Ερωτήσεις – Απαντήσεις προς κ. Καρακατσάνη.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ
1η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Τελικώς δεν μας είπατε, σε περιπτώσεις που υπήρξε ”θεραπεία” με θετικά αποτελέσματα, που οφείλονται αυτά»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προσωπικώς, ως επιστήμων, διαπιστώνω τα ακόλουθα:
I) Στις συνήθεις αραιώσεις που δίνονται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα (30C ή μεγαλύτερες) δεν υπάρχει όχι μόνο ούτε ένα μόριο της αρχικής φαρμακευτικής ύλης, αλλά ούτε ένα μόριο του διαλυτικού υγρού στο οποίο αυτή αρχικώς διαλύθηκε. Από αυτά τα γεγονότα, σύμφωνα με στοιχειώδεις λογικούς και επιστημονικούς κανόνες, συνάγεται ότι αποκλείεται οποιαδήποτε φυσική δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
II) Συγγραφείς, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με την ερμηνεία της θετικής, σε ορισμένες περιπτώσεις, “θεραπευτικής” δράσεως των ομοιοπαθητικών φαρμάκων (Sir George Fraser, πατέρας της σύγχρονης πολιτισμικής Ανθρωπολογίας, Whitmont E (“Alchemy, homeopathy and the treatment of bordeline cases”,J Analyt Psychol 1996;41:369-386, O. Iftime & A. Iftime “ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ”, 2014) διαπιστώνουν τα ακόλουθα:
A. Ο Hahnemann εμπνεύσθηκε την ομοιοπαθητική από την αλχημεία, στην οποία μπορεί κάποιος να βρει την ομοιοπαθητική αρχή της «εκπνευματοποιήσεως» της ύλης και των δυνάμεων που ενοικούν σ’ αυτήν δια της διαλύσεως και της δονήσεως (δυναμοποιήσεως).
Β. Η ομοιοπαθητική πίστη σε μία αρχή (ζωτική δύναμη), η οποία εμψυχώνει το σώμα και έχει «μορφοποιητικό νού», που «ενεργεί με ευφυή τρόπο» και επί της οποίας μπορεί κάποιος να παρέμβει με «θεραπευτικά» μέσα, θεωρείται ειδωλολατρία.
Γ. Η επανεξέταση της αρχής των «ομοίων» και των προερχομένων από αυτήν λειτουργικών χαρακτηριστικών της ομοιοπαθητικής (εξάλειψη ορισμένων συμπτωμάτων προσφεύγοντας σε απομιμητικά μέσα, τα οποία είναι ικανά να επάγουν συμπτώματα παρόμοια με εκείνα που πρόκειται να εξαλειφθούν) αποκαλύπτει ότι η εσφαλμένη παγανιστική διδασκαλία της ομοιοπαθητικής αποδεικνύει εαυτήν ως μία μορφή συμπαθητικής μαγείας.
Δ. Το πλέον αποκαλυπτικό και πολύ χαρακτηριστικό είναι ότι ο ιδρυτής της ομοιοπαθητικής, Samuel Hahnemann, στο κλασικό σύγγραμμά του “ΟΡΓΑΝΟΝ της θεραπευτικής τέχνης” (6η Έκδοση, αφορισμός 269, υποσημείωση α), αναφέρεται στη «μαγική (ημέτερη η υπογράμμιση με bold στοιχεία ) ιαματική δύναμη των φαρμάκων που παρασκευάστηκαν (δυναμοποιήθηκαν), σύμφωνα με την ομοιοπαθητική θεωρία».
2η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Αν κατάλαβα καλά αποδόσατε την δράση της ομοιοπαθητικής σε μαγεία. Ποια η επιστημονική βάση αυτού του ισχυρισμού σας πέρα από την αναφορά σας σε ένα μη επιστημονικό βιβλίο»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκτός από τα αναφερόμενα στην απάντηση της ερωτήσεως 1, σάς πληροφορώ ότι στο βιβλίο των Ο. Iftime και A. Iftime, πού είναι κατ‘ εξοχήν επιστημονικό και στηρίζεται σε εβδομήντα περίπου διεθνείς επιστημονικές αναφορές και τριάντα περίπου αναφορές ληφθείσες από το διαδίκτυο, παρουσιάζονται πρωτότυπα επιχειρήματα περί της μαγείας της Ομοιοπαθητικής.
3η ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν η δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων στηρίζεται όπως είπατε σε μεταφυσικές (δαιμονικές) ενέργειες πως εξηγείται το γεγονός, πιστοί άνθρωποι με συνειδητή πνευματική ζωή(π. χ. επίσκοποι ) να θεραπεύονται από την Ομοιοπαθητική;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οι οποίοι αποδέχονται την ομοιοπαθητική, ότι δηλαδή αυτή είναι άκρως ασύμβατη με την Ορθόδοξη Θεολογία και Ποιμαντική!
4η ΕΡΩΤΗΣΗ: Την παρούσα χρονική περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη ερευνητικό έργο στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο με τη μορφή διδακτορικού στον τομέα ¨ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ¨ στη σχολή χημικών μηχανικών πάνω στη διερεύνηση της μορφής του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Φρονείτε κ. καθηγητά ότι η τριμελής επιτροπή και το ΕΜΠ έστρεψε το επιστημονικό του ενδιαφέρον προς το απόλυτο τίποτα και τον τσαρλατανισμό;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κατ’ αρχήν επιθυμώ να δηλώσω ότι ίσως δεν είναι ορθό να συζητούμε για αποφάσεις τρίτων, επί απουσία αυτών, των αμέσως ενδιαφερομένων. Επειδή, όμως, θέτετε εσείς το ερώτημα και για να μην θεωρηθή υπεκφυγή εκ μέρους μου, σάς λέγω τα εξής:
α) Με πολύ ενδιαφέρον θα ήθελα να δώ το σκεπτικό της τριμελούς επιτροπής της υπό εκπόνηση διδακτορικής διατριβής (δ.δ., στο εξής) με βάση το οποίο αποφασίσθηκε η εκπόνηση δ.δ. με αυτό το θέμα (“διερεύνηση της μορφής του ομοιοπαθητικού φαρμάκου”, όπως μας πληροφορείτε), μάλιστα υπό επιστήμονος του οποίου το γνωστικό αντικείμενο (Οδοντιατρική) φαίνεται ελάχιστα σχετικό με το υπό έρευνα θέμα.
β) Εξ όσων γνωρίζω, τα πλείστα Πανεπιστήμια θέτουν ως προϋπόθεση για εκπόνηση δ.δ. την προηγηθείσα απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στο ευρύτερο γνωστικό αντικείμενο. Η Σχολή Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, η οποία χορηγεί τον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην ομοιοπαθητική, είναι ακάλυπτη νομικώς όχι μόνο διότι είναι άσχετη με το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο (ομοιοπαθητική), αλλά και διότι χρησιμοποιεί ως διδάσκοντες στο γνωστικό αυτό αντικείμενο επιστήμονες, οι οποίοι δεν κατέχουν συναφές διδακτορικό δίπλωμα!
γ) Εν πάση περιπτώσει, αναμένω με πολύ ενδιαφέρον τα αποτελέσματα της ερεύνης αυτής, τα οποία υποσχέθηκε να μου αποστείλει ο υποψήφιος διδάκτωρ, οπότε ενδεχομένως συζητούμε πάλι.
5η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Πως δικαιολογούνται βελτιώσεις ως και θεραπείες ασθενών από την ομοιοπαθητική παρέμβαση που ασκείται από ιατρούς (π.χ. σε δερματίτιδες, αιμορροΐδες κτλ.); Ισχύει η ερμηνεία του εικονικού φαρμάκου η και κάτι άλλο»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πάντοτε είναι προς εξέταση στις περιπτώσεις αυτές, το ερώτημα, εάν η “θεραπεία” συνιστά αποτέλεσμα “εικονικού” φαρμάκου·άλλως, βλέπετε απάντηση στην ερώτηση 1.
6η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Γιατί δεν αναφέρθηκε ότι: στην Αγγλία λειτουργούν 4 ομοιοπαθητικά νοσοκομεία στο εθνικό σύστημα Υγείας της χώρας. Στη Γερμανία Ιατρικοί Σύλλογοι χορηγούν τα διπλώματα Ομοιοπαθητικής στους γιατρούς μετά από εξετάσεις. Στη Βραζιλία η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι επίσημη Ιατρική ειδικότητα, στην Ελλάδα κρατικά νοσοκομεία και Δημοτικά Ιατρεία παρέχουν Ομοιοπαθητική θεραπεία. Σε περισσότερα από 10 νοσοκομεία ασκείται ο Βελονισμός. Στην Ελλάδα διδάσκεται η Ομοιοπαθητική ως κατ επιλογήν μάθημα στη Φαρμακευτική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών, αλλά και η Επιτροπή Ειδικοτήτων και Εξειδικεύσεων του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών έχει προτείνει προς τον Ι.Σ.Α.μέτρα για τη θεσμοθέτηση της Ομοιοπαθητικής»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Γνωρίζω για ύπαρξη ομοιοπαθητικών νοσοκομείων στην Αγγλία. Δεν γνωρίζω αυτό που ισχυρίζεσθε, ότι δηλαδή σε ελληνικά νοσοκομεία δίδεται ομοιοπαθητική θεραπεία·εάν, όμως, αυτό που ισχυρίζεσθε είναι ακριβές, ίσως πρέπει να επιληφθεί της υποθέσεως το Υπουργείο Υγείας, διότι, εξ όσων γνωρίζω, η ειδικότητα της ομοιοπαθητικής δεν είναι αναγνωρισμένη στην Ελλάδα.
Περαιτέρω, το γεγονός ότι σε άλλες χώρες πραγματοποιούνται διάφορες δραστηριότητες περί την ομοιοπαθητική, δεν σημαίνει ότι ακρίτως πρέπει να τις ακολουθήσουμε. Στην Αγγλία, όπως είναι γνωστό, χειροτονούνται γυναίκες Επίσκοποι· είναι αυτό παράδειγμα προς μίμηση;
7η ΕΡΩΤΗΣΗ: «Ποιος είναι ο μηχανισμός μετάδοσης της προσδοκίας της ίασης του παιδιού από τη μάνα; ή από αφεντικό στο σκυλί»;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όταν η μάνα χορηγεί αποτελεσματικά ένα χημικό φάρμακο στο παιδί, τότε δεν προσδοκεί τη θεραπεία του παιδιού της;
Εάν κατανοώ ακριβώς τα ερωτήματα αυτά, φαίνεται ότι έχουν σχέση με τις υποκειμενικές εκτιμήσεις της αποτελεσματικότητος οποιασδήποτε θεραπείας. Η εκτίμηση των αποτελεσμάτων οποιασδήποτε θεραπείας θεωρείται ακριβής, όταν η ερευνητική μελέτη είναι “διπλή τυφλή μελέτη”· όταν, δηλαδή, ούτε ο “θεραπευόμενος” ασθενής ούτε ο θεράπων ιατρός γνωρίζει ποια ομάδα ασθενών λαμβάνει το υπό έλεγχο φάρμακο και ποια ομάδα το “ψευδές” φάρμακο (placebo). Μόνο στην περίπτωση αυτή η εκτίμηση των αποτελεσμάτων της θεραπείας θεωρείται αξιόπιστη.
Αναδημοσίευση από τον ΟΡΘΡΟ