Από Niels Christian Hvidt
Συνέντευξη του Πατριάρχη Ιεροσολύμων
Διόδωρου Α ́ για το θαύμα του Αγίου Φωτός
Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Διόδωρος Α ́ γεννήθηκε το 1923. Ήρθε για πρώτη φορά στα Ιεροσόλυμα το 1938 και έκτοτε βοήθησε στο Θαύμα του Αγίου Φωτός. Το 1981 εξελέγη Πατριάρχης και ήταν έτσι ο βασικός μάρτυρας του Αγίου Φωτός 19 φορές μέχρι το θάνατό του τον Δεκέμβριο του 2000, καθώς οι ελληνορθόδοξοι πατριάρχες εισέρχονται πάντα στο μικρό παρεκκλήσι του τάφου όπου εμφανίζεται για πρώτη φορά η φλόγα. Μίλησα μαζί του το Ορθόδοξο Πάσχα του 2000.
– «Μακαριώτατε, τι πραγματικά συμβαίνει όταν εισέρχεστε στον τάφο το Μεγάλο Σάββατο κατά την τελετή του Αγίου Φωτός;»
«Αφού σβήσουν όλα τα φώτα, υποκλίνομαι και μπαίνω στον πρώτο θάλαμο του τάφου. Από εδώ βρίσκω το δρόμο μου μέσα στο σκοτάδι στο εσωτερικό δωμάτιο του τάφου όπου θάφτηκε ο Χριστός. Εδώ, γονατίζω με άγιο φόβο μπροστά στον τόπο όπου βρισκόταν ο Κύριός μας μετά το θάνατό του και όπου αναστήθηκε από τους νεκρούς.
Η προσευχή στον Πανάγιο Τάφο από μόνη της για μένα είναι πάντα μια πολύ ιερή στιγμή σε έναν πολύ ιερό τόπο. Από εδώ αναστήθηκε με δόξα και διέδωσε το φως του στον κόσμο. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει στο πρώτο κεφάλαιο του ευαγγελίου του ότι ο Ιησούς είναι το φως του κόσμου.
Γονατιστοί μπροστά στον τόπο όπου αναστήθηκε από τους νεκρούς, ερχόμαστε σε άμεση εγγύτητα της ένδοξης ανάστασής του. Οι Καθολικοί και οι Προτεστάντες αποκαλούν αυτή την εκκλησία «Εκκλησία του Παναγίου Τάφου». Την ονομάζουμε «Εκκλησία της Αναστάσεως». Η ανάσταση του Χριστού για εμάς τους Ορθοδόξους είναι το κέντρο της πίστεώς μας, καθώς ο Χριστός κέρδισε την τελική νίκη επί του θανάτου, όχι μόνο τον δικό του θάνατο, αλλά τον θάνατο όλων εκείνων που θα μείνουν κοντά του.
Πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο ότι το Άγιο Φως έρχεται ακριβώς σε αυτό το σημείο. Στον Ματθαίο 28:3, το Ευαγγέλιο λέει ότι όταν ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, ένας άγγελος ήρθε, ντυμένος όλος με φοβερό φως. Πιστεύω ότι το έντονο φως που τύλιξε τον άγγελο στην ανάσταση του Κυρίου είναι το ίδιο φως που εμφανίζεται θαυματουργικά κάθε Μεγάλο Σάββατο.
Ο Χριστός θέλει να μας υπενθυμίσει ότι η ανάστασή του είναι πραγματικότητα και όχι απλώς μύθος. Ήρθε πραγματικά στον κόσμο για να προσφέρει την απαραίτητη θυσία μέσω του θανάτου και της ανάστασής Του, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να επανενωθεί με τον Δημιουργό του.
Στον τάφο, λέω συγκεκριμένες προσευχές που μας έχουν παραδοθεί ανά τους αιώνες και, αφού τις είπα, περιμένω. Μερικές φορές μπορεί να περιμένω λίγα λεπτά, αλλά συνήθως το θαύμα συμβαίνει αμέσως μόλις πω τις προσευχές. Από τον πυρήνα της ίδιας της πέτρας πάνω στην οποία ξάπλωσε ο Ιησούς ξεχύνεται ένα απροσδιόριστο φως.
Συνήθως έχει μπλε απόχρωση, αλλά το χρώμα μπορεί να αλλάξει και να πάρει πολλές διαφορετικές αποχρώσεις. Δεν μπορεί να περιγραφεί με ανθρώπινους όρους. Το φως ανεβαίνει από την πέτρα όπως η ομίχλη μπορεί να αναδυθεί από μια λίμνη – φαίνεται σχεδόν σαν η πέτρα να καλύπτεται από ένα υγρό σύννεφο, αλλά είναι φως.
Αυτό το φως συμπεριφέρεται διαφορετικά κάθε χρόνο. Άλλοτε καλύπτει μόνο την πέτρα, ενώ άλλοτε φωτίζει ολόκληρο τον τάφο, έτσι ώστε οι άνθρωποι που στέκονται έξω από τον τάφο και τον κοιτάζουν βλέπουν τον τάφο γεμάτο φως. Το φως δεν καίει – δεν έχω καεί ποτέ τα γένια μου σε όλα τα δεκαέξι χρόνια που είμαι Πατριάρχης στα Ιεροσόλυμα και έχω λάβει το Άγιο Φως. Το φως είναι διαφορετικής σύστασης από την κανονική φωτιά που καίει σε μια λάμπα πετρελαίου
Σε κάποιο σημείο το φως ανεβαίνει και σχηματίζει μια στήλη στην οποία η φωτιά είναι διαφορετικής φύσης, έτσι ώστε να μπορώ να ανάψω τα κεριά μου από αυτήν. Όταν λάβω έτσι τη φλόγα στα κεριά μου, βγαίνω έξω και δίνω τη φωτιά πρώτα στον Αρμένιο Πατριάρχη και μετά στον Κόπτη. Στη συνέχεια δίνω τη φλόγα σε όλους τους ανθρώπους που είναι παρόντες στην Εκκλησία».
-«Πώς βιώνεις εσύ ο ίδιος το θαύμα και τι σημαίνει για την πνευματική σου ζωή;»
«Το θαύμα με αγγίζει εξίσου βαθιά κάθε χρόνο. Κάθε φορά είναι ένα ακόμη βήμα προς τη μετατροπή. Για μένα είναι μεγάλη παρηγοριά να αναλογιστώ την πιστότητα του Χριστού προς εμάς, την οποία εκδηλώνει δίνοντάς μας την αγία φλόγα κάθε χρόνο, παρά τις ανθρώπινες αδυναμίες και αποτυχίες μας. Βιώνουμε πολλά θαύματα στις εκκλησίες μας και τα θαύματα δεν είναι τίποτα παράξενο για εμάς.
Συμβαίνει συχνά οι εικόνες να κλαίνε, όταν ο Ουρανός θέλει να δείξει την εγγύτητά του σε εμάς. Ομοίως έχουμε αγίους, στους οποίους ο Θεός δίνει πολλά πνευματικά χαρίσματα. Αλλά κανένα από αυτά τα θαύματα δεν έχει τόσο διεισδυτική και συμβολική σημασία για εμάς όσο το Θαύμα του Αγίου Φωτός. Το θαύμα είναι σχεδόν σαν μυστήριο. Κάνει την ανάσταση του Χριστού τόσο πραγματική για εμάς σαν να είχε πεθάνει μόλις πριν από λίγα χρόνια».
Πηγή ORTHODOX CHRISTIANITY THEN AND NOW: Interview With Patriarch Diodoros I of Jerusalem on the Miracle of the Holy Light (johnsanidopoulos.com)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ- ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
