Παλλαδίου
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΕΥΟΜΑΣΤΕ
ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΣΧΗΜΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
ΣΕ ΔΙΚΑΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΟΣ της Νιτρίας έζη κάποτε ένας αξιοθαύμαστος Ασκητής, πού ελέγετο Βενιαμίν. Ούτος έζη επί ογδοήκοντα έτη ζωήν λίαν ενάρετον, λόγω δε της ασκήσεώς του έλαβε παρά Θεού το χάρισμα τής θεραπείας διαφόρων ασθενειών.
Είχε την δύναμιν, ώστε εις οιονδήποτε ασθενή ακουμπούσε την χείρα του ή ευλογεί έλαιον και τού το προσέφερεν, αμέσως ο ασθενής ούτος εθεραπεύετο από πασαν ασθένειαν, πού υπέφερε.
Ούτος οκτώ μήνας προ της οσίας αυτού κοιμήσεως έπαθεν υδρωπικίαν και τόσον πολύ διωγκώθη εκ της ασθενείας το σώμα του, ώστε το μικρόν δάκτυλον της χειρός του να μη ημπορούν και με τας δύο παλάμας να το περιβάλουν. Τόσον δε φοβερόν ήτο το θέαμα τού ασθενούς, ώστε ημείς δεν είχομεν την δύναμιν να τον βλέπωμεν και δι’ αυτό εστρέφαμεν αλλού το πρόσωπόν μας.
Καί όμως εις την κατάστασιν αυτήν ο Άγιος Ασκητής δεν έχασεν ούτε ίχνος από την αρετήν του· απ’ εναντίας! είχε την δύναμιν να μας λέγη : — Προσευχηθήτε, τέκνα μου· να μὴ υδρωπιάση ο εσωτερικός μου άνθρωπος, διότι αυτό το σώμα, πού βλέπετε, ούτε όταν ήτο υγιές με ωφέλησε εις τίποτε ψυχικώς,. ούτε όταν αρρώσταινε, με έβλαψε.
Κατά τούς οκτώ μήνας της ασθενείας του, επειδή δεν ημπορούσε πλέον να πέση εις το κρεββάτι, εκάθητο διαρκώς εις το κάθισμα, το οποίον, λόγω τού όγκου τού ασθενούς, διαρκώς επλατύνετο. Εκεί δε εξετέλει και τας διαφόρους ανάγκας τού σώματος. Εις αυτήν δε την ανίατον κατάστασιν ευρισκόμενος είχε την δύναμιν να θεραπεύη τούς εκ διαφόρων ασθενειών πάσχοντας.
Όταν εκοιμήθη, τόσον πολύ είχε διογκωθή το σώμα τού μακαρίου και αοιδίμου Βενιαμίν, ώστε διά να βγάλουν τον νεκρόν από το κελλί του παρέστη ανάγκη να αφαιρέσουν και τα στηρίγματα της θύρας διά να μεγαλώση το άνοιγμα τής εισόδου.
ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ – ΕΚΔΟΣΗ 6Η – ΑΘΗΝΑ 1997 – ΤΟΜΟΣ Γ’ ΥΠΟΘΕΣΙΣ KB’, σελ. 245-246
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ