π. Στέφανος Στεφόπουλος
Στην εποχή του “Μετά”, οι άνθρωποι φαίνεται ότι έχοντας απολέσει αξίες και όρια, μέτρο και ουσία, κατευθύνονται μακριά από οτιδήποτε το παραδοσιακό, το φυσικό, το κατά φύσιν, στο νέο, το σύγχρονο, το μοντέρνο που είναι όμως ακαθόριστο, νεφελώδες, συγκεχυμένο. Εποχή “μετανεωτερικότητας”, εποχή “μεταπατερικότητας”, εποχή “μετανθρωπισμού”!
Φαίνεται σαν κάποιοι να επιδίδονται σε μια νοητική “ασέλγεια” πάνω σε κατά φύσιν αξίες προσδίδοντάς τους νέο νόημα, νέο όνομα, νέο φιλοσοφικό υπόβαθρο.
Άριστο μέσο η εισαγωγή αφηρημένων ιδεών και ορισμών που όχι μόνο δεν οικοδομούν αλλά και αποδομούν τα ήδη- φυσικώ τω τρόπω-κεκτημένα του πολιτισμού μας. Ανθρωπότητα, Άνθρωπος, Ψυχή, Πνευματικός, Οικογένεια, Άντρας, Γυναίκα, Μητρότητα, Γονείς, Ελευθερία, Αυτεξούσιο, Θεός, Σωτηρία. Εκατοντάδες ακόμα αξίες, ιδανικά, ιερά πρόσωπα αποδομημένα και ξαναδομημένα ως άγνωστες “μετα”-αξίες. Χωρίς την παλιά τους σημασία, αίγλη, αξία.
Μήπως να μιλήσουμε για ένα ιδιότυπο εννοιολογικό πραξικόπημα που δίνει πολύ χώρο στη φαντασία, την αυθαιρεσία, την υποκειμενικότητα και τελικά στην Ύβρη; Και δεν σταματάει εκεί. Προχωράει πολύ πέρα. Δίνει θεωρητικό υπόβαθρο στην επερχόμενη λαίλαπα των πράξεων-ύβρεων με την κλασσική και όχι μόνο έννοια της λέξης. Κρυσφήγετο νέων, καινοφανών ιδεών και ιδεολογικό “ταμπούρι”-άλλοθι για τις επόμενες πράξεις.
Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η με πολλούς τρόπους ύβρις του ανθρώπου ως προσώπου. Ως εικόνα του Θεού.
Η απογύμνωση του δισύνθετου ανθρώπου από την ψυχή του. Δε θα χρειαστεί να μπω σε θεολογικές αναλύσεις περί της ψυχής. Άλλωστε, δεν θα καταλάβει αυτός που θα θέλαμε να καταλάβει. Οπότε, παραμένουμε σε απορίες και θλιβερές διαπιστώσεις.
Από την εσκεμμένη υβριστική της ανθρώπινης αξίας έλλειψη πρόβλεψης εξόδου για προσκύνημα σε Ναό για ατομική προσευχή, ως την φημολογούμενη μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού και την αυθαίρετη (ή μήπως όχι;) σύνδεσή της με ιατρικές πράξεις τελευταίας εσοδείας ή και την επιβολή μέτρων υγειονομικού χαρακτήρα και πλύσης εγκεφάλου και διανοητικού χειρισμού με πλούσιες δόσεις καταπάτησης της ελευθερίας και του αυτεξουσίου του ανθρώπου.
Μιας και αναφερθήκαμε στην μείωση του πληθυσμού όμως, απορώ και εξίσταμαι με την έκπληξη πολλών- αδαών – νομίζω. Μη βιάζεστε οι μονίμως και ημιμαθώς “ενήμεροι” πολίτες να με χαρακτηρίσετε “ψεκασμένο” ή “συνωμοσιολόγο” γιατί θα εκπλαγείτε. Τι εννοώ!
Ρίξτε μια ματιά στη διεύθυνση ecogreens.gr/world-green-map/. Εκεί θα βρείτε την Παγκόσμια Χάρτα των Πρασίνων Οικολόγων την οποία αποδέχονται, προφανώς, όλα τα κόμματα Οικολόγων Πράσινων. Αντιγράφω τα παρακάτω κατατοπιστικά (οι υπογραμμίσεις δικές μου):
“Αναγνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι αποτελούν μέρος του φυσικού κόσμου και αντιμετωπίζουμε με σεβασμό τις ιδιαίτερες αξίες όλων των μορφών ζωής, χωρίς να εξαιρούμε τα μη ανθρώπινα είδη…
Αειφορία (Βιωσιμότητα)….Πιστεύουμε ότι για να επιτευχθεί η αειφορία αλλά και να καλυφθούν οι ανάγκες της σημερινής και των επόμενων γενεών με τους πεπερασμένους φυσικούς πόρους που διαθέτει η Γη, χρειάζεται να αναχαιτίσουμε και να αντιστρέψουμε τη συνεχιζόμενη αύξηση στην παγκόσμια κατανάλωση, τον πληθυσμό και τις οικονομικές ανισότητες….Αυτό απαιτεί:…Εξάλειψη των αιτίων της πληθυσμιακής αύξησης με την παροχή σε όλους οικονομικής διασφάλισης, πρόσβασης στη βασική εκπαίδευση και τις υπηρεσίες υγείας, και δυνατοτήτων σε άντρες και γυναίκες να ελέγχουν περισσότερο τη γονιμότητά τους…”!!!
Έχομεν χρείαν πλειόνων μαρτύρων; Ουχί!
Επίσημο κείμενο σας παρουσιάζεται και ερωτάσθε. Μιλάει ή όχι ξεκάθαρα για πρακτικές μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού;
Επίσης, δεν σας δίνεται η εντύπωση του υποβιβασμού και της προσβολής της αξιοπρέπειας των ανθρώπων όταν απροκάλυπτα αποδίδεται η πληθυσμιακή έκρηξη σε αμάθεια (“βασική εκπαίδευση”), ανέχεια (“οικονομική διασφάλιση”), έλλειψη αντισύλληψης (“υπηρεσίες υγείας”) και χαμηλή επιλογή εκτρώσεων (“έλεγχος γονιμότητας”);
Θα ακολουθήσει κείμενο περαιτέρω ερωτήσεων σχετικά με το θέμα του παρά φύσιν στις σχέσεις των ανθρώπων και τις επιπτώσεις του στην ψυχική υγεία.