π. Στέφανος Στεφόπουλος
Γενική Εσχατολογία
Η γενική εσχατολογία ομιλεί περί της ενδόξου δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, της κοινής αναστάσεως των νεκρών, της γενικής κρίσεως, της συντέλειας του κόσμου, και της αιώνιας ζωής ή αιώνιας κόλασης. 1) Η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Σε χρόνο που είναι γνωστός μόνο στο Θεό (Ματθ. 24,36), θα έρθει για δεύτερη φορά στον κόσμο ο Ιησούς Χριστός, όπως λέει η Γραφή (Μαρκ. 13,26/ Λουκ. 21,27…) μέ δόξα πολλή και δύναμη. Θα Τον συνοδεύουν αγγελικές δυνάμεις και θα δοξασθεί και θαυμασθεί από τους πιστεύοντες οι οποίοι και θα δοξασθούν από Αυτόν για την πίστη τους.
2) Η κοινή ανάσταση των νεκρών. Η ανάσταση αυτή θα γίνει ταυτόχρονα με την δευτέρα Παρουσία του Κυρίου (Α’ Θεσ. 4, 16-17). Στο συγκεκριμένο χωρίο ο Απόστολος Παύλος περιγράφει ως εξής : «ο Κύριος με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού θα κατεβεί από τον ουρανό και οι νεκροί που πέθαναν με πίστη στο Χριστό αυτοί πρώτοι θα αναστηθούν. Έπειτα, εμείς που θα απομένουμε στη ζωή συγχρόνως και μαζί με αυτούς θα αρπαχθούμε με σύννεφα για να συναντήσουμε τον Κύριο μεταξύ γης και ουρανού και αφού ανεβούμε έτσι μαζί Του στον ουρανό…».
3) Γενική κρίση. Μετά την ανάσταση των νεκρών θα ακολουθήσει η γενική κρίση όλων των ανθρώπων από τον Ιησού Χριστό, τον δίκαιο κριτή (Ματθ. 25, 31/ Πραξ. 10, 47/…). Η κρίση αυτή θα γίνει σύμφωνα με το πώς πολιτεύθηκε κάθε άνθρωπος στον επίγειο βίο του. Θα κριθεί η πίστη του στο Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, τα έργα του και η σχέση του με τους αδελφούς του. Κατ’ αυτήν θα διαχωριστούν από τον Κύριο οι εν Χριστώ και κατά Χριστόν δίκαιοι από τους αμαρτωλούς και φαύλους κατά τό γραφικό «απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον» (Ματθ. 25, 46).
4) Συντέλεια του κόσμου. Αιώνια ζωή και αιώνια κόλαση. Μετά τη γενική κρίση θα συντελεσθεί η συντέλεια του κόσμου η οποία δεν θα είναι καταστροφή αλλά ανακαίνιση αυτού (Α’ Κορ. 7, 31). Τότε θα καταλυθεί πλήρως η δύναμη του Διαβόλου και θα συντιβεί οριστικά το κράτος του θανάτου. Οι δίκαιοι θα κληρονομήσουν την αιώνια ζωή στη βασιλεία του Θεού και οι ασεβείς την αιώνια κόλαση. Περί των καταστάσεων αυτών ομιλεί συνεσκιασμένα (= συμβολικά) η θεία Αποκάλυψη του Ευαγγελιστού Ιωάννου. Πρέπει δε να τονιστούν 4 βασικές αλήθειες. Πρώτον, οι καταστάσεις όλες αυτές θα είναι εντελώς πραγματικές και όχι συμβολικές. Δεύτερον, οι δύο καταστάσεις –της αιώνιας ζωής και της αιώνιας κόλασης- θα είναι αιώνιες, ατελεύτητες. Τρίτον, ενώ οι μεν θα ευφραίνονται από την μακαριότητα στην οποία θα ζουν στην βασιλεία του Θεού, οι αμαρτωλοί θα θλίβονται και θα βασανίζονται στον τόπο «των κλαυθμών και οδυρμών». Τέταρτον, ότι και στις δύο καταστάσεις, υπάρχουν διαφορετικές βαθμίδες συμμετοχής στη δόξα του Θεού και στα βάσανα της κολάσεως. Είναι, τέλος, διδασκαλία της Εκκλησίας μας ο ιδιαίτερος ρόλος που επιφυλάσσει ο Κύριος στους δυο Προφήτες-Ηλία και Ενώχ- καθώς και στον Ευαγγελιστή Ιωάννη , που δεν γεύθηκαν το θάνατο- κατά τις ημέρες προ της δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Μαρτυρούν περί αυτού οι Άγιοι: Ιππόλυτος Ρώμης, Ιουστίνος ο φιλόσοφος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Εφραίμ ο Σύρος, Κύριλλος Ιεροσολύμων, Θεόδωρος ο Στουδίτης, Όσιος Νείλος ο Μυροβλήτης, Νικόδημος Αγιορείτης κ.α. Θα έρθουν για να κηρύξουν την μετάνοια στους ανθρώπους και να προετοιμάσουν «την οδό του Κυρίου» ως άλλοι Πρόδρομοι.
(Κείμενα από Ν. Μητσόπουλος, «Εισαγωγή στήν Ορθόδοξο Δογματική και Ηθική Θεολογία», Αθήνα 1993, σελ. 142-145 και Αρχιμ. Ν. Ζιόμπολα «Ο Ηλίας έρχεται και ο ‘Μεσσίας’ έρχεται», Αθήνα 2002, σελ. 179-184)
ΕΣΜΑΓ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 2005- 2006