ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Η ζάχαρη έδιωξε την γλυκύτητα της ευχής
Διηγήθηκε ο γερω-Καλλίνικος ο Ησυχαστής:
«Ήταν στο Ρωσσικό κάποιος μοναχός που είχε τη νοερά προσευχή.
Κάποια φορά είπε στον υποτακτικό του να του κάνη ένα τσάι και να βάλη και δυο κουταλιές ζάχαρη. Το ήπιε και υστέρα πήγε να προσευχηθή. Αισθανόταν μεγάλη δυσκολία, ξηρασία, καμμία ενέργεια της ευχής. Προσπαθούσε, πέρασαν μερικές μέρες, ανησύχησε και ήρθε να με ρωτήση.
Τον ρώτησα, τι έκανε πριν χάση την ευχή. Δεν έκανα τίποτε, είπε, και μου ανέφερε για το τσάι. Του είπα να πάη για έξι μήνες να κάνη κάποιες ασκήσεις και σε έξι μήνες να έρθη. Μετά από έξι μήνες ξαναγύρισε. Κατάλαβα τότε ότι η αιτία που έχασε την ευχή ήταν η ζάχαρη. Αυτός είχε την γλυκύτητα της θείας Χάριτος και έπρεπε να περιφρονή τις ανθρώπινες “γλυκύτητες”. Υποχώρησε όμως στην γλυκύτητα της ζάχαρης και ο Θεός του στέρησε για λίγο την θεία παρηγοριά.
Άλλοι και ένα τσουβάλι ζάχαρη να φάνε δεν παθαίνουν τίποτε, ενώ αυτός αλλοιώθηκε, γιατί, ενώ είχε την θεία Χάρι, αναζήτησε κάτι άλλο».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΆΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2011
Ιερόν Ησυχαστήριον «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικής.
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
Θερμές ευχαριστίες στην ιστοσελίδα Ελληνοϊστορείν για την δωρεά του βιβλίου