Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου
– Γέροντα, ὅταν ἔρθουν ὁ Προφήτης Ἠλίας καὶ ὁ Ἐνώχ, γιὰ νὰ κηρύξουν μετάνοια, ὁ κόσμος θὰ καταλάβη, γιὰ νὰ συνέλθη;
– Αὐτοὶ ποὺ θὰ ἔχουν καλὴ διάθεση, θὰ καταλάβουν. Αὐτοὶ ποὺ δὲν θὰ ἔχουν καλὴ διάθεση, δὲν θὰ καταλάβουν καὶ θὰ πλανηθοῦν. Ὁ Χριστὸς μᾶς προειδοποίησε ὅτι πρέπει νὰ προσέχουμε πολύ, γιατὶ «ἐγερθήσονται ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα καὶ τέρατα πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς».
Εἶναι μερικοὶ ποὺ κάτι πλανεμένους τοὺς περνοῦν γιὰ προφῆτες. Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια ἕνας Προτεστάντης γύριζε συνέχεια μὲ μιὰ βαλίτσα πέτσινη ποὺ εἶχε μιὰ ἐπιγραφὴ γραμμένη στὰ ἀγγλικά: «Εἶμαι ὁ Προφήτης Ἠλίας!». Φοροῦσε ἕνα πουκάμισο μὲ κοντὰ μανίκια, εἶχε καὶ μιὰ Ἁγία Γραφὴ στὰ ἀγγλικὰ καὶ ἔλεγε ὅτι κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανό! Ὅταν τὸν ρώτησαν τί πιστεύει καὶ σὲ ποιά θρησκεία ἀνήκει, εἶπε: «Ἔ, τώρα αὐτὰ εἶναι χαμένα. Δὲν ὑπῆρχαν τότε θρησκεῖες!».
Κατάλαβες; Ἀφοῦ ὅλοι, Καθολικοί, Προτεστάντες, Πεντηκοστιανοί, ὅλες οἱ αἱρέσεις καὶ ὅλες οἱ παραφυάδες τῶν αἱρέσεων εἶναι γι᾿ αὐτὸν τὸ ἴδιο. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲν καταλαβαίνει κανεὶς τί γίνεται; Πόσα γράμματα μοῦ ἔχει στείλει! Ἔγραφε διάφορα χωρία ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ εἶχε ὅλο προτεσταντικές θέσεις. Ἔστελνε καὶ σὲ διαφόρους πότε ἀπὸ τὴν Ἀγγλία πότε ἀπὸ ἀλλοῦ ἕνα σωρὸ γράμματα. Κάποιοι πίστεψαν αὐτὰ ποὺ ἔγραφε καὶ ἤθελαν νὰ δημοσιεύσουν σὲ ἕνα περιοδικὸ ὅτι ἦρθε ὁ Προφήτης Ἠλίας. «Μά, εἶστε καλά; τί πᾶτε νὰ κάνετε;», τοὺς εἶπα. Ὁ κόσμος ὁ καημένος εἶναι ζαλισμένος!
Ἁμαρτάνει κανείς, καὶ μόνον ὅταν ἀκούη ὅσα λένε οἱ πλανεμένοι. Εἶναι μερικοὶ ποὺ λένε: «Ἅμα πιστέψης ὅτι θὰ γίνη ἔτσι, θὰ γίνη». Αὐτὸ εἶναι πίστη στὸν ἑαυτό τους, ἀλλὰ πίσω ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους εἶναι τὸ ταγκαλάκι. Κάνουν θεὸ τὸν ἑαυτό τους καὶ ἀπογυμνώνονται ἀπὸ τὴν θεία Χάρη. Μὲ κάτι τέτοιες θεωρίες κοιτάζουν νὰ ξεγελάσουν τὸν κόσμο. Ἕνας σαρανταπεντάρης παρουσιαζόταν ὡς ἀπόφοιτος τῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης καὶ ἔλεγε διάφορες ἰνδουϊστικὲς φιλοσοφίες. «Ἐσύ, τοῦ λέω, κάνεις κακὸ καὶ στὸν ἑαυτό σου καὶ στὸν κόσμο, ὅταν λὲς τὶς ἐξευγενισμένες βλακεῖες τῶν Ἰνδῶν καὶ συγχρόνως παρουσιάζεσαι ὅτι τελείωσες τὴν Σχολὴ τῆς Χάλκης. Πρόσεξε, θὰ δαιμονισθῆς».
– Γέροντα, γιατί οἱ διάφορες παραθρησκεῖες στὴν Ἑλλάδα ἐπιδιώκουν νὰ παρουσιάζωνται ὡς σωματεῖα κ.λπ. καὶ δὲν λένε ὅτι εἶναι θρησκεῖες;
– Τὸ κάνουν παραπλανητικά. Καὶ βλέπεις, ἐνῶ ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος κατήργησε τὴν εἰδωλολατρία καὶ καθιέρωσε ὡς ἐπίσημη θρησκεία ὅλης τῆς αὐτοκρατορίας τὸν Χριστιανισμό, σήμερα πᾶνε νὰ φέρουν πάλι τὴν εἰδωλολατρία. Ἐπιτρέπουν νὰ φτιάχνουν τζαμιά, νὰ ἔχουν οἱ γκουροῦδες τὰ δικά τους μοναστήρια, νὰ κάνουν ἐλεύθερα διαλέξεις, νὰ γίνωνται διάφορα κέντρα προσηλυτισμοῦ, οἱ μασόνοι νὰ δροῦν ἐλεύθερα, οἱ ἰεχωβάδες τὸ ἴδιο… Βάλλεται ἡ Ὀρθοδοξία μὲ ἕνα σωρὸ θεωρίες. Ἀλλὰ δὲν θὰ σταθοῦν αὐτά· θὰ σωριασθοῦν.
Οἱ ταλαίπωροι ἄνθρωποι παρασύρονται, γιατὶ ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἔχουν φθάσει σὲ σκότιση! Μοῦ εἶπαν δυὸ νέοι ὅτι πῆγαν στὴν Χεβρὼν γιὰ προσκύνημα καὶ τοὺς ἔβαλαν τὸ σκουφάκι τὸ ἑβραϊκό, γιὰ νὰ προσκυνήσουν τοὺς τάφους τοῦ Ἀβραάμ. Τί νὰ τὸ κάνης τὸ προσκύνημα, ἀφοῦ ἔβαλες αὐτὸ ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ Ἑβραῖοι στὴν λατρεία τους;
Τί νὰ πῆς; Μεγάλη σύγχυση! Στὸ Παρίσι ἔξω ἀπὸ μιὰ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία ἔγραφε: «Διδάσκεται ἡ ἐξάσκηση τῆς εὐχῆς μὲ τὴν μέθοδο τῆς γιόγκα». Ποῦ ἔφθασαν! Ἀρχίζουν ὕστερα τὰ ψυχολογικὰ προβλήματα καὶ παλαβώνουν. Δὲν ξέρουν τί ζητοῦν μετά. Μερικοὶ Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάντες κ.λπ. μαθαίνουν ὅτι, ἅμα βαπτισθῆ κανεὶς στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλάζει, ἀναγεννιέται, καὶ νομίζουν πώς, ἂν βαπτισθοῦν, θὰ τοὺς φύγουν τὰ ψυχολογικά τους προβλήματα. Εἶπα γιὰ κάποιον Προτεστάντη ποὺ ἤθελε νὰ γίνη Ὀρθόδοξος: «Κοιτάξτε, μὴν τὸν βαπτίζετε αὐτόν. Αὐτὸς δὲν εἶναι γιὰ βάπτισμα». «Ὄχι, μοῦ λένε, ἅμα βαπτισθῆ, θὰ βοηθηθῆ». «Μὰ δὲν εἶναι γιὰ βάπτισμα. Δὲν καταλαβαίνετε;». Δὲν ἄκουσαν, τὸν πῆραν, τὸν πῆγαν στὴν θάλασσα, τὸν βάπτισαν! Ἔρχεται μετὰ ἀπὸ δύο‐τρεῖς μέρες καὶ μοῦ λέει: «Ἐγὼ βαπτίσθηκα, ἀλλὰ τὸ Βάπτισμα δὲν μοῦ ἔλυσε τὰ ψυχολογικὰ προβλήματα». «Καλά, γιὰ νὰ σοῦ φύγουν τὰ ψυχολογικὰ προβλήματα βαπτίσθηκες; τοῦ λέω. Κοίταξε· ἂν αἰσθανόσουν τὴν ἀνάγκη τοῦ Βαπτίσματος, ἂν καταλάβαινες τὴν ἀξία του καὶ πήγαινες γι᾿ αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο, τότε θὰ σοῦ ἔφευγαν καὶ ἐκεῖνα. Ἀλλὰ ὅταν πῆγες νὰ βαπτισθῆς, γιὰ νὰ σοῦ φύγουν τὰ ψυχολογικὰ προβλήματα, πῶς νὰ σοῦ φύγουν; Θὰ φύγουν μὲ μαγικὸ τρόπο;».
Μπερδεύουν τὴν μαγεία μὲ τὸ θαῦμα. Δὲν μποροῦν νὰ ξεχωρίσουν τὸν χρυσὸ ἀπὸ τὸν μπροῦντζο. Καὶ βλέπεις, ἕνας Προτεστάντης λ.χ. μπορεῖ νὰ βαπτισθῆ Ὀρθόδοξος, ὕστερα νὰ γίνη Ρωμαιοκαθολικός, μετὰ νὰ πῆ «δὲν ἀναπαύτηκα» καὶ νὰ γυρίση πάλι στοὺς Προτεστάντες ἢ πάλι στοὺς Ὀρθοδόξους. Κάποιος Καθολικὸς βαπτίσθηκε Ὀρθόδοξος, ἔγινε μοναχὸς καὶ ἔζησε ἐννιὰ χρόνια σ᾿ ἕνα μοναστήρι. Ἔρχεται λοιπὸν μιὰ μέρα στὸ Καλύβι καὶ μοῦ λέει: «Ἐγὼ δὲν ἔζησα τὴν κοσμικὴ ζωὴ σὰν Ὀρθόδοξος καὶ θέλω νὰ πάω στὸν κόσμο νὰ παντρευτῶ»! Ἀκοῦς κουβέντα; Νὰ τοῦ λὲς ἐν τῷ μεταξὺ πόσο βαρὺ εἶναι αὐτὸ ποὺ σκέφτεται καὶ νὰ λέη: «Γιατί εἶναι βαρύ; Δὲν μπορῶ νὰ τὸ καταλάβω».
Ἐπιστροφὴ στὴν Ὀρθοδοξία
Ὁ σημερινὸς παράξενος κόσμος στὰ παράξενα ἀναπαύεται, ὄχι στὰ σωστά. Τὴν Ἰνδία, ποὺ εἶναι στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς, τὴν ξέρουν ἀπὸ τὴν μαγεία της καὶ πηγαίνουν. Τὸ Ἅγιον Ὄρος, ποὺ εἶναι στὴν πατρίδα τους, πολὺ κοντά τους, μὲ τὴν ἀληθινὴ μυστικὴ ἐν Χριστῷ ζωή, τὸ ἀγνοοῦν! Ἕνας φοιτητὴς μοῦ εἶπε ὅτι πῆγε στὴν Ἰνδία καὶ ἔμεινε ἐκεῖ τριάμισι χρόνια. Ἔψαχνε νὰ βρῆ τὴν ἀλήθεια σχετικὰ μὲ τὶς θρησκεῖες. Τελικὰ τοῦ εἶπε κάποιος Ἰνδός: «Τί ἦρθες ἐδῶ; Αὐτὸ ποὺ ζητᾶς ὑπάρχει στὴν Ὀρθοδοξία. Ἐκεῖ εἶναι τὸ φῶς. Νὰ πᾶς στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ θὰ βρῆς αὐτὸ ποὺ ζητᾶς». Ἔτσι ἐπέστρεψε στὴν Ἑλλάδα καὶ ἦρθε στὸ Ἅγιον Ὄρος.
– Γέροντα, ὅταν ἕνας Ὀρθόδοξος πάη μὲ τοὺς Ἰνδουϊστὲς κ.λπ., ἂν μετανοιώση μετά, γίνεται πάλι δεκτὸς στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία;
– Αὐτὸς χρειάζεται μετάνοια μεγάλη καὶ μύρωμα. Ἂν θελήση νὰ ἐπιστρέψη στὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ γίνη πάλι μέλος τῆς Ἐκκλησίας, κανονικὰ πρέπει πρῶτα νὰ βεβαιώση μὲ λίβελλο ὅτι ἀποκηρύττει τὶς κακοδοξίες τους καὶ ὁμολογεῖ τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ ὕστερα νὰ τοῦ διαβάση ὁ ἱερεὺς τὶς εὐχὲς γιὰ τὸν ἐπιστρέφοντα στὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ νὰ τὸν χρίση μὲ τὸ Ἅγιο Μύρο.
Βλέπω μερικὰ νέα παιδιά, Ἑλληνόπουλα, χωρὶς νὰ ἔχουν διαβάσει οὔτε μιὰ γραμμὴ ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, πᾶνε καὶ διαβάζουν Βραχμανισμό, Βουδδισμό, τὸ Κοράνι κ.λπ., πᾶνε καὶ στοὺς Ἰνδούς. Ὕστερα δὲν ἀναπαύονται καὶ ἐπιστρέφουν στὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ ἔχουν μαζέψει ἕνα σωρὸ μικρόβια. Παθαίνουν ζημιὰ καὶ εἶναι δύσκολο νὰ βροῦν μετὰ τὴν ἀλήθεια. Πρέπει πρῶτα κανεὶς νὰ γνωρίση τὴν Ὀρθοδοξία, καὶ ὕστερα, ἅμα δὲν τοῦ ἀρέση, φεύγει. Ἂς τὴν γνωρίση σωστά, καὶ μετὰ ἂς κάνη σύγκριση μὲ τὶς διάφορες θεωρίες ποὺ ἀκούει. Γιατί, ἂν γνωρίση τὴν Ὀρθοδοξία, μπορεῖ νὰ ξεχωρίση τὸ μπακίρι ἀπὸ τὸν χρυσὸ ἢ νὰ καταλάβη τὸν χρυσὸ πόσων καρατιῶν εἶναι. Δὲν ξεγελιέται εὔκολα, γιὰ νὰ περάση ὅσα γυαλίζουν γιὰ χρυσάφι.
Πάντως ἔχω προσέξει ὅτι μόνον ἐγωιστὴς ἄνθρωπος φεύγει ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία, ὅταν τὴν γνωρίση· ἕνας ταπεινὸς ποτὲ δὲν φεύγει.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικὸς Ἀγώνας» σελ.134-135