκη όμως τότε ήταν πραγματικοί Χριστιανοί. Και απόδειξις, ότι δεν λυγίζανε στους διωγμούς. Εκείνα τα πτωχαδάκια πάλευαν μ’ όλες τις αρχές και τίς εξουσίες, πού ήταν εχθρικές. Αυτοί οι λίγοι Χριστιανοί εθεωρούντο αμελητέοι, δεν τούς υπολόγιζαν και όμως αυτοί ήρθαν σε (ρήξι με όλους τούς ισχυρούς τής Θεσσαλονίκης και υπέστησαν πολλούς διωγμούς.
Αλλά και πάντοτε τα πτωχαδάκια διώκονται, και μένουν κοντά στο Χριστό. Οι άλλοι, πού έχουν αξιώματα, ως επί το πλείστον πολεμούν το Χριστό.
Θα γίνη διωγμός. Θα τα δήτε εσείς πού θα ζήσετε, εγώ γέρος άνθρωπος είμαι. Θα γίνη διωγμός, και θα δήτε όλους τούς δασκαλάκους να προσκυνάνε το κόκκινο θηρίο. Τριάντα χιλιάδες είνε όλοι οι δάσκαλοι· ζήτημα να μείνουν εκατό πού να πουν προτιμούμε να γίνουμε λούστροι στην πλατεία τής πόλεως, παρά να κηρύττουμε αθεΐα. Όλοι οι άλλοι, με όση ευκολία χειροκροτούσαν τον Παπαδόπουλο, με όση ευκολία χειροκροτούσαν τον Καραμανλή, με την ίδια ευκολία θα χειροκροτούνε και τον αντίχριστο. Θα τα δήτε αυτά. Συμφέρον και μόνο συμφέρον είνε σήμερα οι άνθρωποι, και τίποτε περισσότερο. Τέτοιοι είνε και οι δάσκαλοι και οι καθηγηταί και οι αξιωματικοί, γιατί όχι και οι παπάδες και οι δεσποτάδες – δεν κάνω καμμία διάκρισι.
Δεν ήρθε ακόμη η ώρα του αντίχριστου- όταν θα έρθη, θα το δούμε. Μιλάει παρακάτω ο απόστολος για την ώρα τού αντίχριστου.
….
|
Έμμεσος διωγμός — Πρέπει ν’ αντιδράσουμε Έμμεσος διωγμός είνε τα διατάγματα, πού βγάζουν συνεχώς και ακαταπαύστως, διά των οποίων προσπαθούν να εξευτελίσουν την Εκκλησία. Διατάσσουν και ορίζουν άλλα πράγματα, τα οποία καταδικάζει η Εκκλησία. |
Υπέφεραν οι Χριστιανοί τής Θεσσαλονίκης· ήταν πραγματικοί ήρωες. Μακάρι να επανέλθουμε σ’ αυτούς τούς Χριστιανούς. Να έχουμε λίγους Χριστιανούς, αλλά ζωντανούς. Γιατί ν’ ασχολούμεθα με όλους; Δεν πα’ ν’ ανάβη αυτός φωτιές και ν’ αγαπά την πυρολατρία; Δεν πα’ να ’νε μασόνος και ροταριανός; Δεν θ’ ασχολούμεθα μ’ αυτούς. Τώρα ασχολούμεθα αναγκαστικώς με όλους.
Εάν υποθέσουμε, ότι ξεκαθαρίζουν τα πράγματα και μένουν εδώ στην πόλι 200 με 300 Χριστιανοί, οι οποίοι θα πουν «Θέλουμε να ζήσουμε χριστιανικά», δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά. Οι άλλοι, ό,τι θέλουν ας κάνουν. Και χάβρα και τζαμί να κτίσουν, δεν θα έχουμε καμμιά ευθύνη. Δε βλέπεις τίς γιορτές πού τίς περνά ο πρωθυπουργός της χώρας αλλά και οι άλλοι; Στα ρεβεγιόν, όχι στην εκκλησία!…
Φωνάζουν όλοι οι ανόητοι, οι εγωϊσταί και τα επιπόλαια πνεύματα και λένε παραμύθια «Έξω οι Ευρωπαίοι, έξω οι Αμερικάνοι», και η Αμερική ολόκληρη ζη μέσα στην καρδιά μας! Ζούμε όπως οι Αμερικανοί. Ο αμερικανισμός επικράτησε μέσα στην καρδιά των Ελλήνων. Ενώ θα ήταν προτιμότερο ν’ αγαπάμε τούς Αμερικάνους σαν ανθρώπους, αλλά να μισούμε τον αμερικανισμό. Ο αμερικανισμός είνε η κατάρα της ανθρωπότητος. Είνε ευδαιμονισμός, είνε γκαγκστερισμός, είνε χιλιασμός, είνε μασονισμός, είνε πηγή των αιρέσεων.
Λίγοι, λοιπόν, ήταν οι Χριστιανοί της Θεσσαλονίκης, αλλά ζωντανοί. Έχει άξια όχι το ποσόν αλλά το ποιόν. Πότε θ’ αποκτήση η Εκκλησία μας τέτοιους ζωντανούς Χριστιανούς; Έτσι ήταν οι πρώτοι Χριστιανοί. Υπέφεραν από διωγμούς, αλλά δεν λύγιζαν. Γι’ αυτό τούς επαινεί ο απόστολος Παύλος.
Να ετοιμαζώμεθα για εκκλησία κατακομβών
Ε, φεύγουμε κ’ εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, πού απελαμβάναμε ωρισμένα προνόμια σε ωρισμένας εποχάς και είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, και μπαίνομε στο σχήμα των κατακομβών.
Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε. Και η Εκκλησία θα διωχθή· και οι ναοί θα κλείσουν, ον τρόπον έχουν κλείσει στην Αλβανία και σε άλλα μέρη·
Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα· αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνομε. Λοιπόν, πρέπει κ’ εμείς να προετοιμάσωμε τον εαυτό μας διά Εκκλησίαν κατακομβών.
Αλλά γεννάται το ερώτημα. Έχομε εμείς την διάθεσιν αυτήν; Τί λέτε; Μήπως συμβή εκείνο το οποίον είπε ο Χριστός στον Πέτρο– «Σίμων Σίμων, ιδού ο σατανάς εζητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον» (ο σατανάς, λέει, ζητάει να σάς κοσκινίση)· «εγώ δε εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου» (Λουκ. 22,31). Ο Κύριος εγνώριζε την αδυναμία του Πέτρου και ότι, ναι μεν είχε πόθο ειλικρινή να μείνη κοντά στο Χριστό, αλλά ήταν το πνεύμα του ασθενές.
Ο Πέτρος απήντησε· «Εγώ, Κύριε, μαζί σου θα είμαι». Κ’ εσείς τώρα είστε εδώ πέρα, μαζί μου. Αλλά θα είστε πάντα;
Θα περάσετε κόσκινο. Δεν θέλω να σάς απογοητεύσω. Ωραία είστε τώρα όλες εδώ. Δεν σας πειράζει κανείς, δεν σας καταδιώκει κανείς. Ελεύθερο κατηχητικό σχολείο έχετε, ελεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ελεύθερα είνε όλα. Ζήτε πάνω σ’ ένα όρος Θαβώρ. «Καλόν έστιν ημάς ώδε είναι…» (Ματθ. 17,4). Έχετε τη συντροφιά σας, το φαγητό σας, τον ύπνο σας, τό κέντρο σας, τάς εύκολίας σας. Όλα αυτά είνε καλά και ευχάριστα. Αλλά μετά ο Θεός θα μας δώση μιά κλωτσιά, όπως λέει και όο Χότζνερ, και θα μάς πετάξη από το όρος Θαβώρ· θα μας ρίξη κάτω, στην σκληράν πεδιάδα, στο σχήμα αυτό.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα· εμείς είμεθα προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο διωγμό; Έχομε εμείς το θάρρος και την αυταπάρνησιν τού μάρτυρας εκείνου, πού ακούει να πλησιάζη το μούγκρισμα των λεόντων και έλεγε «Να, ακούεται η σάλπιγξ, ακούεται η σάλπιγγα πού με καλεί»; Έχομε εμείς τέτοια αυταπάρνησι και θυσία; Εμείς οι υλικοί, οι γήινοι άνθρωποι, μπορούμε να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, πού έφτασαν όλοι αυτοί οι ήρωες; Έχουμε την αυταπάρνησιν αυτή της Μαριάμ, μιας ταπεινής υπηρετρίας, η οποία κατώρθωσε να κερδίση την Φαβιόλα;
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ – ΚΟΖΑΝΗ 2008
Εκδόσεις: Ανδρονίκη Π. Καπλάνογλου Σμύρνης 10 50100 ΚΟΖΑΝΗ Τηλ. 24610 25139, 6974931881
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Ι.Ν.ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
