Δημητρίου Παναγοπούλου
Ερμηνεία της λέξεως «Μενούνγε»
Αλλά το «μενούνγε» δεν σημαίνει μάλλον, περισσότερο, ως ερμηνεύουσι ούτοι, αλλά σημαίνει αληθώς, βεβαίως τoιoυτοτρόπως έχει το πράγμα, και κατά, συνέπεια το ανωτέρω εδάφιον σημαίνει: «Βεβαίως μακάριοι είvαι εκείνοι οι οποίοι ακούουσι τον λόγον του Θεού… κλπ.» άλλωστε τοιαύτη κατ’ εξοχήν ήτο και η Παναγία Μητέρα Του, και ο Κύριος επεκτείνας τον μακαρισμό εις τούς ακούγοντας, βεβαίως μακάρισε και την Πάναγνον Αυτού Μητέρα.
Ότι δε έχει ούτω η ερμηνεία της λέξεως «μενούνγε», δηλαδή αληθώς, βεβαίως, φαίνεται σαφώς και από πολλά άλλα χωρία, τα εξής:
«Αλλά λέγω, μη ουκ ήκουσαν; Μενούνγε, εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και εις τα πέρατα της Οικουμένης τα ρήματα αυτών» (Ρωμ. ι’ 13) και του, οποίου η έννοια είναι: Αλλά λέγω, μήπως δεν άκουσαν; πως δεν άκουσαν; Είναι βέβαιον, είναι αληθές, ότι άκουσαν, διότι εις πάσαν την γην εξήλθε ο φθόγγος αυτών.
Την αυτήν δε ακριβώς σημασία έχει η λέξη αυτή «μενούνγε», και εις τα χωρία (Ρωμ.θ’ 20 καί Φιλιπ. γ’ 8).
Εάν θέλωμεν να ίδωμεν την σατανική διαστροφή των «Ευαγγελικών» και των Ιεχωβιτών και την εχθρότητά των εναντίον του προσώπου της Θεοτόκου, ας δούμε τις παραφρασμένες Καινές Διαθήκες, πού κατ’ εξοχήν μελετούν. Εκεί θα ίδωμεν, ότι τα τρία ως άνω εδάφια ήτοι, (Ρωμ. θ’ 20, ι’ 18, Φιλιπ. γ’ 8) ερμηνεύουν την λέξη «μενούνγε» με το μάλιστα, βεβαίως. Ενώ το εδάφιον (Λουκ. ια’ 28) το ερμηνεύουν «μάλλον», διότι ομιλεί περί της Θεοτόκου.
Από το βιβλίο “ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ”
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ
ΔΙΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ: «Παναγία-Θεοτόκος»