Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλης (+)
Το πάθημα της νύφης
Τυχαίνει να συνδέωμαι με ωρισμένα μοναστήρια και να γνωρίζω πολλούς μοναχούς. Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και μία μοναχή, η αδελφή Θεοκλήτη, που μονάζει σε ένα μοναστήρι της Ηπείρου.
Κάποια φορά συνέβη ν’ ακούσω από το στόμα της ένα πολύ θαυμαστό γεγονός. Θαυμαστό, εντυπωσιακό, ασυνήθιστο και πρωτότυπο. Η εν λόγω αδελφή κατάγεται από το χωριό Ματσούκι Ιωαννίνων. Όταν σε νεαρή ηλικία εγκατέλειψε το χωριό της και πήγε στο μοναστήρι, οι δικοί της αντέδρασαν άσχημα. Δεν συμφωνούσαν καθόλου με την επιλογή της.
Λίγες ημέρες μετά την αναχώρησί της, μία ομάδα συγγενών της με επικεφαλής τον αδελφό της, που ωνομαζόταν Σωτήριος, πήγαν στο μοναστήρι. Προσπάθησαν με λόγια συγκινητικά και με κλάματα να την πείσουν να απιστρέψη. Τελικά όμως δεν κατάφεραν τίποτε. Η αγάπη της προς τον Θεό ήταν δυνατότερη από την αγάπη προς την οικογένειά της.
Επειδή η αδελφή Θεόκλητη — τότε λεγόταν Καλλιόπη — είχε φύγει κρυφά για το μοναστήρι, οι περισσότεροι από τους δικούς της αγνοούσαν την φυγή της. Μεταξύ των άλλων την αγνοούσε και η νύφη της που ωνομαζόταν Σταυρούλα. Ο Σωτήριος ανέλαβε να την κατατοπίση. Την κάλεσε να βγουν έξω από το σπίτι, στην αυλή, και της είπε τα εξής: «Θα σού ανακοινώσω ένα δυσάρεστο γεγονός. Η αδελφή μου η Καλλιόπη πήγε σε μοναστήρι. Προσπαθήσαμε να την φέρουμε πίσω, αλλά δεν γίνεται τίποτα. Το κεφάλι της δεν αλλάζει».
Εκείνη σαν τ’ άκουσε αναταράχθηκε, θύμωσε και αγρίεψε. Ύψωσε και τέντωσε τα δύο της χέρια, έδεσε τις δύο παλάμες της και ξεστόμισε μία βαρειά κουβέντα για την κουνιάδα της. Δεν μπορούμε να την αναφέρουμε. Ήταν μία φράσις ανομολόγητη.
Τέτοιες κουβέντες λέγονται όταν κάποιος βρίσκεται σε μεγάλη στενοχώρια και υπερβολική αγανάκτησι. Εν τω μεταξύ, καθώς περνούσε η ώρα, η Σταυρούλα διεπίστωνε ότι κάτι περίεργο της συνέβαινε. Οι ενωμένες παλάμες της φαίνονταν σαν δεμένες. Προσπαθούσε να ξεχωρίση τα χέρια της, αλλά αυτά δεν λύνονταν. Κάποια αόρατη δύναμις τα κρατούσε δεμένα. Αυτό φυσικά είχε και συνέπειες.
Δεν μπορούσε να κάνη τις δουλειές του σπιτιού, δεν μπορούσε να αρμέξη τις γίδες, δεν μπορούσε να κάνη τίποτε. Το πράγμα μαθεύτηκε στην γειτονιά και προξένησε μεγάλη εντύπωσι. Είχαν περάσει πέντε-έξι ώρες και τα χέρια της παρέμειναν ενωμένα. Καμμία δύναμις δεν μπορούσε να τα χωρίση. Κατά το βραδάκι όλη η γειτονιά βρισκόταν στο σπίτι της Σταυρούλας. Ακούγονταν διάφορα σχόλια, πολλές γνώμες και πολλές προτάσεις. Τέτοιο φαινόμενο δεν είχε παρουσιασθή άλλη φορά στο χωριό.
Ανάμεσα στα πολλά ελέχθηκε και το εξής: «Βρε Σταυρούλα, παιδεύεσαι τόσες ώρες. Μήπως έκανες κάτι άσχημο; Μήπως είπες τίποτε εναντίον του Θεού; Μήπως έκανες καμμιά μεγάλη αμαρτία; Δεν μπορεί, κάτι θα πρέπει να έκανες και εξώργισες τον Θεό. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι κάτι ανθρώπινο. Ούτε είναι κάποια αρρώστια, στην οποία μπορεί να βοηθήση γιατρός. Αυτό είναι ένα αλλιώτικο πράγμα. Είναι κάτι που έχει σχέσι με τα θεϊκά. Ή εσύ έκανες κάτι ή κάποιος σε καταράσθηκε ή δεν ξέρουμε τι να πούμε».
Τότε εκείνη άνοιξε το στόμα της και είπε: Το μεσημέρι πληροφορήθηκα ότι η κουνιάδα μου η Καλλιόπη πήγε για καλόγρια. Μου κακοφάνηκε όσο δεν φαντάζεσθε και από την στενοχώρια μου και τον θυμό μου ένωσα τα χέρια, τα τέντωσα όσο μπορούσα και ξεστόμισα εναντίον της κουνιάδας μου αυτή τη λέξι (ανέφερε την συγκεκριμένη λέξι που είπε). Τότε ακούστηκε μία βουή: «Αυτό ήταν. Γι’ αυτό τιμωρήθηκες».
Συγχρόνως όμως κάνοντας δημόσια εξομολόγησι είδε και την λύσι του κακού. Τα χέρια της έπαψαν πια να είναι κολλημένα. Ξεχώρισαν, ο δεσμός λύθηκε και ένοιωσε σαν να έφυγε από πάνω της ένα σκληρό βάρος. Ένοιωθε ανάλαφρη. Ήλθε η λύσις του δράματος. Όλοι ηρέμησαν, αλλά συγχρόνως και όλοι διδάχθηκαν. Το καλύτερο μάθημα το πήρε η ίδια η Σταυρούλα.
Βέβαια το γεγονός, όπως ήταν φυσικό, μαθεύτηκε και σ’ όλο το χωριό και ήταν σαν ένα δυνατό και αλησμόνητο κήρυγμα. Kαι πολλοί έμαθαν να προσέχουν, πως εκφράζονται για τα πράγματα του Θεού και της Εκκλησίας. Και όλοι τους κατάλαβαν ότι ο μοναχισμός είναι μία υπόθεσις που βρίσκεται κάτω από την δυνατή προστασία του Θεού.
Από το βιβλίο: Η ΕΚΠΛΗΞΙΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟΥ
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ