τοῦ Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη
Προέδρου τοῦ Πν. Συμβουλίου τῆς Π.Ε.Γ.
Στον π. Αυγουστίνο Μύρου
(1952-2020)
Μᾶς συγκλόνισε ἡ ἁρπαγή τοῦ ἀδελφοῦ μας π. Αὐγουστίνου. Μιά ἀρπαγή, πού μᾶς συγκλονίζει γιατί μᾶλλον μᾶς ὑπενθυμίζει, ὅτι καί ἐμεῖς πρέπει νά ἐτοιμαζόμαστε γιά τήν ἀναχώρησή μας ἀπ᾽ αὐτό τό κόσμο. Κυρίως μᾶς ἐλέγχει ἡ καθαρή ζωή τοῦ ἀδελφοῦ, πού ἦταν και εἶναι ἕνας διαρκής ἔλεγχος γιά τή δική μας βρώμικη κατάσταση.
Ἦταν ἕνα ἀστέρι, πού δέν ἔδυσε μέ τήν κοίμησή του, ἀλλά λάμπει μέσα στά σκοτάδια τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας κατάστασης. Ἕνα διαμάντι πού στόλιζε τήν Ἐκκλησία, πού θησαυρίσθηκε στό θησαυροφυλάκιο τοῦ οὐρανοῦ, γιά νά στολίζει γιά πάντα τήν μητέρα Ἐκκλησία. Ἕνας ἄγγελος πού τίμησε τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου του καί τό ἴνδαλμά του τόν μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αὐγουστίνο.
Οἱ προϋποθέσεις
Ἡ ἀντιαιρετική συντροφιά μας ἔχασε ἕνα βασικό της φίλο καί βαθύ γνώστη τῆς πλάνης καί τῆς αἵρεσης. Ὁ π. Αὐγουστίνος ἦταν κατ᾽ ἀρχάς γνώστης τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅσο λίγοι κληρικοί στήν πατρίδα μας, μαθητής τῶν μακαριστῶν θεολόγων Σ. Σάκκου καί Ν. Σωτηρόπουλου. Γνώστης τῆς Πατερικῆς διδασκαλίας, μέ μετεκπαίδευση στήν Ἀγγλία, στήν Ἁγία Γραφή καί τήν Πατρολογία μέ θέμα διατριβῆς του: «Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τό Χρυσόστομο».
Αὐτές οἱ βάσεις του, ἡ γνώση τῆς Ἀγγλικῆς γλώσσης, καθώς καί οἱ σπουδές στή φιλολογία, τόν βοήθησαν νά ἀντιμετωπίζει συστηματικά τίς διάφορες αἱρέσεις καί τήν παραθρησκεία.
Ἡ ἀντιαιρετική δράση
Ἦταν Ἱεροκήρυκας τῆς Μητροπόλεως Σερβίων καί Κοζάνης. Καί ἀπό τό 1999 ἐντεταλμένος τῆς Μητροπόλεως γιά τά θέματα τῶν αἰρέσεων. Ἦταν φορέας γνήσιου Ὀρθοδόξου ὁμολογιακοῦ φρονήματος, μέ σταθερότητα, χωρίς ἀκρότητες μέ πολύ βαρύνουσα τή γνώμη του στά θέματα τῆς πίστεως καί τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρέσεων. Στό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικάνορα Κοζάνης ἔκανε συστηματικό ἀντιαιρετικό ἔργο κάνοντας σειρά ἀντιαιρετικῶν θεμάτων ἀπό τά βιβλία-ὁπλοστάσιο τοῦ μακαριστοῦ π. Ἀντωνἰου Ἀλεβιζόπουλου. Ἔκανε πολλές ἀντιαιρετικές ὁμιλίες στό Σεμινάριο Πίστεως στήν Π.Ε.Γ. στήν Ἀθήνα καί στό Ὀρθόδοξο Μακεδονικό Παρατηρητήριο στή Θεσσαλονίκη καθώς καί σέ πολλές Μητροπόλεις πού τόν καλοῦσαν.
Τό Μοναστῆρι τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, πού ἔκτισε στό Παλαιογράτσανο Κοζάνης, στά Πιέρια, ἔγινε προπύργιο Ὀρθοδοξίας, ὅπου ἐνημέρωνε τούς προσκυνητές γιά τήν ἀλλοίωση τῆς πίστεως ἀπό νεοφανεῖς διδασκαλίες στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἀπειλή τῶν αἱρέσεων.
Συμμετεῖχε ἐνεργά στίς Πανορθόδοξες Συνδιασκέψεις καί τά τελευταῖα χρόνια ὡς εἰσηγητής. Στίς εἰσηγήσεις του ἀσχολεῖτο κυρίως μέ τούς Πεντηκοστιανούς καί τούς Νεοεποχῖτες.
Συνέγραψε τό βιβλίο «ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ», ἀντιμετωπίζοντας τήν νεοεποχίτικη ὀργάνωση πού δροῦσε στή πόλη τῆς Κοζάνης.
Μετέφρασε δύο σπουδαῖα ἀντιαιρετικά βιβλία: «Χορεύοντας μόνος ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ» τοῦ Frank Schaeffer, Κοζάνη 2000, ὅπου καταγράφει τό πνευματικό ὁδοιπορικό τοῦ συγγραφέα πρός τήν Ὀρθοδοξία, καί «Ἐν εἰρήνη, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν, Τό χάρισμα τῶν γλωσσῶν» τοῦ π. Ἀλεξίου Καρακαλλινοῦ, Κοζάνη 2006. Στό βιβλίο αὐτό ὁ πατήρ Ἀλέξιος ξεκαθαρίζει τό θέμα αὐτό καί συγχρόνως ἐξηγεῖ τό μήνυμα καί τή σημασία τοῦ χαρίσματος τῆς γλωσσολαλίας μέ βάση τήν ἀσκητική-μυστική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.
Συμμετεῖχε στίς Συνδιασκέψεις τοῦ Δικτύου Πρωτοβουλιῶν Γονέων Μελέτης θρησκειῶν καί παραθρησκευτικῶν ὁμάδων.
Τό πέρασμα καί ἡ παρουσία τοῦ π. Αὐγουστίνου ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ἦταν καί γιά τόν τομέα τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἔργου σημαντική. Σημαντικότερη ἦταν ἡ ὅλη ζωή του, ἀφιερωμένη στόν Χριστό, στήν ἐκκλησία, τό κήρυγμα, τήν ἄσκηση, τήν ἐξομολόγηση καί τήν ὁμολογία.
Ναί, μιά ζωντανή ὁμολογία τό πέρασμα καί ἡ ζωή του, πού θά κάνει πολλούς νά ντρέπονται γιά τή δική τους τή ζωή. Πού θά κάνει πολλούς νά συνέλθουν ἀπό τίς πτώσεις, τούς συμβιβασμούς, τή δειλία, τή μετριότητα καί τό βόλεμα μέσα στήν Ἐκκλησία… καί τή ζωή…
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟΣ: ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2020, ΤΕΥΧΟΣ 102