της Ι. Τ. Σεγκλόβα
Μετάφραση του άρθρου Какого духа «духовное акушерство» της Ι. Τ. Σεγκλόβα
Μετάφραση: Παναγιώτης Κ. Τσιώλης
Αθήνα 2015
«Οὐκ οἰδατε οἵου πνεύματός ἐστε ὑμεῖς» – Κατά Λουκά Ευαγγέλιο (9, 55)
Σχολεία γονέων
Περιμένοντας ένα παιδί είναι μια ιδιαίτερη περίοδος στη ζωή της οικογένειας, είναι τότε που οι σύζυγοι μπορούν να γίνουν περισσότερο σοβαροί, υπεύθυνοι, να κατανοήσουν εκ νέου τον εαυτό τους μέσα στο γάμο, να αγαπήσουν με αυτοθυσία, να αρχίσουν να προσεύχονται στο Θεό, εάν δεν προσεύχονταν παλιότερα. Αναδύεται μέσα τους η φυσική επιθυμία να προετοιμαστούν καλύτερα για τον ερχομό του παιδιού τους και υπάρχουν πολυάριθμα ιδιωτικά σχολεία γονέων που έρχονται να ικανοποιήσουν αυτή τους την ανάγκη. Είναι ελκυστικό να σπουδάζεις σε ένα προπαρασκευαστικό σχολείο με την δική σου, πατρική, ορθόδοξη κατεύθυνση. Είναι εξάλλου πιο γαλήνια έτσι – εάν εσύ ο ίδιος δεν έχεις μάθει να προσεύχεσαι, τότε οι έμπειρες μαίες δεν θα σου μάθουν μόνο την ειδική γυμναστική, αλλά και θα προσευχηθούν για σένα. Σχολεία όπως το «Ροζντεστβό», το «Νας άιστ» και το «Vis Vitalis» υπονοούν την συμμετοχή τους στην ορθοδοξία. Το σχολείο δε «Ντραγκοτσένοστ» δηλώνει ανοιχτά τη θέση του ως ορθόδοξο. Έτσι στην ιστοσελίδα του σχολείου ανακοινώνεται πως η πλειοψηφία των συνεργατών του είναι ορθόδοξοι κι ότι στο σχολείο υπάρχει πνευματικός (1). Η διευθύντρια του σχολείου Ιουλία Ποστνόβα εμφανίζεται με τις μελέτες της στις Χριστουγεννιάτικες Αναγνώσεις.
Παράλληλα, ακόμα και σε πρώτη προσέγγιση, αποδεικνύεται πως δεν είναι όλα τόσο απλά. Οι οργανωτές αυτών των σχολείων συχνά αυτοαποκαλούνται «πνευματικοί μαιευτές (μαίες)», κάτι που προφανώς εκλαμβάνεται από τις εγκυμονούσες γυναίκες ως ένδειξη ότι ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Στην πραγματικότητα όμως, ένας ορθόδοξος ποτέ δεν αυτοαποκαλείται «πνευματικός», και πιθανότερο είναι να αυτοονομάζονται έτσι άνθρωποι που βρίσκονται σε κατάσταση «πλάνης» ή που εισέρχονται ειλικρινά σε επικοινωνία με τα πνεύματα του σκότους. Άλλες ονομασίες που υιοθετούν για τον εαυτό τους οι «πνευματικές μαίες» είναι «βοηθός στη γέννα» (η σύμπτωση αυτής της έκφρασης με την ονομασία της γνωστής εικόνας, προφανώς, πρέπει να υποδεικνύει ότι αυτές δήθεν αντικαθιστούν την ίδια την Παναγία;!) και «περιγεννητικός βαλεολόγος». Εδώ χρειάζεται αμέσως να υπενθυμίσουμε ότι η βαλεολογία είναι μια αντιχριστιανική, αποκρυφιστική και αντίθετη στις παραδοσιακές, ηθικές αξίες ψευδοεπιστήμη (2). Την εσωτερικότητα της «πνευματικής μαιευτικής» υποδεικνύει και το άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τσερκόβνι βέστνικ» (3).
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, αξίζει να δούμε καλύτερα τι διδάσκουν αυτά τα οικογενειακά σχολεία στους μελλοντικούς πατέρες και μητέρες και σε ποιους αξιακούς άξονες είναι δομημένη η εκπαιδευτική διαδικασία. Πόσο μάλλον που οι γονείς μετά την γέννηση του μικρού τους, τώρα πια μαζί με αυτό, συνεχίζουν για αρκετό καιρό να παραμένουν υπό την επιρροή αυτών των σχολείων, παρασυρόμενοι σε μια πληθώρα εκδηλώσεων, κύκλων, κατασκηνώσεων, πωλήσεων, συμβουλευτικών συνεδριών κ.τ.λ. Οι συνεργάτες του σχολείου «Ντραγκοτσένοστ» (μην το μπερδεύετε με το ταοϊστικό «Σκόλα Ντουχόβνοϊ Ντραγκοτσένοστι»!) γράφουν για το σχολείο τους (4): «Τώρα το σχολείο δεν είναι μόνο μια πληθώρα από εκπαιδευτικά προγράμματα για τους γονείς, τα παιδιά και τους μελλοντικούς γονείς, αλλά και μια πραγματική οικογενειακή λέσχη, που αριθμεί πάνω από 600 ενεργά μέλη από την Μόσχα, καθώς και τις κοντινές και μακρυνές περιοχές γύρω από τη Μόσχα». Στο άρθρο για την «προγεννητική ανατροφή» (μια άλλη ονομασία για τα σχολεία γονέων) σημειώνεται ότι στους περισσότερους γονείς εμφανίζεται μια «ένθερμη αφοσίωση» προς αυτό το σύστημα, ενώ από το πλήθος των «αποφοίτων» στρατολογούνται νέοι παιδαγωγοί – «πνευματικοί μαιευτές», δηλαδή οι «αδελφότητες» αναπαράγωνται από μόνες τους (5).
«Το να γίνεις εκπαιδευτής προγεννητικής προετοιμασίας», όπως διασαφηνίζουν στο άρθρο (από εδώ και στο εξής τα αποσπάσματα θα ξεχωρίζουν με πλάγια γραφή), «σημαίνει πρώτα από όλα να δημιουργείς την δική σου προσωπική θεωρία για την ενδοεμβρυϊκή ανατροφή του ανθρώπου. Σε όλα τα κέντρα υπάρχει ένα σχεδόν όμοιο περιεχόμενο. Το μάθημα συμπεριλαμβάνει θέματα, σχετικά με την περιγεννητική εμπειρία της ίδιας της εγκύου, χρησιμοποιώντας γι’ αυτό το σκοπό ήπιες τεχνικές εκμάθησης μιας προσωπικής περιγεννητικής εμπειρίας· ολόκληρο σύνολο σωματικών ασκήσεων με βάση τη γιόγκα, τα μάντρας και τον διαλογισμό με στόχο να φανταστεί κανείς το παιδί του, να αισθανθεί την παρουσία του· οι μελλοντικές μαμάδες, για παράδειγμα, πλέκουν ζιπουνάκια» (5).
«Υπεύθυνη» κηδεμονία
Πρέπει να σημειώσουμε πως σημαντικό μέρος των σχολείων οικογένειας δεν προπαγανδίζουν ανοιχτά τη γέννα κατ’ οίκον ή στο νερό, ενώ στην ουσία με τη βοήθεια επεξεργασμένων μεθόδων οδηγούν τους γονείς, που αρχικά είχαν την πρόθεση να γεννήσουν σε μαιευτήριο, ακριβώς σε μια τέτοια απόφαση. Γι’ αυτό και δίνουν στους ακροατές των σχολείων ανεπαρκείς και απαρχαιωμένες πληροφορίες για τα μαιευτήρια, δείχνουν βίντεο με κάποια περιστατικά, ακόμα και φανταστικές εικόνες, όπου οι φαρμακευτικές παρεμβάσεις απεικονίζονται αλληγορικά σαν κάτι τρομερά τέρατα που είναι έτοιμα να κομματιάσουν το ευρισκόμενο στην μητρική κοιλιά νήπιο (6). Παραπέρα, υποβάλλουν στους γονείς ότι επιπλοκές στη γέννα συμβαίνουν μόνο στα μαιευτήρια, ενώ σε συνθήκες σπιτιού η γέννα φαίνεται να είναι μια οικογενειακή γιορτή οικειότητας και η έκβασή της είναι πάντα αίσια. Έτσι δεν μιλούν για τις απρόβλεπτες περιπτώσεις, όπου η δυνατότητα επείγουσας βοήθειας μετράται σε λεπτά και μπορεί να μην προλάβουν να πάνε την γυναίκα με το μωρό στο νοσοκομείο.
Είναι πολύ ενδεικτικό να κάνουμε μια σύγκριση σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η έκφραση «υπεύθυνη κηδεμονία». Είναι οι ακόλουθες: για τους γονείς που γεννάνε μόνοι τους στο σπίτι, χωρίς ιατρική βοήθεια, για τους γονείς που κάνουν αντισύλληψη, για τις οικογένειες όπου οι γυναίκες αποφασίζουν για διάφορους λόγους να κάνουν έκτρωση, για τους συζύγους που οικειοθελώς αποφασίζουν να κάνουν στείρωση (7, 8). Υπάρχει μια ακόμη εκδοχή. Σε παράνομες γέννες είναι γνωστά περιστατικά όπου προκύπτουν ξαφνικά σοβαρές επιπλοκές, όπου η μαία απλά εξαφανίζεται από «την θεατρική σκηνή» και τότε η «υπεύθυνη κηδεμονία» μπορεί να λάβει μια ποινική χροιά.
Η εναλλακτική μαιευτική αξιολογείται από όλους διαφορετικά εξαιτίας της ίδιας της της ακραίας αντιφατικότητας: στη «βιτρίνα» της έχουμε κομπλιμέντα προς τις εγκυμονούσες, κεριά στον καθρέφτη, μουσικές κι αρώματα, «ο πλακούντας σε κρυστάλλινο βάζο» (9). Πίσω από τη «βιτρίνα» όμως, σύμφωνα με τα λόγια της Όλγας Σαράποβα (διευθύντριας του τμήματος ιατρο-κοινωνικών προβλημάτων της οικογένειας, της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Ανάπτυξης) έχουμε «μυστήριο, καλυμμένο με σκοτάδι, από το οποίο κατά καιρούς εμφανίζονται ασθενοφόρα με τις λεχώνες να αιμορραγούν και τα μωρά με ασφυξία» (10).
Που έγκειται το μυστικό της αυθεντίας των κατ’ οίκον μαιών;
Παρ’ όλα τα εμπόδια, υπάρχουν αποδείξεις απεριόριστης εμπιστοσύνης των γονέων στις μαίες, ακόμα και σε εκείνες, όπου από δικό τους λάθος υπήρξαν περιστατικά θανάτου μωρών (ιδιαιτέρως, 11). Τυχαίνει να μην στενοχωριέται και πάρα πολύ η «ορθόδοξη» μαμά που το μικρό της πέθανε εξαιτίας της μη παροχής βοήθειας σε οικιακές συνθήκες: ήταν παιδί του Θεού, θα πει, τώρα θα έχουμε έναν προσευχητή για εμάς στους Ουρανούς (11). Μια γυναίκα ξαναδιάβασε μετέπειτα τις σημειώσεις της από τα μαθήματα και έφριξε με αυτά που τους έβαζαν στο νου (ιδιαιτέρως το ότι αν πεθάνει το μωρό, αυτό σημαίνει πως το ίδιο «ήθελε να φύγει, έπρεπε να το αφήσουν να φύγει»), καθώς και με το ότι τα είχε πιστέψει όλα (12).
Στην Πετρούπολη ασκείται ποινική δίωξη για την υπόθεση θανάτου 6 νεογνών και τη βαριά αναπηρία 2 νεογνών, γεννημένων σε οικιακές συνθήκες (σχολείο «Κολιμπέλκα» 13). Βασικά η αρνητική πληροφόρηση σε σχέση με τις εκβάσεις των κατ’ οίκον γεννήσεων αποσιωπάται (3). Οι ανακριτές που ηγούνται της ποινικής υποθέσεως στην Πετρούπολη, αναφέρουν ότι στα μαθήματα στο «Κολιμπέλκα» εφαρμόζουν «ψυχοτεχνικές που σε κάνουν ζόμπι» (και έδειξαν κάποια βίντεο).
Στην εφημερίδα «Βύμποργκ» εξετάζονται οι αιτίες του «απυρόβλητου» των ιδιωτικών μαιών. Οι διευθυντές του σχολείου «Κολιμπέλκα», το ζεύγος Γιερμάκοφ, γράφει ο συγγραφέας του άρθρου Ε. Κραστάν, «ανέπτυξαν στους υπό την προστασία τους μαθητές το σύμπλεγμα ενοχής, θολώνοντας το μυαλό με κάθε είδους «τσάκρας» και «συνδέσεις με το Διάστημα». Η Γιελένα Γιερμάκοβα έλεγε κατά λέξη τα ακόλουθα: «Εάν το παιδί γεννιέται χωρίς να ακούει καλά, σημαίνει πως δεν θέλει να μας ακούει. Εάν δεν βλέπει καλά, δεν θέλει να μας βλέπει. Εάν το παιδί γεννιέται καλυμμένο με κρούστα στο δέρμα, δεν θέλει να ζήσει». Οποιαδήποτε μητέρα που έχει περάσει «το μάθημα του νεαρού στρατιώτη» σε συνθήκες παρόμοιας πίεσης θεώρησε την δυσμενή εξέλιξη της γέννας ως προσωπική ανικανότητα, έλλειψη προσπάθειας ή απροθυμία. Το πιο επικίνδυνο όμως είναι όταν εμφανίζεται στην μελλοντική μητέρα το λεγόμενο «σύνδρομο της Στοκχόλμης». Το οποίο, στην ουσία, επέτρεψε και σε πολλές ασυνείδητες μαίες για πολύ χρόνο να αποφεύγουν τη δημοσιότητα για το ότι χωρίς να έχουν καμία άδεια, παίρνοντας ολόκληρη την ευθύνη ασχολήθηκαν με παράνομες πρακτικές μαιευτικής. Στην περίπτωση που μια γυναίκα, μετά από μια αδέξια γέννα έφτανε στο χειρουργικό τραπέζι, σιωπούσε και τότε, σαν παρτιζάνος. Κι ακόμα κι αν έγιναν ανάπηρες ή έχασαν το παιδί τους οι γυναίκες σιωπούσαν, θεωρώντας τους εαυτούς τους αιτία για όλες τους τις συμφορές. Το να αποδείξεις το γεγονός ότι μια γυναίκα πείσθηκε και αποπλανήθηκε να γεννήσει στο σπίτι γίνεται πολύ πολύπλοκο» (14).
Συνειδητή λατρεία… της φύσης και των δελφίνων
Σύμφωνα με τον ορισμό της ακτιβίστριας του κινήματος για τις εναλλακτικές γέννες, Σαργκούνας Τ., «οι οικογενειακές λέσχες και τα Κέντρα Γονέων προπαγανδίζουν τον υγιή τρόπο ζωής, την φυσική, ήπια γέννα και την πρώιμη ανάπτυξη των παιδιών «σε συμφωνία με την Φύση και τον Άνθρωπο» (15). Ιδιαίτερη σημασία δίνουν στην λατρεία των δελφίνων, η οποία σε ορισμένους εσωτερικιστικούς κύκλους αναγνωρίζεται ως μια «στροφή προς την σωτηρία του πολιτισμού» (16). Άλλες τόσες είναι οι παγανιστικές τοποθετήσεις και στο σχολείο γονέων «Ντραγκοτσένοτς»:
«ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΓΟΝΕΙΣ. Ο άνθρωπος έχει πραγματική υγεία μόνο όταν ζει σε αρμονία με τη φύση. Εάν θέλετε να εξυγιανθείτε μόνοι σας και να μεγαλώσετε πνευματικώς και σωματικώς υγιή παιδιά, βοηθοί σας και θεραπευτές σας θα γίνουν ο ήλιος, το χιόνι, το νερό, η γη και ό,τι αναπτύσσεται πάνω σε αυτήν». Αυτό το «πιστεύω» είναι τοποθετημένο στην αρχική σελίδα της ιστοσελίδας του σχολείου (17).
Στο υλικό της ιστοσελίδας του σχολείου «Ντραγκοτσένοστ» υπογραμμίζεται πως όλα τα προπαρασκευαστικά μαθήματα για τη γέννα έχουν μια πνευματική επίδραση στους συμμετέχοντες, ανεξάρτητα από το αν αυτοί το συνειδητοποιούν ή όχι (18). Έτσι θεωρούνται ως υποχρεωτικές οι παγανιστικές ιεροτελεστίες και, εν είδη προστασίας για τα νεογέννητα, η γιόγκα για μωρά (19). Στο διαδίκτυο έχει αναρτηθεί υλικό με φωτογραφία της Ι. Ποστνόβα, που κάνει τη γιόγκα για τα μωρά και με την αφήγηση μιας μητέρας που έχει ήδη γεννήσει σχετικά με τα μαθήματα διαλογισμού στο σχολείο (9). Για την «αναγκαιότητα» της γιόγκα για μωρά γράφουν στο βιβλίο τους «Οικολογία των νηπίων» ο συνεργάτης του «Ντραγκοτσένοστ» Μ. Τρουνόφ και ο δεύτερος συγγραφέας του Λ. Κιτάεφ (20), διασαφηνίζοντας πως η γιόγκα για μωρά γίνεται «στο όριο της ελαστικότητας των αρθρώσεων» του νηπίου και δίνει ένα «σαφώς εκπεφρασμένο ψυχικό αποτέλεσμα» (σε αυτό το βιβλίο υπάρχει ένα χαρακτηριστικό παράρτημα: «Αστρολογικές αντιλήψεις για τον ρόλο της περιγεννητικής περιόδου στην μοίρα του ανθρώπου»).
Ακόμα και το αποτυπωμένο στις φωτογραφίες στριφογύρισμα του καημένου του νηπίου κατά τη διάρκεια της γιόγκα για μωρά είναι αδύνατον να το βλέπει κανείς χωρίς ανατριχίλα (21). Μερικές φορές αυτήν τη διαδικασία την κάνουν αμέσως μετά την γέννηση, ακόμα και πριν από το πρώτο τάισμα. Εκτός αυτού, το μωράκι που μόλις εμφανίστηκε στον κόσμο το καταβρέχουν με παγωμένο νερό. Αυτόν λοιπόν τον «ήπιο» και «θερμό» τρόπο (με πιθανή την συνένωση με κάποιο πνεύμα) δείχνουν στο ανυπεράσπιστο νεογέννητο οι μαχητές για την «φυσική γέννα»!
Μαιευτική «που κάτι βρωμάει» ή «μεταμόρφωση αντικειμένου»
Το να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τους όρους που χρησιμοποιούνται στην εναλλακτική μαιευτική, γίνεται καλύτερα μέσα από την παράθεση τσιτάτων των οπαδών της. Σύμφωνα με τον ορισμό του Μιχαήλ Φομίν, συγγραφέα του βιβλίου «Γέννα στο σπίτι: ένα υγιές βρέφος (εξάσκηση της πνευματικής μαιευτικής)» (22), ο οποίος παρουσιάζει τον εαυτό του ως μέντιουμ και γιόγκι (23), «η πνευματική μαιευτική» είναι «η συνοδεία ενός ζωντανού αντικειμένου κατά τη διάρκεια της βιοενεργειακοπληροφοριακής μεταμόρφωσης που του συμβαίνει. Με μια παρόμοια προσέγγιση η διαδικασία της γέννας θεωρείται ως ένα μόνο μεμονωμένο γεγονός ανάμεσα σε μια σειρά συμβάντων συγκεκριμένων ιδιοτήτων, που δεν συμβαίνουν μόνο στον άνθρωπο, αλλά και σε ολόκληρες ομάδες ανθρώπων, καθώς επίσης και σε ζώα, επιχειρήσεις, διάφορα βιολογικά και μη βιολογικά συστήματα» (24).
Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι έννοιες «ο χείμαρρος της γέννας», «διοργανώνω τον πνευματικό χώρο της γέννας», που χρησιμοποιούνται από την Ι. Ποστνόβα (25, 26), είναι πλήρως ταυτόσημοι με εκείνες του μέντιουμ Μιχαήλ Φομίν (22):
«Από τις πιο δημοφιλείς μεθόδους ανάμεσα στους εναλλακτικούς μαιευτές, μπορούμε να ονομάσουμε το rebirthing ή ολοτροπική αναπνοή. Σπανιότερα χρησιμοποιούνται το χορωδιακό τραγούδι, η καλλιτεχνική αυτοέκφραση (ζωγραφική του διαλογισμού) και κινητική αυτοέκφραση (χοροί του διαλογισμού)… Η ειδική προετοιμασία συνίσταται στην αφομοίωση των πρακτικών δεξιοτήτων αλληλεπίδρασης με τον χείμαρρο της γέννας. Κάθε πνευματικός μαιευτής το κατέχει αυτό, διαφορετικά δεν θα μπορούσε να αναλάβει μια γέννα. Για αυτό το λόγο του είναι απλή στην εκτέλεσή της αυτή η αποστολή . Λένε πως η σοφία δεν μεταδίδεται, συμφωνώ με αυτό, αλλά τις πρακτικές δεξιότητες μπορούμε και πρέπει να τις μιμούμαστε. Κανείς, ούτε ψυχολόγος, ούτε μια συνηθισμένη μαία, ούτε ακόμα ένα πολύ ισχυρό μέντιουμ δεν θα μπορέσει να μεταδώσει αυτό που δεν κατέχει. Ακριβώς γι’ αυτό επιμένω στο να είναι όλοι οι συνεργάτες των κέντρων προετοιμασίας για τη φυσική γέννα πνευματικοί μαιευτές… Ο πνευματικός μαιευτήρας… οφείλει να μπορεί να αναλαμβάνει μια γέννα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και περιβάλλον. Εάν δεν συμμετέχει κανείς άλλος, συγκρατεί τον «χώρο» στην απαραίτητη κατάσταση, βοηθάει την γυναίκα να μπει στον χείμαρρο της γέννας και να αλληλεπιδράσει ενεργητικά με αυτόν…».
Μια αποκρυφιστική εξήγηση του όρου «πνευματική μαιευτική» δίνει και κάποιος Α.Β. Μακάροφ. Είναι σαν να αποτελείται ο άνθρωπος, όπως η ματριόσκα, από διάφορα σώματα και όλη του τη ζωή γεννιέται – τη μια με τη μορφή του σωματικού, την άλλη με τη μορφή του αιθερικού, αστρικού, πνευματικού και λοιπών σωμάτων, και προς το τέλος ολόκληρο το «Σύμπαν» λειτουργεί ως ο «Πλακούντας» του. Γι’ αυτό, με την οπτική γωνία των «πνευματικών μαιευτήρων» προκύπτει πως χωρίς αυτούς δεν γίνεται να ζήσει κανείς: χρειάζονται για να συνοδεύουν τον άνθρωπο σε όλη του τη ζωή (27). Στο «Συμπλήρωμα» του άρθρου του Α.Β. Μακάροφ φέρνουν πρακτικά παραδείγματα τέτοιας «μαιευτικής» με την μύηση, την απόκτηση του «χαρίσματος» της θεραπείας και της διορατικότητας, καθώς και της πίστης στον Εαυτό. Ένα από αυτά τα παραδείγματα είναι, στην ουσία, η γέννα που μετατρέπεται σε «ακραίο άθλημα»: στη θάλασσα, τη νύχτα, με το μετέπειτα ζέσταμα της λεχώνας και του νεογνού στην ακτή με τη βοήθεια πετρών που έχουν θερμανθεί στην φωτιά. Τη γέννα διευθύνει η συναγωνίστρια του Μακάροφ, η Ιουλία Ποστνόβα. Ο Α.Β. Μακάροφ κατέχει μια από τις διευθυντικές θέσεις στο Ινστιτούτο Νοόσφαιρας της Κριμαίας, το οποίο συγκαταλέγεται στη λίστα των ολοκληρωτικών σεκτών (28). Για πολλά χρόνια συνεργαζόταν με τον Α.Τσ. Γκαρμάεφ πάνω στην εφαρμογή διαφόρων ψυχοτεχνικών για την αλλαγή της νοοτροπίας και της συνείδησης στο πρόγραμμα «εσωτεριστικός-οικολογικός τουρισμός» στην Κριμαία (29). Στο ίδιο πρόγραμμα μάλιστα συμμετείχε και η Ι. Ποστνόβα, έδινε διαλέξεις και αναλάμβανε ακραίες-γέννες στη θάλασσα (27, 30).
Βουτιά στην ανοησία
Η Ι. Ποστνόβα άρχισε την πρακτική της υπό την καθοδήγηση της ήδη αναφερθείσας Τατιάνας Σαργκουνάς, «πνευματικής» μαίας και πρωτοπόρου στις εναλλακτικές γέννες στη Ρωσία, ενώ στη συνέχεια διεξήγαν μαζί εκπαιδευτικά σεμινάρια περί «πνευματικής μαιευτικής» για επαγγελματίες. Αυτό το πρόγραμμα το είχε επεξεργαστεί ο Αλεξέι και η Τατιάνα Σαργκουνάς (κέντρο «ΑΚΒΑ») μαζί με τον Γκέρμαν Καρέλσκι – ειδικό στην ολοτροπική αναπνοή και σε σαμανικές πρακτικές, που έχουν τη μυσταγωγία της καταστρεπτικής σέκτας του ρέικι (31). Όλη αυτή η δραστηριότητα (15) εμπνεόταν από τις αποκρυφιστικές ιδέες του Ι. Τσαρκόβσκι, ο οποίος προσπαθούσε να φτιάξει μια φυλή υπερανθρώπων μέσα από ιδιαίτερες συνθήκες γέννας (στο νερό), και του Σ. Γκροφ, συγγραφέα υπερπροσωπικής ψυχολογίας (32).
Είναι πολύ πιθανό πως οι παλιότερα πραγματοποιημένες από την Ι. Ποστνόβα και τους συναδέλφους της ασκήσεις με τη φωνή, τα κρατήματα διαρκείας της αναπνοής και η «βουτιά» με επίτευξη μιας κατάστασης μη-σκέψης (33) είναι ενσάρκωση των ιδεών και των πρακτικών του Σ. Γκροφ (περισσότερα για αυτό βλ. παρακάτω). Σύμφωνα με την αξιολόγηση του ιερομονάχου Μάξιμου (Ποπόφ), «η μέθοδος της ολοτροπικής αναπνοής, που επεξεργάστηκε ο Σ. Γκροφ προς αντικατάσταση της ψυχεδελικής θεραπείας, είναι μια σύνθετη τεχνική διαλογισμού με εμφανώς εκπεφρασμένο αποκρυφιστικό περιεχόμενο» (34).
Με τα σαμάνικα έπη του Σ. Γκροφ μοιάζει πολύ και η περίεργη έξαρση στις εκφράσεις της Ι. Ποστνόβα και στα άρθρα της ιστοσελίδας του σχολείου της (η συνείδηση του γεννημένου παιδιού είναι η συμπαντική συνείδηση της μη ακόμα επίγειας ύπαρξης, η γέννα είναι ένα μεγάλο μυστήριο, μια μάχη με το θάνατο, θάνατος και αναγέννηση, η λεχώνα πεθαίνει ως προσωπικότητα, ο πόνος λέει στη λεχώνα: εσύ είσαι η παράλογη περιστροφή των μορίων στο απύθμενο διάστημα κ.τ.λ. 35).
Κρίνοντας από τα άρθρα της, η Ι. Ποστνόβα μαθαίνει τις μελλοντικές μαμάδες πραγματική μαγεία:
«… Σημαντικός είναι ο ρόλος της φωνής και στη δημιουργία του περιβάλλοντος της γέννας. Η φωνή είναι σα να απολυμαίνει τον χώρο – απελευθερώνει από τα περιττά συναισθήματα, από ξένα ενδιαφέροντα. «Κυνηγάει τα κακά πνεύματα» όπως έλεγε ο λαός. Αναζωογονεί τον χώρο της γέννας, τον κάνει πλήρη και να συμπάσχει· φωτίζει για την λεχώνα το δρόμο για τη γέννα. Η φωνή οριοθετεί και υπερασπίζεται με σιγουριά τον χώρο της γέννας. Δεν έχουν θέση σε αυτόν οι περιττοί άνθρωποι, ενώ οι απαραίτητοι εμπλέκονται αμέσως και με κατανόηση» (η συγγραφέας επαναλαμβάνει αυτή τη «σημαντική διδαχή» σε διάφορα δικά της άρθρα: 26, 36).
Για την αντιμετώπιση «του φόβου, του πανικού πριν την αίσθηση του επερχόμενου θανάτου» η Ι. Ποστνόβα διεξάγει μια ιδιαίτερη άσκηση με τις εγκυμονούσες στην πισίνα – την «βύθιση» αλά Τσαρκόβσκι:
«Η άσκηση εκτελείται σε ζευγάρια, ο ένας συμπαίκτης κρατάει τον άλλον από τους γοφούς και εκπνέοντας όλο τον αέρα βυθίζεται κάτω από το νερό και μένει εκεί για κάμποσο χρόνο. Όταν αρχίσει να αισθάνεται δυσφορία και θελήσει το συντομότερο να αναδυθεί, ο συμπαίκτης που στέκεται όρθιος τον κρατάει από τους ώμους, παρατείνοντας την παραμονή του κάτω από το νερό. Είναι σημαντικό να μην πεταχτεί έντρομος ο συμπαίκτης που κάθεται μέσα στο νερό, αλλά, αφού ξεπεράσει τον πανικό, να μπορέσει να αναδυθεί με το χαμόγελο στο πρόσωπο. Η αποτελεσματικότητα της άσκησης έγκειται στο ότι σε κάποια στιγμή ο άνθρωπος καταλαβαίνει πως το σώμα του αντέχει πολλά περισσότερα από όσο του φαίνεται, ενώ το φόβος (ο φόβος του θανάτου!) ήταν ανυπόστατος» (33).
Θεωρείται πως μετά από τη «βύθιση» ο άνθρωπος αρχίζει να εμπιστεύεται τον εαυτόν του και να αγαπά εαυτόν αλλά και όλον τον κόσμο. Ίσως πάλι μετά από τέτοιες δοκιμασίες «στα όρια των ανθρωπίνων δυνατοτήτων» η φτωχή έγκυος και ο άντρας της να χάνουν εκτός αυτού και τα υπολείμματα της κριτικής σκέψης και η έλλειψη σκέψης να γίνεται η χρόνιά τους κατάσταση;
Βαθμίδες χαζομάρας
Στο σχολείο Ντραγκοτσένοστ προσφέρονται για τις εγκύους διάφορες παραλλαγές μαθημάτων με διαφορετικό «βαθμό εμβάθυνσης» (37). Όπως φαίνεται, σε κάποιο «βάθος» η αγάπη για την «Φύση» και η «εμπιστοσύνη στον Εαυτό» περνάνε στον «νατουρισμό» («γυμνισμό»), τον οποίο, σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες, εξασκούν οι οπαδοί του σε μια θερινή κατασκήνωση κοντά στην Ανάπα (38, 39, 40). Τις εγκύους που έχουν «εμβαθύνει» πιο πολύ, υποθέτουμε, τις διδάσκουν και την πιο αποκρυφιστική αυτοβοήθεια στη γέννα. Σχετικά με αυτό μπορούμε να κρίνουμε και από δημοσιεύσεις «μαμάδων-αποφοίτων», ανεβασμένων στο ίντερνετ:
«Οπτικοποίηση της αποκάλυψης. Να βυθιστείς στην ενδοσκόπηση, να φανταστείς το λουλούδι που ανθίζει, τις έλικες του γαλαξία που ξετυλίγονται κλπ. Να αποδράσεις μέσα σε αυτή την αποκάλυψη, να αισθανθείς το ίδιο που τώρα αισθάνεται το μωρό, να το βοηθήσεις με την σκέψη να περάσει μέσα από το κανάλι. Η σκοτεινή σύραγγα, το φως στο τέλος της σύραγγας. Να βγεις στο φως… Το τραγούδι. Τα μάντρας, το Ομ ή απλά Μ-μ-μ, Α-α-α, που αφαιρεί καλύτερα τον πόνο. Το τραγούδι δημιουργεί μια ιδιαίτερη κατάσταση της εγκύου και σχηματίζει έναν αμυντικό πεδίο γύρω της… Συσπάσεις των 50 δευτερολέπτων ανά 2 λεπτά, πρέπει να δούμε το άνοιγμα του τραχήλου της μήτρας (ο σύζυγος μαθαίνει να το βλέπει αυτό στα μαθήματα)… Τώρα οποιαδήποτε συναισθηματική αλλαγή μπορεί να πνίξει την γυναίκα, πρέπει να της φερόμαστε με υπερβολικό τακτ και η ίδια στον εαυτό της. Ανοίγουν ΟΛΑ τα τσάκρας» (Από τις σημειώσεις των μαθημάτων του Σχολείου Γονέων «Ντραγκοτσένοστ», 19).
Με αυτόν τον τρόπο, η γυναίκα κατά τη διάρκεια της γέννας υπό την καθοδήγηση της «πνευματικής» μαίας υποβάλλει τον εαυτό την και το νεογνό στην επίδραση των πιο επικίνδυνων δυνάμεων του πνευματικού και ψυχικού κόσμου.
Στην πλειοψηφία των κέντρων για γονείς, συμπεριλαμβανομένου και του σχολείου «Ντραγκοτσένοστ», συνιστούν να διαβάσουν το βιβλίο «Πνευματική Μαιευτική» της Άινα Μέι Γκάσκιν. Μια ιδέα για την αντιχριστιανική κατεύθυνση αυτού του βιβλίου μπορούμε να λάβουμε από τα ακόλουθα αποσπάσματα:
«Όταν γεννιέται το μωρό ολόκληρο το Σύμπαν οφείλει να συγκεντρωθεί και να σχηματίσει ένα δωμάτιο. Μια άλλη ύπαρξη έχει γεννηθεί, που κατέχει την ελεύθερη βούληση και γι’ αυτό είναι ικανό να γίνει Θεός. Κάθε γέννηση μοιάζει ακριβώς με τη γέννηση του Ιησού. Το παιδί-Χριστός γεννιέται κάθε φορά που γεννιέται ένα παιδί και κάθε παιδί είναι ένας ζώντας Βούδδας. Μερικοί από εμάς παραμένουν ζώντες Βούδδες μόνο για μια στιγμή, επειδή κανείς δεν το πιστεύει αυτό…
… Εάν έχετε κάποιο πλήθος ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας κατάστασης υψηλής ενέργειας ως παρατηρητές, που δεν επιτελούν καμία λειτουργία ή ωφέλιμη πράξη, αυξάνετε τις πιθανότητες να πέσει κάποιος στην εστία της ενέργειας και να κάνει κάτι ανόητο ή ασυναίσθητο, ανεύθυνο ή ακόμα και επικίνδυνο ακριβώς σε εκείνη τη στιγμή που χρειάζεται να γίνουν όλα με τον βέλτιστο τρόπο. Να γιατί έχουμε τον κανόνα, σύμφωνα με τον οποίον κατά τη διάρκεια της γέννας παρευρίσκονται μόνο οι γονείς του μωρού και οι μαίες, κι αυτόν τον κανόνα τον τηρούμε σχεδόν χωρίς εξαιρέσεις…
… Λένε: «οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος». Το μωρό που το ταΐζουν από το στήθος τους πρώτους μήνες της ζωής του, την λαμβάνει (έτσι είναι στο πρωτότυπο – συγγρ.) όχι μόνο με το γάλα, αλλά και με τη μορφή καθαρής ενέργειας, η οποία το πλησιάζει υπό μορφή δονήσεων, μπορείτε να τις πείτε και σεξουαλικές, αν προτιμάτε. Αυτές οι σεξουαλικές δονήσεις είναι η εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος» (41).
Στις αποκρυφιστικές φανφάρες του σχολείου «Ντραγκοτσένοστ» και τα βιβλία της Άινα Γκάσκιν υπάρχει μια κοινή βασική στιγμή που μπορεί να εξηγήσει την προσήλωση στις αρχές της επιλογής του μέρους της γέννας έξω από τους τοίχους των νοσοκομείων. Είναι η πίστη των «πνευματικών» μαιών ότι για μια αίσια εξέλιξη της γέννας είναι τάχα σημαντικά τα «ενεργειακά ρεύματα», τα «τσάκρας» κλπ., που στα μαιευτήρια μπορούν να καταστραφούν από «αχρείαστους» ανθρώπους-γιατρούς.
Ψυχοπροπόνηση αντί για τις Θεϊκές εντολές;
Τον τελευταίο καιρό όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα αποκτούν οι σωματικά προσανατολισμένες ψυχοτεχνικές, συμπεριλαμβανομένης και της αποκαλούμενης μεθόδου Ρόζεν. Η ουσία της προσδιορίζεται εξ ολοκλήρου εσωτεριστικά, ως βιοενεργοθεραπεία (42) ή ως μια «γιν» τεχνική εργασίας με τον εαυτό σου (43). Η μέθοδος αυτή ελκύει κυρίως αυτούς που επιδιώκουν την προσωπική επιτυχία και αγαπούν να ασχολούνται με τον εαυτό τους. Στο σχολείο «Ντραγκοτσένοστ» ο θεραπευτής ρόζεν είναι η ίδια η διευθύντρια Ι. Ποστνόβα.
Σύμφωνα με τις περιγραφές των οπαδών της, η θεραπεία ρόζεν προτρέπει τον άνθρωπο έτσι που να πρέπει να αποκτήσει την «εσωτερική αλήθεια της ζωής του μέσω της επαφής με το σώμα». Θεωρείται ότι «το υπάρχον ατομικό ύψος δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς την χειραφέτηση του σώματος, χωρίς την χαλάρωση της σκληρότητας της μυϊκής πανοπλίας, χωρίς την κατάκτηση του ίδιου σου του σώματος. Μέσω της χειραφέτησης του σώματος ο άνθρωπος αποκτάει ελευθερία από την μυϊκή ένταση και αποκτάει ελευθερία της κυκλοφορίας της ζωτικής ενέργειας». Διατρέχοντας με το χέρι του το σώμα του πελάτη ο θεραπευτής ρόζεν είναι σαν να «ψηλαφεί κυριολεκτικά το ανθρώπινο ασυνείδητο», ενώ απελευθερώνοντας «τα μυϊκά σφιξίματα, αποκαθιστά την ελεύθερη ροή ενέργειας» μέσω του σώματός του (44). Οι άνθρωποι που εμπνέονται από αυτά είναι ακριβώς εκείνοι που πάνε σε αυτές τις συνεδρίες και «αισθάνονται» πως «διευρύνεται η σφαίρα αυτοσυνείδησής τους, σχηματίζεται πιο συναισθηματικά μια ευνοϊκή σχέση με τον εαυτό τους» κι ότι ακόμα «φτάνουν στο ατομικό τους ύψος» (45).
Αυτή η μέθοδος «θεραπείας» με το χέρι, αν και σερβίρεται ως μια σύγχρονη ψυχοτεχνική, συμπίπτει στην ουσία με το τελετουργικό της βίκκα (μαγείας) που εξασκείται από τους τσιγγάνους της Γαλλίας και των βρετανικών νήσων (46).
Στα πλαίσια της ψυχοπροπόνησης (ψυχο-training) στο σχολείο «Ντραγκοτσένοστ» προτείνεται και μια άλλη μοντέρνα κατεύθυνση της ψυχολογίας, η λεγόμενη «γενετική έκσταση». Αυτό το μάθημα το κάνει η Ευγενία Λομονόσοβα, ψυχολόγος, επιστήμονας της Socionics (Socionics είναι μια επιστημονικοφανής παραλλαγή της εσωτερικιστικής δραστηριότητας, 47). «Το γενετικό τρανς» ή αλλιώς «ψυχογενετική», υποστηρίζει ότι ένοχοι για τις αμαρτίες του ανθρώπου είναι οι πρόγονοί του από τους οποίους δήθεν τις κληρονόμησε (48). Η E. Λομονόσοβα υπόσχεται στους γονείς πως οι προπονήσεις της είναι πολύ ενδιαφέρουσες: «πολλές ασκήσεις, πολυποίκιλο υλικό, πρακτική εξάσκηση στο σπίτι (ασκήσεις) και δημιουργική ατμόσφαιρα» (49). Υποτίθεται, κατά τα φαινόμενα, πως οι μελλοντικοί μπαμπάδες και μαμάδες, όταν θα μάθουν να σκάβουν «δημιουργικά» στις ατέλειες και να βρίσκουν τα ελαττώματα των γονιών τους και των ήδη πεθαμένων προγόνων τους, θα φτάσουν στο «ατομικό τους ύψος». Αλλά για την αλλαγή προς την καλύτερη πλευρά της «μοίρας» χρειάζεται, όπως φαίνεται, να εφαρμόσουν επιτέλους την τεχνολογία διόρθωσης που έχουν επεξεργαστεί οι ψυχογενετιστές. Το αντίθετο δηλαδή από την τήρηση της εντολής «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, για να έχεις μια καλή και μακρόχρονη ζωή στην γη».
Μύθοι για το «τραύμα της γεννήσεως»
Ένα από τα επιχειρήματα του κινήματος για τη γέννα στο σπίτι είναι και η ιδέα του μαθητή του Ζ. Φρέιντ, Όττο Ράνκα, για το λεγόμενο «τραύμα της γεννήσεως». Σύμφωνα με αυτήν την ιδέα, «θεμελιώδης ανάγκη του υποκειμένου είναι η επιστροφή του στην εμβρυϊκή κατάσταση, στην οποία αποκαλύπτεται η ενότητά του με τη φύση, αλλά αυτή η ανάγκη καταπιέζεται από τις αναμνήσεις του τραύματος της γεννήσεως. Η αντιμετώπιση του τραύματος της γεννήσεως πρέπει να πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της επαγγελματικής ψυχοθεραπείας» (50). Πολλοί ψυχολόγοι-ειδικοί θεωρούν πως το «τραύμα της γεννήσεως» και η απομάκρυνσή του είναι φαντασία και αποτυχία του Ο. Ράνκα (51, 52).
Παρά το ότι επινοήθηκε και έχει παγανιστικό χαρακτήρα, αυτή η ιδέα δεν έμεινε άγνωστη. Ο οπαδός της, ψυχίατρος Σ. Γκροφ, προσπαθούσε να απαλλάξει τους ασθενείς του από το «τραύμα της γεννήσεως» με τη βοήθεια του ψυχεδελικού παρασκευάσματος LSD κι επιπλέον περιέγραφε τα πιο απίστευτά τους οράματα και παραισθήσεις. Ο Σ. Γκροφ ήταν ένας από εκείνους που έκαναν την αρχή για την ευρεία διάδοση ναρκωτικών στις ΗΠΑ, ενώ μετά την απαγόρευση του LSD επινόησε τον αντικαταστάτη του, την «ολοτροπική αναπνοή» κι από τότε έως σήμερα ασχολείται με την ενεργητική προπαγάνδα της. Εμφανίστηκε ένα τεράστιο πλήθος «ψυχοναυτών» οι οποίοι συναρπάζονται με τα ταξίδια στους παράλογους κόσμους των δικών τους παραισθήσεων (53, 54).
Ανάμεσα σε εκείνες τις παραισθήσεις ο Γκροφ αυθαίρετα ξεχώρισε τέσσερις γενικές ομάδες και τις συνέδεσε με τα στάδια της διαδικασίας γέννησης του ανθρώπου, υποθέτοντας, ότι σε αυτά τα στάδια δήθεν μπαίνουν τα θεμέλια για κάποιους πίνακες συνείδησης, τους οποίους ονόμαζε επιστημονικοφανώς «βασικούς περιγεννητικούς πίνακες» (ΒΠΠ). Η θεωρία του Γκορφ για τους πίνακες είναι μια ψευδοεπιστήμη, αφού συνδέει τη μια ασάφεια (παραισθήσεις) με την άλλη (αίσθηση του νήπιου που γεννιέται), ενώ συνάμα ο τρόπος με τον οποίο συνδέεται η μια με την άλλη επίσης δεν είναι σαφής (55). Εκείνες οι εμπειρίες του ανθρώπου που βρίσκεται σε κατάσταση έκστασης, οι οποίες με κανέναν τρόπο δεν μπορούν να συνδεθούν με την εμπειρία του ατόμου, έστω ακόμα και με την προγεννητική ή περιγεννητική, ο Γκροφ τις ερμήνευε ως υπερπροσωπικές, δηλαδή εξερχόμενες από τα όρια του ατόμου (53).
Πρέπει να υπογραμμίσουμε πως, σύμφωνα με μήνυμα του ψυχολόγου Γιούρι Μολτσάνοφ, «στις ΗΠΑ ο Σύλλογος υπερπροσωπικής ψυχολογίας υπάρχει ανεξάρτητα από τον Αμερικανικό Ψυχολογικό Σύλλογο, κι επιπλέον δεν αναγνωρίζεται από αυτόν ως επιστημονική δομή, όπως και η ίδια η υπερπροσωπική ψυχολογία δεν αναγνωρίζεται ως επιστήμη» (56). Ο ίδιος δε ο Γκροφ έβγαλε το συμπέρασμα από τις δικές του «έρευνες», το οποίο ανταποκρίνεται πλήρως στον παραλογισμό του, ότι δηλαδή «οι πίνακες διευθύνουν τους ανθρώπους» (57). Είναι προφανές ότι ο χριστιανός δεν μπορεί να εκλάβει σοβαρά, πόσο μάλλον να στηριχτεί στα έπη του Σ. Γκροφ.
«Το τραύμα της γεννήσεως» ανεβάζει τη βαθμολογία των ψευδοθεραπευτών
Οι ψευδοθεραπευτές όλων των εποχών και εθνών χρησιμοποιούν σχεδόν την ίδια τεχνική: αρχικά δημιουργούν (ή ενισχύουν) την αίσθηση της κρίσης ή τρομάζουν τον άνθρωπο με τις «σκουριές», με «ματιάσματα», με «τραύματα γεννήσεως» κλπ., ενώ μετά προτείνουν το μέσο για να απαλλαγούν από αυτά τα «προβλήματα» (56, μέρος ΙΙ). Εμφυσούν στους γονείς που δεν έχουν κριτική σκέψη πως στην περίπτωση του «τραύματος της γεννήσεως» πρέπει να το ξαναζήσουν εκ νέου σε μια συνεδρία ολοτροπικής αναπνοής (σε κατάσταση έκστασης) κι ότι αυτό θα οδηγήσει δήθεν σε μια ριζική βελτίωση της πνευματικής τους κατάστασης και μάλιστα χωρίς καμία προσπάθεια εκ μέρους τους. Στο σχολείο «Ντραγκοτσένοστ» επίσης διδάσκουν την πεποίθηση στους μελλοντικούς μπαμπάδες και μαμάδες (βλπ. Το άρθρο της Ι.Ποστνόβα, 33) ότι δήθεν «η ίδια η εμπειρία της γεννήσεως της γυναίκας μπορεί να επιδράσει ουσιαστικά στην εξέλιξη της γέννας» και για αυτό είναι απαραίτητη η «δουλειά με προγράμματα γεννήσεως και η αντικατάσταση των αρνητικών προγραμμάτων με τα θετικά», μέσα από το παρατεταμένο κράτημα της αναπνοής κάτω από το νερό.
Ορισμένοι ψυχολόγοι (Γ. Μολτσάνοφ και Σ. Στεπάνοφ) παρατήρησαν ότι οι συνεδρίες «αναπαράστασης της ίδιας της γέννησης» είναι ανάλογες με τα τέσσερα στάδια οποιασδήποτε τελετουργίας μύησης τόσο σαμανικής όσο και νεομυστικιστικής (53, 56).
Η Εκκλησία μας έχει συμπεριλάβει τον Σύλλογο ελεύθερης αναπνοής στην απαρίθμηση «των πιο γνωστών καταστρεπτικών απολυταρχικών σεκτών και ομάδων που έχουν τον σημαντικότερο αριθμό τέτοιων γνωρισμάτων και που δρουν στην Ρωσική Ομοσπονδία» (58).
Ομοίως με τα ναρκωτικά η ολοτροπική αναπνοή μπορεί να προκαλέσει τόσο οξείες όσο και χρόνιες αλλαγές στον ψυχισμό του ανθρώπου. Στις ΗΠΑ στις 17 Απριλίου 2001 ο κυβερνήτης Μπιλ Όουενς (πολιτεία του Κολοράντο) υπέγραψε έναν ψηφισμένο νόμο, ο οποίος απαγορεύει την χρήση της μεθόδου του «rebirthing» (τεχνική ανάλογη της ολοτροπικής αναπνοής). Παρόμοιος νόμος ψηφίστηκε επίσης και στην Βόρεια Καρολίνα. Το ποτήρι ξεχείλισε με τον θάνατο της 10χρονης Candance Newmaker, η οποία πέθανε τον Απρίλιο του 2000, υποβαλλόμενη στην αποκαλούμενη θεραπεία «rebirthing». Οι κριτικοί των θεραπευτικών μεθόδων, με την βοήθεια των οποίων προσπαθείται η αναπαραγωγή της διαδικασίας της γέννησης, προσδιόρισαν, τουλάχιστον πέντε περιστατικά στα οποία παιδιά πέθαναν από αυτές τις μεθόδους. «Τα πρόσωπα που χρησιμοποιούν την τεχνική του rebirthing για την μίμηση της διαδικασίας της γέννησης πρέπει να τιμωρούνται ποινικά, ανακοίνωσε ο κυβερνήτης» (59, 60, αναφερόμενο στο 56, μέρος ΙΙ http://www.t-room.ru/holotrop.html).
Στη χώρα μας όμως η μέθοδος της ολοτροπικής αναπνοής δεν είναι απαγορευμένη και συστήνεται σε μια σειρά από σχολεία και εγκύους (61, 62). Η αντίληψη ότι όλα τα προβλήματα της ζωής και η δυσφορία στον άνθρωπο προέρχονται από το «τραύμα της γεννήσεως» κι από το ότι γεννήθηκε «λάθος» είναι η αγαπημένη «καραμέλα» των ιδιωτικών μαιών και όσων ψυχολόγων δουλεύουν με αυτούς. Καθώς επίσης κι ένας τρόπος να αυξήσουν την ανάγκη ύπαρξής τους.
Στα μαθήματα της ψυχοεκπαίδευσης στο «Ντραγκοτσένοστ» σημαντικό μέρος της προσοχής δίνεται και στο θέμα του ΒΠΠ (49), που προπαγανδίζεται από τον Σ.Γκροφ (32). Τα μαθήματα τα διεξάγει η Ευγενία Λομονόσοβα, οπαδός του Σ. Γκροφ, και ασχολείται όπως κι εκείνος με το υπερπροσωπικό επίπεδο της συνείδησης. Η Ε. Λομονόσοβα έχει επεξεργαστεί τη «μέθοδο επαναρχειοθέτησης της ψυχο-ενεργειακής μνήμης» (63), με τη βοήθεια της οποίας ο άνθρωπος δεν βυθίζεται σε μια βαθιά έκσταση σύμφωνα με τη μεθοδολογία του Γκροφ, απλά περνάει σε μια οριακή κατάσταση (στο όριο της συνείδησης) και «ξεριζώνει», τάχα, από το σώμα του την «εγγεγραμμένη» σε αυτό υπό την μορφή «σωματικών εντάσεων, σωματικής δυσφορίας» ανάμνηση της δικής του γέννησης, ψυχολογικά αλλά και σωματικά τραυματικής. Πρέπει να υποθέσουμε πως η «επιστήμη», το «αποδεικτικό θεμέλιο» που είναι πολύ αμφίβολο, επαληθεύεται στις εγκύους στα μαθήματα «Η δικιά σας εμπειρία του ΒΠΠ».
Χαρακτηριστικό παράδοξο: οι εγκυμονούσες που προσελκύονται στα σχολεία γονέων με υποσχέσεις εξυγίανσης και φυσικής, χωρίς φάρμακα γέννας, παρασύρονται σε συνεδρίες αλλαγής της συνείδησης, οι οποίες μπορούν να έχουν την ίδια επίδραση όπως και τα ισχυρά ψυχοτροπικά παρασκευάσματα.
Είναι άραγε ωφέλιμο για τους μελλοντικούς γονείς το βιβλίο του ηγουμένου Ευμενίου;
Την ιδέα του Σ. Γκροφ, ότι οι συνθήκες της γέννησης του ανθρώπου καθορίζουν όλη του τη μετέπειτα ζωή, ενεργά προπαγανδίζει ο ηγούμενος Ευμένιος (Περίστι) στο βιβλίο του «Γεια σου, μικρέ!» (64). Από αυτήν την ιδέα ο ηγούμενος βγάζει το συμπέρασμα πως η καλύτερη επιλογή που μπορούν να κάνουν οι μελλοντικοί γονείς είναι να γεννήσουν στο σπίτι. Το βιβλίο του, που εκλαϊκεύει τις γέννες στο σπίτι, εμφανίζεται συνεχώς (πέρυσι βγήκε ακόμη μια έκδοση) στα ράφια των ορθόδοξων καταστημάτων, στα παζάρια, στα μοναστήρια και αγοράζεται αμέσως από τις ορθόδοξες οικογένειες. Τους εντυπώνουν, προφανώς, κάποιες γενικά γνωστές αλήθειες ότι πρέπει να συλλάβεις, να γεννήσεις και να αναθρέψεις το παιδί με τρυφερότητα και αγάπη. Ένας από τους αναγνώστες, μελλοντικός μπαμπάς, μοιράζεται στην κριτική του το πόσο ασυνήθιστα συναισθήματα ένιωσε όταν του είπε η γυναίκα του ότι «βλέπει» τα χεράκια του παιδιού τους να τεντώνονται από μέσα της προς αυτόν (65). Αυτά τα παραδείγματα συναισθηματισμού και οξυδέρκειας ο συγγραφέας θα πρέπει να τα θεώρησε ιδιαίτερα παραινετικά, καθώς τα εισήγαγε στον πρόλογο του βιβλίου του. Η πληθώρα τέτοιων συναισθημάτων, που «περιχύνουν» τους αναγνώστες με το τσουβάλι, τους προδιαθέτει να τα αφομοιώσουν άκριτα καθώς και μερικές άλλες σκέψεις του συγγραφέα και των ομοϊδεατών που αναφέρονται από αυτόν.
Σκέψεις σαν κι αυτές: οι γονείς που σκοπεύουν να γεννήσουν στο μαιευτήριο πάνε μέσω του εύκολου δρόμου, πράττουν «όπως όλοι». Στο μαιευτήριο το περιβάλλον για την γέννηση δεν είναι ευνοϊκό, καθώς το παιδί γεννιέται κάτω από εκτυφλωτικές λάμπες, περιτριγυρισμένο από ανελέητους αγνώστους με πλαστικά γάντια, υπό την κλαγγή των ιατρικών εργαλείων, συνοδευόμενο από την ισχυρή οσμή των ιατρικών διαλυμάτων και του χλωρίου. Σε ορισμένα νοσοκομεία την ώρα της γέννας απομακρύνουν από την έγκυο γυναίκα το παιδί σαν να ήταν κάποιος όγκος (66). «Αν το επιτρέπει η υγεία, μπορείς να πας στο μαιευτήριο. Αν όμως υπάρχουν κάποια προβλήματα, τότε είναι επικίνδυνο να πας εκεί» (67). Οι γιατροί, που κάνουν καισαρική, φαντάζουν στο νεογνό σαν «απαίσια τέρατα» που το αρπάζουν και το μεταφέρουν στον Άδη, ενώ το ίδιο βρίσκεται απολύτως αβοήθητο μπροστά στις δυνάμεις του κακού (68).
Αρκετά περίεργες είναι οι επινοήσεις στο στυλ του Σ. Γκροφ (στο στυλ της «καλλιτεχνικής του ανάλυσης» των ναρκωτικών παραισθήσεων των ασθενών), τις οποίες στο βιβλίο «Γεια σου, μικρέ!» κάποιος γιατρός Α. Βαχμίστροφ (εκτενώς αναφερόμενος από τον πατέρα Ευμένιο) τις παρουσιάζει ως εμπεριστατωμένο γεγονός:
«… τη στιγμή της γέννας τα συναισθήματα του μωρού απλά ξεχειλίζουν πέρα από κάθε όριο, καθότι βιώνει μια πραγματική εμπειρία αποβίωσης (έντονη γραφή από τον Α.Β.). Ο κόσμος του, έξω από τον οποίο δεν ξέρει τίποτε, καταστρέφεται ακριβώς μπροστά του. Και καθώς τα συναισθήματα του μωρού είναι απόλυτα, δεν περιορίζονται από την συνείδηση, φτάνουν σε τερατώδη ένταση. Την ώρα της γέννας το μωρό δοκιμάζει έναν τρομερό φόβο θανάτου, ιδιαίτερα την περίοδο που ανοίγει ο τράχηλος της μήτρας, πριν αρχίσουν τα τανίσματα της γέννας. Και η μητέρα αισθάνεται αυτόν τον φόβο» (69).
Στο βιβλίο του ο π. Ευμένιος εμβάλλει στον αναγνώστη πως οι αναγκαστικές ιατρικές επεμβάσεις κατά τη γέννα (λαβίδες, καισαρική), ακόμα και οι ιδιαιτερότητες της φυσικής γέννας (καθυστερημένης, σε πολλαπλή κύηση) προγραμματίζουν την συμπεριφορά του ανθρώπου για όλη του την υπόλοιπη ζωή:
«Τα μικρά που γεννιούνται με καισαρική τομή δεν μαθαίνουν στην πορεία της γέννας να κάνουν τις δικές τους προσπάθειες για να ξεπεράσουν τα εμπόδια της εξόδου σε αυτόν τον κόσμο και γι’ αυτό δεν αποκτούν τις δεξιότητες της πάλης για επιβίωση… Καθώς ενηλικιώνονται, αυτοί οι άνθρωποι συχνά ψάχνουν τρόπο να αποφεύγουν και να διώχνουν από πάνω τους την ευθύνη, όταν δυσκολεύει η κατάσταση… Εκτός αυτού, μπορεί να έχουν και σοβαρό πρόβλημα με την αναγνώριση των ορίων του δικού τους «εγώ»… Κατηγορούν τον κόσμο και όλους όσους μπορούν σε περίπτωση αποτυχίας. Η ευθύνη είναι αυτό που επιδιώκουν να αποφεύγουν με κάθε τίμημα, έτσι που υπό συγκεκριμένη έννοια γίνονται περισσότερο επιρρεπείς στις απογοητεύσεις» (68).
«Τα παιδιά που έχουν βιώσει καθυστερημένη γέννα, στην μετέπειτα ζωή τους αντιδρούν με οξύτητα σε κάθε πιθανή αναβολή ή καθυστέρηση. Συχνά γίνονται ανυπόμονοι, δεν αποδέχονται κανένα επιχείρημα, αισθάνονται δυσφορία, αν χρειαστεί να περιμένουν…» (68).
Θα θέλαμε να πιστεύουμε πως παρόμοιες μοιρολατρικές εκφράσεις, που θυμίζουν ωροσκόπια ή χειρομαντείες τσιγγάνων, λίγοι θα βρεθούν να τις εκλάβουν στα σοβαρά. Δεν συνδέονται με κανέναν τρόπο με την ιδιαίτερη μέριμνα για τον κάθε άνθρωπο του Θεού, του ανείπωτου στην ευσπλαχνία του και Εκείνου που θέλει «να τους σώσει όλους και να τους φέρει στην λογική της Αλήθειας». Δεν συμφωνούν με το γεγονός ότι έχουν δοθεί στον άνθρωπο εντολές και ελεύθερη βούληση για να μπορεί να αποσκοπεί την εκτέλεση αυτών των εντολών. Ξεχωριστές νύξεις για αυτό, παρεμβαλλόμενες κάπου στο κείμενο, καταπνίγονται συναισθηματικά από τις δυνατές περιγραφές του κακού λόγω της «λάθος γεννήσεως». Προκύπτει πως «οι ζωές, η υγεία και οι μοίρες» τριών γενεών της ανθρωπότητας «έχουν σακατευτεί από την τεχνολογική εξέλιξη των μαιευτηρίων» (70). Επιπροσθέτως, αυτές οι γενιές έχουν αποτυπώσει «(για όλη τους τη ζωή!) την μορφή του κόσμου ως ενός μοχθηρού και ανυπέρβλητου εφιάλτη και την μορφή της μητέρας ως μιας προδότριας» (71). Τέτοιες σκέψεις για τους γονείς τους μπορούν, όπως φαίνεται, να αποτυπώσουν και οι αναγνώστες του βιβλίου «Γεια σου, μικρέ!».
Έχθρα εναντίων όλων
Οι οικιακές μαίες και οι ομοϊδεάτες τους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνεχώς προφυλάσσουν τους νέους γονείς από την επιρροή εκείνων που αξιολογούν νηφάλια την κατάσταση με τις παράνομες γέννες. Κλονίζουν το κύρος των κοντινών συγγενών στην ήδη αναφερόμενη προπόνηση (training) «Γενετική έκσταση», καθώς και λέγοντας ότι οι γυναίκες που γεννούν στα μαιευτήρια δεν μπορούν να αισθανθούν πλήρεις. Αυτές δεν έχουν την ικανότητα, όπως φαίνεται, να μεταδώσουν στις κόρες τους την ίδια την «περιγεννητική εμπειρία» (προφανώς εξαιτίας της απουσίας σε αυτήν του μυστικιστικού συστατικού) (βλπ. τον δεσμό παρακάτω 96). Τους βάζουν στο μυαλό επίσης πως οι μητέρες γεννήσανε τα παιδιά τους «λανθασμένα» και δημιούργησαν με το ψυχολογικό τραύμα της γέννας διάφορα προβλήματα στη ζωή τους.
Στο βιβλίο του ηγουμένου Ευμένιου πάνω σε αυτό το θέμα αναφέρουν την άκρως επιθετική διατύπωση του Α.Β. Βαχμίστροφ: «στην πράξη φαίνεται πως (αλοίμονο!) όχι και τόσο σπάνια οι χειρότεροι εχθροί της υγείας των παιδιών γίνονται οι γιαγιάδες τους, προσκολλημένες μέχρι θανάτου σε αυτό που τους είχαν μάθει στα σοβιετικά μαιευτήρια και πολυκλινικές. Οι νεαρές μητέρες ακόμα και για να θηλάσουν κανονικά (για τις γέννες στο σπίτι δεν θα μιλήσω καν) πολύ συχνά αναγκάζονται να ξεπεράσουν τη σφοδρή αντίσταση των ίδιων τους των γονέων» (72). Οι αντιρρήσεις προκύπτουν, πιθανότατα, όχι ενάντια στον θηλασμό, αλλά ενάντια στη μετατροπή της γέννας σε μια διαδικασία φυσικής επιλογής και ενάντια στην ερωτοτροπία με το σκοτεινό πνεύμα σε κάποιες αρκετά ύποπτες συνεδρίες ψυχοθεραπευτών και γιόγκι.
Οι μορφές των μαιευτηρίων και των γιατρών παρουσιάζονται ευθέως ως εχθροί, ενώ μάλιστα δίνουν την εντολή στους νουθετημένους γονείς να χτίζουν τις σχέσεις τους με αυτούς σαν να βρίσκονται σε πόλεμο. Για αυτό στα σχολεία οικογένειας είθισται η έκφραση «παραδίνομαι στο μαιευτήριο» (73).
Εχθρότητα δείχνουν και προς το κράτος οι οικιακές μαίες. Όπως γράφει η οπαδός τους, δημοσιογράφος Ο. Ιλγίνα «η ανακύπτουσα ιδέα της “συνειδητής κηδεμονίας” μπορεί εντελώς δικαιολογημένα να θεωρηθεί μια παραλλαγή του αντικομφορμισμού, κι αυτό διαμαρτυρία είναι, “υπονόμευση του συστήματος”». Πέραν αυτού, αναπτύσσει την «σκέψη» ότι όλα τα παιδιά που βγαίνουν στο φως σε οικιακές συνθήκες, γίνονται αυτομάτως «αντιφρονούντες εκ γεννετής» κι ότι «όσο περισσότεροι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν στην κοινωνία τόσο πιο πιθανές είναι οι αλλαγές» (74). Πίσω από μια τέτοια διαμαρτυρία ξεχωρίζουν μόνο τα εταιρικά ενδιαφέροντα και η αναμονή φιλελεύθερων αλλαγών, ενώ οποιεσδήποτε δημιουργικές ιδέες απουσιάζουν και για αυτό οφείλουμε να την εκλάβουμε μόνο ως μια μάχη για τη μάχη.
Ο ιδεολογικός κώδικας του κινήματος
Τα αναφερόμενα παραδείγματα δείχνουν ότι η προετοιμασία για τη γέννα στα σχολεία της οικογένειας (συμπεριλαμβανομένου και του σχολείου «Ντραγκοτσένοστ») συνοδεύεται με την εμφύσηση στους γονείς και των παρακάτω ιδεών:
- Η ευθύνη των γονέων συνίσταται στο να επιλέξουν την γέννα στο σπίτι, χωρίς γιατρούς. Η γέννα είναι μια «ιδιωτική οικογενειακή γιορτή», «στην οποία ακόμα και η μαία δεν θα πρέπει να παρευρίσκεται, παρά μόνον “εκείνος” και “εκείνη”».
- Την ώρα της γέννας στο σπίτι παίρνουν μέρος βαθιά ένστικτα καταπνιγμένα από τον πολιτισμό και για αυτό μια τέτοια φυσική γέννα πάντα ολοκληρώνεται αισίως. Η έγκυος πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της και να πιστεύει στη μέθοδο και στο περιβάλλον που διάλεξε.
- Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η πνευματική εργασία συνίσταται στο να κατακτήσουν οι γονείς την ικανότητα να επικοινωνούν με το μικρό τους (μέσω του διαλογισμού στην κοιλιά) και να το «βλέπουν» (διορατικότητα), ενώ την ώρα της γέννας με τη φωνή να «δημιουργούν τον πνευματικό χώρο», «να αποδιώξουν τα κακά πνεύματα».
- Το πνευματικό και προσωπικό ύψος της εγκύου ανάγεται στην απολύτρωση από το «τραύμα της γεννήσεως» και άλλων τραυμάτων «αρχειοθετημένων» στο ασυνείδητο. Αυτό το ύψος μπορούν να το εξασφαλίσουν οι συνεδρίες διάφορων ψυχοτεχνικών.
- Οι συνθήκες της γέννησης του ανθρώπου καθορίζουν όχι μόνο όλη του την μετέπειτα ζωή αλλά και τη ζωή των επόμενων γενεών.
- Ο άνθρωπος που γεννιέται στο σπίτι, ανάμεσα σε ευχάριστους σε αυτόν ανθρώπους (με την τέρψη της ακοής από μουσική και της όσφρησης από αρώματα), ή στη φύση, στη θάλασσα, είναι ένας υγιής, ελεύθερος άνθρωπος, ανοιχτός στον κόσμο. Παράλληλα η ελευθερία νοείται όχι χριστιανικά – ως η ελευθερία από την δουλειά της αμαρτίας – αλλά ως ελευθερία να κάνεις ότι σου αρέσει, ελευθερία από το «σύστημα».
- Ο άνθρωπος που γεννιέται στο μαιευτήριο, με την βοήθεια γιατρών, είναι προγραμματισμένος για κατάθλιψη, εξάρτηση, έλλειψη αυτοπεποίθησης, γίνεται όμηρος του «συστήματος».
- Η καισαρική τομή είναι καταστροφή για τον άνθρωπο που γεννιέται, απώλεια του νοήματος της ζωής.
- Οι γυναίκες που γεννάνε στο σπίτι είναι η ελίτ, στον αντίποδα του «κοπαδιού» των γυναικών που γεννάνε στα μαιευτήρια.
- Ο βασικός σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι η υγεία και η άνεση.
- Μπορεί να φτάσει αυτόν τον στόχο μόνο με τις δικές του δυνάμεις, αλλά υπό την καθοδήγηση των προχωρημένων δασκάλων (σαν τους «πνευματικούς μαιευτές»).
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι αναφερόμενες ιδέες είναι παγανιστικές και αντιχριστιανικές. Και η μετατροπή τους σε κατευθυντήριες γραμμές της ζωής με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να σχετίζεται με τα αβλαβή πάθη, αφού στην Βίβλο λέει ότι «Επικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὃς τὴν ἐλπίδα ἔχει ἐπ’ ἄνθρωπον καὶ στηρίζει σάρκα βραχίονος αὐτοῦ ἐπ’ αὐτόν…» (Ιερεμ. 17,5).
Το κίνημα στο εξωτερικό: επιστροφή στη φύση, το σαμανισμό και τη γιόγκα
Η πρακτική της γέννας στο σπίτι ήρθε σε μας από το εξωτερικό όπου αναπτύχθηκε κυρίως στα 1970-80. Σε μια νηφάλια εξέταση τέτοιων γεννών συνήθως δίκαια επιβεβαιώνεται η ύπαρξη συμβολαίων εγκύων με τις μαίες, σε αντίθεση με τις δικές μας «άγριες» παράνομες γέννες και σημειώνεται ένα αρκετά υψηλότερο επίπεδο επαγγελματισμού και εξοπλισμού των μαιών του εξωτερικού. Παρεμπιπτόντως, παρόλα αυτά στις ΗΠΑ αποφασίσουν να γεννήσουν στο σπίτι λιγότερες από 1% των αμερικανίδων (75). Μαζί με αυτό, αξίζει να αναφέρουμε και την αναπόσπαστη πνευματική συνιστώσα της εναλλακτικής μαιευτικής.
Το κίνημα για τη γέννα στο σπίτι στις ΗΠΑ αιτιολογήθηκε όχι μόνο από την επιδίωξη να αποφεύγονται περιττές ιατρικές επεμβάσεις, αλλά και σε σημαντικότερο βαθμό από την αποκαλούμενη «ολιστική κοσμοθεωρία». Το κίνημα ξεκίνησε από ανθρώπους που αντιτάσσονταν στην κοινωνία, ζούσαν «στη γη», καταναλώνανε φυσικά προϊόντα, διακήρυτταν την ενότητα με τη φύση ως βάση για τον υγιή τρόπο ζωής, οι πράξεις τους ορίζονταν κυρίως από την διαίσθηση, ενώ για την ίαση προσέτρεχαν στην εναλλακτική ιατρική: στις αρχαίες θεραπευτικές πρακτικές της Ινδίας και της Κίνας. Στο επόμενο επίπεδο οι γυναίκες που γεννούσαν στο σπίτι, άρχισαν να συγκεντρώνουν την προσοχή στις δικές τους ιδιαίτερες αισθήσεις. Μια τέτοια έξαρση από τον συνδυασμό εσωτερικιστικών τεχνικών είναι πολύ χαρακτηριστικό σημείο της εναλλακτικής μαιευτικής (75).
Στα παραδείγματα των πιο γνωστών «αστέρων» αυτού του κινήματος μπορούμε να εξετάσουμε τι είδους «πνευματικότητα» αυτό φέρνει. Μια από τις πιο σημαντικές εμπνεύστριες του, η Σούζαν Αρμς, χαράσσει στη ζωή την ιδέα της «συνειδητής κηδεμονίας» και τις ολιστικές, οικολογικές προσεγγίσεις της υγείας. Ίδρυσε το Ινστιτούτο της ολιστικής τεκνοποίησης στο Σαν Φρανσίσκο, έκανε ταινίες, έγραψε 7 βιβλία, ανάμεσά τους και το «Γιόγκα για εγκύους», λαμβάνει μέρος σε διεθνείς συνδιασκέψεις, έγινε μια από τους ιδρυτές του πρώτου κέντρου για την εγκυμοσύνη, τη γέννα και την νέα κηδεμονία (The Birth Place), και του πρώτου ανεξάρτητου κέντρου για γονείς στις ΗΠΑ. Το κέντρο The Birth Place είναι γνωστό ως το πρώτο ίδρυμα που εκπαιδεύει οικιακούς μαιευτές (“δούλες”).
Η Σούζαν ήταν ιδρύτρια και ενεργό μέλος της διοίκησης του διεθνούς οργανισμού Planetree, που εργαζόταν για να μετασχηματιστούν τα νοσοκομεία και οι κλινικές σε κέντρα «αληθινής θεραπείας». Λένε για αυτήν ότι «έπλεξε ένα χαλί γνώσεων από την αρχαία σοφία των πιο διαφορετικών εθνών με τις σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες, την οικολογία, τον φεμινισμό και την πνευματικότητα» (76). Η Σουζαν Αρμς μαθαίνεις στους μαιευτές ότι τάχα «η εμπειρία της μητέρας και τα συναισθήματά της εγγράφονται άμεσα στη σκέψη και την βιοχημεία του εμβρύου, ότι προγραμματίζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού του συστήματος». Στο σύγχρονο στάδιο του κινήματος για τη φυσική γέννα η Σούζαν ετοιμάζεται να εισάγει στην Αμερική την προετοιμασία των γονέων για την σύλληψη κατά το παράδειγμα των αρχαίων φυλετικών κουλτούρων, σύμφωνα με το οποίο δήθεν θα μπορέσουν να σχηματοποιήσουν μια ιδιαίτερη συνείδηση στο ακόμα μη συλληφθέν (! – συγγρ.) παιδί μέσω μιας ειδική «ρύθμισης» του δικού τους ψυχισμού (76).
Ο Φ. Λεμπογίε, από τους πρωτεργάτες του κινήματος για την οικιακή μαιευτική, το βιβλίο του οποίου «Για μια γέννηση δίχως βία» είναι ένα από τα πιο προπαγανδισμένα και στο εξωτερικό και σε εμάς, σπούδασε στην Ινδία γιόγκα κι εκεί άντλησε τις αρκετά χαρακτηριστικές του αντιλήψεις για τη συνείδηση του παιδιού που γεννιέται (75).
Η προαναφερθείσα Άινα Μέι Γκάσκιν είναι ιδρύτρια και διευθύντρια του Κέντρου μαιευτικής (Farm Midwifery Center) στο Σαμμερστάουν· για πολλά χρόνια έδινε διαλέξεις σε όλον τον κόσμο σε συνδιασκέψεις για την μαιευτική και σε ιατρικές σχολές για φοιτητές και γιατρούς και ήταν επικεφαλής στον πιο μεγάλο οργανισμό μαιευτών της Αμερικής (Σύλλογος Μαιών της Βόρειας Αμερικής, Midwives’ Alliance of North America) (77). Το βιβλίο της «Πνευματική Μαιευτική», γεμάτο με μια εξωαισθητήρια πνευματικότητα τύπου ζεν και γιόγκα (βλ. παραπάνω), ανακατεμένα με συμβουλές από μαίες, διαφημίζεται σχεδόν σε όλα τα δικά μας σχολεία γονέων και στην Αμερική είναι μπεστ σέλλερ και εκτιμάται ως η «βίβλος» για τους εξασκούμενους μαιευτές (41, 78).
Στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία η Σάβα Ρατσάνα είναι μια γνωστή «πνευματική μαία». Θεωρείται πως η δουλειά της «συνέβαλε στην βελτίωση της ποιότητας ζωής πολλών μανάδων, των παιδιών τους και της οικογένειάς τους». Μετά από τη διάλεξη της Ρατσάνα για την «πνευματική, τύπου λωτού γέννηση», μια γυναίκα μπήκε σε μια «αυθόρμητη αναπνευστική διαδικασία» και έφτασε σε κατάσταση έκστασης. Τις έντονες αισθήσεις της τις περιέγραψε μετέπειτα στο πολύ χαρακτηριστικό βιβλίο της «Ο πλακούντας και το τραύμα της γέννησης», το οποίο μεταφράστηκε και στα ρωσικά. Οι μελλοντικοί μας γονείς θα μπορέσουν να μάθουν πώς η συγγραφέας του βιβλίου Νέμι Νεφ, υπό την επίδραση της «αναπνευστικής ψυχοτεχνικής» μια αύξανε στον εαυτό της τον πανικό, μια αναζητούσε μέσα στην ψυχή της τα συμπτώματα του «τραύματος της γεννήσεως», μια «εγκαθίστατο μέσα της» την ώρα που γεννιόταν, μια εγκαθίστατο μέσα στον πλακούντα (τον οποίο έκοψαν πολύ νωρίς, όχι με τον «τρόπο του λωτού»):
«Έστρεψα την προσοχή μου στο γεγονός ότι το αίσθημα του φόβου που επέστρεψε προέρχεται από κάποιο μικρότερο κομμάτι του εαυτού μου και αποφάσισα να παραμείνω σε αυτό για να μπορέσω να το μελετήσω πλήρως. Ανακάλυψα πως ο πλακούντας μου ήταν πολύ τρομαγμένος. Αυτό το αίσθημα του φόβου διέφερε από αυτό που ένιωθα στο ίδιο μου το σώμα. Είναι δύσκολο να το περιγράψω. Λες και ο πλακούντας ήταν μια ξεχωριστή οντότητα, που είχε το δικό του νου (αδίκως τον εξέλαβα παλιότερα ως κάποιο δίδυμο) και είχε τα δικά του συναισθήματα, ξεχωριστά από εκείνα του μωρού. Είχε το δικό του τραύμα χωρισμού από εμένα… Τώρα θυμόμουν εκείνες τις στιγμές της παρουσίασης της Ρατσάνα, όπου γινόταν λόγος για τις λειτουργίες του πλακούντα μετά την πλήρη αποξήρανση του ομφάλιου λώρου μερικές μέρες μετά την γέννα… για το ότι το αιθερικό σώμα του μωρού συμπεριλαμβάνει ακόμα μέσα του τον πλακούντα, για πολύ περισσότερο χρόνο από όσο υποστηρίζεται ο φυσικός δεσμός ανάμεσα στο μωρό και τον πλακούντα και ότι η αιθερική ενότητα διαταράσσεται επίσης με το κόψιμο του ομφάλιου λώρου πριν από την φυσική του αποσύνδεση από τον αφαλό…» (79).
Μετά από τη γνωριμία με τέτοιες παρεκβάσεις κάπως άθελα αρχίζεις να σκέφτεσαι τι θα γίνει με τον ψυχισμό των νεαρών μας γονέων μετά την «αναπαράσταση» από τους ψυχοεκπαιδευτές στις συνεδρίες τους «του τραύματος της γεννήσεώς τους»; Πώς θα αναθρέψουν τα παιδιά τους;
Γνωστός και σεβαστός σε όλον τον κόσμο «πνευματικός» δάσκαλος, θεραπευτής και συγγραφέας στο εξωτερικό θεωρείται η Κρις Γκρίσκομ, η πρώτη γυναίκα που γέννησε το παιδί της στον ωκεανό και το περιέγραψε λεπτομερώς στο βιβλίο της «Γεννημένος στον ωκεανό. Η γέννηση ως μια πνευματική μύηση». Αυτό το βιβλίο διαφημίζεται επίσης και στις ιστοσελίδες πολλών από τα δικά μας σχολεία οικογένειας μαζί με κάτι «διδακτικό» από τη ζωή ή τα βιβλία της Κρις, σαν τα ακόλουθα δυο αποσπάσματα: «Το παιδί (ο γιος της Κρις – συγγρ.) από την πρώτη στιγμή κρατούσε την ανάσα του στο νερό, έτρωγε και κοιμόταν στον ωκεανό. Αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα, 2 μηνών έκανε τα πρώτα του βήματα ενώ σε ηλικία μερικών ετών επέδειξε έντονα εκπεφρασμένες ικανότητες τηλεπάθειας» (80), «Το ήπιο, θωπευτικό νερό είναι ένα εκπληκτικό στοιχείο διάδοσης της ενέργειας για την δημιουργία της ισχυρής πνευματικής ενότητας… στην εξέλιξη της γέννας ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί». Για τη διεύρυνση του μετώπου της αποκρυφιστικής της δραστηριότητας η Γκρίσκομ ίδρυσε στο Νέο Μεξικό το Ινστιτούτο του φωτός, στο οποίο μελετάει «επιστημονικά» την μετεμψύχωση, δέχεται επισκέπτες από διάφορες χώρες και περιμένει την νέα εποχή των δυνατοτήτων της ανθρωπότητας (81).
Σε δυο δικές μας ιστοσελίδες για γονείς (στη μια περίπτωση με τον τίτλο «Σώσον και διαφύλαξον!», 82) μετά από κάποια όχι και πολύ πειστικά λόγια για το κακό των αμβλώσεων έχει αναρτηθεί γραμμένη από την Κ. Γκρίσκομ ο «Διαλογισμός για την απελευθέρωση των αγέννητων παιδιών». Σύμφωνα με αυτήν τη μέθοδο όλα τα προβλήματα λύνονται εύκολα: κάθεσαι 10 λεπτά, ξεπλένεσαι για λίγο νοητά, φαντάζεσαι τον εαυτό σου και το πεθαμένο παιδί όμορφους κι αυτό είναι όλο, με αυτή την αισιόδοξη νότα ο σκοπός λες και επετεύχθη.
Η ροή από το αυλάκι της διεθνούς βιομηχανίας του wellness
Οι οικιακές μαίες με τις συζητήσεις τους για τις «γιαγιάδες μας που γεννούσαν στα χωράφια», για την τέχνη των πρακτικών μαμών στην Ρωσία κλπ, συνήθως αποστρέφουν την προσοχή από το γεγονός ότι τα κέντρα γονέων συνεχίζουν όχι τις προγονικές παραδόσεις αλλά το ανάλογο κίνημα του εξωτερικού. Σαν περιεχόμενο όλα συμπίπτουν: η γέννα στο σπίτι (κυρίως στο νερό) υπό την καθοδήγηση μιας «πνευματικά» προχωρημένης μαίας, η λατρεία της φύσης, η γιόγκα και οι νέο-σαμανικές ψυχοθεραπείες, καθώς και οι χρησιμοποιούμενες έννοιες. Έτσι, η φυσική γέννηση, η συνειδητή κηδεμονία, η υπεύθυνη κηδεμονία, η ήπια γέννηση και άλλες έννοιες είναι ακριβής μετάφραση από τις αγγλόφωνες εκφράσεις (natural birth, conscious parenthood, responsible parenthood, gentle birth et al.).
Η προπαγανδιζόμενη «φυσικότητα της γέννας» με την θεμελιακή άρνηση βοήθειας από γιατρούς, χρήσης φαρμάκων και αναισθητοποίησης, που έχει μια δόση φανατισμού, σε συνδυασμό με μια έμφαση στη μουσική και στα αρώματα, στην πράξη συμπίπτουν πλήρως με το περιβάλλον της «βεδικής» γέννας (83).
Στο σάιτ του κέντρου γονέων «Νας αίστ» στην στήλη «Οι δάσκαλοί μας» παρουσιάζουν πληροφορίες για τις εσωτερικιστικές προσωπικότητες που εμφύτευσαν «την πνευματική μαιευτική στη Ρωσία μας (16).
Έτσι, η «Μαρίνα Νταντάσεβα Κέμπελ Ντρόουν, … Πνευματική μαία με διεθνές έργο», προσπαθεί να κάνει την ιδέα της γέννας στο νερό και την γιόγκα για μωρά «σύμφωνη με τις ταοϊστικές πρακτικές της θεραπευτικής Αγάπης. Στο Βερμόν η Μαρίνα διδάσκει ταοϊστική γιόγκα και Χάτθα γιόγκα. Έχει επεξεργαστεί μια νέα καθολική γιόγκα στο Νερό με στοιχεία Τάι Τσι και Τσι Γκουν». Η οικογένειά της τώρα «ολοκληρώνει το χτίσιμο … του Κέντρου πνευματικών πρακτικών γέννησης και αναγέννησης στην ορεινή Ταυλάνδη…». Ο Ι.Μπ.Τσαρκόβσκι, πρόεδρος του Διεθνούς Συλλόγου Υδροκουλτούρας (ΒΑΤΕΡ), μελετά «την συνείδηση των παιδιών που γεννήθηκαν στο νερό παρουσία δελφινιών (ως μαίες)». Οι έρευνές του «στο δεύτερο διεθνές συμπόσιο «Τα σύνορα των ανθρωπίνων δυνατοτήτων» (Παρίσι, 1990) αναγνωρίστηκαν από την ανατρεπτική πορεία της εξέλιξης, της στροφής προς την σωτηρία του πολιτισμού». Ο Ι.Μ. Βολόντκεβιτς είναι μέλος του Διεθνούς Καταλόγου Θεραπευτών, μέλος του Διεθνούς Συλλόγου Ελεύθερης Αναπνοής, εξειδικεύτηκε κοντά στον Σ. Γκροφ, πιστοποιημένος με το σύστημα Vivation καθώς και με τον Ι και ΙΙ βαθμό ρέικι.
Το 2002 ήρθε από τις ΗΠΑ στη Ρωσία η Μόλλυ (Μέλανι) Κάλιγκερ, πιστοποιημένη οικιακή μαία, η οποία το 1992 ίδρυσε έναν οργανισμό για την εκπαίδευση των μαιών στην Αμερική και μέχρι το 2005 τακτικά διεξήγε πρακτικές ασκήσεις αμερικανίδων μαιών σε ρωσικά μαιευτήρια. Τώρα έχει ασπαστεί την ορθοδοξία και ίδρυσε στη Ρωσία το Κέντρο της οικιακής ομοιαπαθητικής και μαιευτικής («Vis Vitalis»), μέσω του οποίου με τους ομοϊδεάτες της (συμπεριλαμβανομένου και του σχολείου «Ντραγκοτσένοστ») ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει σχέδια που βλέπουν μακριά. Έτσι η Μόλλυ σχεδιάζει να μας εισάγει την ολιστική οικογενειακή ιατρική και να αλλάξει την κοσμοθεωρία των συμπολιτών μας προς το καλύτερο μέσω της ομοιοπαθητικής κατανόησης, στην οποία και βλέπει τεράστιες δυνατότητες (84, 85).
Εδώ να σημειώσουμε ότι στο εξωτερικό η εναλλακτική ιατρική (συμπεριλαμβανομένης και της γέννας στο σπίτι) είναι βασισμένη στην ολιστική φιλοσοφία και συμμάχησε με την επονομαζόμενη βιομηχανία του wellness. Αυτή η βιομηχανία εξυπηρετεί τους οπαδούς του νέου στυλ ζωής – της ζωής του στυλ wellness (wellness: παράγεται από τις λέξεις fitness και wellbeing), που εμφανίστηκε με τις προσπάθειες των μαρκετολόγων και των επιχειρησιακών στρατηγών τις δεκαετίες του 50-60 του 20ου αιώνα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα λόγια των οπαδών αυτού του στυλ, «Το wellness είναι μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα απόλαυσης και άνεσης, που γεμίζει την ζωή με ενέργεια και αισιοδοξία», η διατήρηση «σε καλή φυσική και πνευματική φόρμα με απόλαυση και χωρίς βία στον εαυτό σου», «οι πνευματικές πρακτικές της Ανατολής και οι σύγχρονες μέθοδοι εξυγίανσης, οι εξέχοντες μάρκες καλλυντικών» και «προϊόντα… που περιέχουν το μέγιστο των φυσικών συστατικών». Προβλέπεται ότι μόνο στις ΗΠΑ (χωρίς να λογαριάζουμε όλον τον κόσμο) η βιομηχανία του wellness με τη βοήθεια του διαδικτυακού μάρκετινγκ θα φτάσει κύκλο εργασιών 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων ήδη το 2010 (86, 87).
Τα κέντρα wellness ανοίγουν τώρα και σε μας στη Ρωσία. Μαζί με αυτό η όμοια κοσμοθεωρία των φίλων του wellness και της γέννας στο σπίτι δημιουργεί έναν νέο κύκλο πελατείας για την βιομηχανία του wellness (88, 89). Χρησιμοποιώντας μέσα αρωματοθεραπείας, αγοράζοντας μπιχλιμπίδια wellness από φυσικά συστατικά, φυτικά παρασκευάσματα και πολλά άλλα wellness εμπορεύματα, οι οικογένειές μας συμβάλλουν στην ακάθεκτη διεύρυνση της αγοράς του wellness και την αναπόσπαστη από αυτό πνευματική αδηφαγία.
Είναι εντελώς λογικό να ενδιαφερθούμε τι είδους φαινόμενο είναι αυτό που μας έρχεται από τη Δύση η «πνευματικότητα» της Ανατολής και σε τι μπορεί να μας οδηγήσει αυτό; Ο διάκονος Αντρέι Κουραγιόφ εξηγεί τον ευρύ ενθουσιασμό για τη «σοφία της ανατολής» στη Δύση με την ύπαρξη εκεί εστιών μη αποδοχής του Χριστιανισμού, οι οποίες μιμήθηκαν ορισμένες, σύμφωνες με τον δικό τους παγανισμό, ιδέες της ανατολικής φιλοσοφίας. Στη συνέχεια ακολούθησε η διάδοση της επιρροής αυτών των αντιχριστιανικών καμπαλιστικών κύκλων στο χριστιανικό περιβάλλον με τη βοήθεια των ιδεών του ανατολικού εσωτερισμού (90).
Οι «στρατηγοί» από τα κέντρα γονέων (κέντρο «Ροζντεστβό») θεωρούν ότι η αποκρυφολογία είναι μόνο μια «ασθένεια ανάπτυξης» των πατέρων και μητέρων, ένας τρόπος να ενδιαφερθούν για το παιδί τους και να έρθουν κοντά του πνευματικά, και αυτή η «ασθένεια» δήθεν θα περάσει από μόνη της. Αντιπαραθέτουν μάλιστα στην αποκρυφολογία ορισμένες ιστορικές ρωσικές οικογενειακές παραδόσεις, αλλά χωρίς τον Θεό, είναι προφανώς παγανιστικές (91). Και προκύπτει μια τέτοια «στρατηγική» της κουλτούρας των γονέων: με τον παγανισμό θα νικήσουμε την αποκρυφολογία!
Μια νέα διεθνής: για τη γέννα στο σπίτι και τη γιόγκα σε όλον τον κόσμο!
Η πληθώρα συναισθημάτων των νεαρών πατέρων και μητέρων, που «ξετυλίγονται» από τη γιόγκα και τις ψυχοεκπαιδεύσεις στα σχολεία γονέων δεν μπόρεσε να εκτονωθεί και ξεχείλισε τώρα υπό τη μορφή του κομματικού συνθήματος: «Οικιακοί λεχώνοι (έτσι στο πρωτότυπο! – συγγρ.) όλων των χωρών ενωθείτε!» (92).
Οι διευθυντές με τους εκπαιδευτές των σχολείων γονέων επιχειρούν και κάποια εντελώς συγκεκριμένα βήματα για την διεύρυνση του μεγέθους της επιρροής τους. Πρόσφατα συνενώθηκαν στον Κοινωνικό οργανισμό «Ροζντένιγιε» (πρόεδρος του η Ε. Λομονόσοβα) που διαδίδει τις τάχα ιδέες «της φυσικής γέννας και της συνειδητής κηδεμονίας» (93). Αυτός ο οργανισμός υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών να κάνουν ότι θέλουν και να γεννάνε όπου θέλουν, επιχειρηματολογώντας, συγκεκριμένα, με το ότι η πρακτική των οικιακών μαιών δεν είναι χειρότερη από τις επιτρεπόμενες αμβλώσεις (94). Τέτοιο πάθος για το δίκαιο επιβεβαιώνει ότι το κίνημα στη χώρα μας μιμήθηκε επίσης από το εξωτερικό και την φεμινιστική κατεύθυνση.
Σύμφωνα με την υποστηριζόμενη από τις δυτικές οικιακές μαίες ολιστική ιδέα, η έγκυος γυναίκα και το αγέννητο παιδί της είναι ένα «αδιαίρετο και αλληλοεξαρτώμενο όλον» (95). Ωστόσο, θεωρούμε πως η κοινωνία έχει κάθε δίκιο να υπερασπίζεται το αγέννητο μωρό όχι μόνο από την άμβλωση, αλλά και από τα πειράματα κατά τη διάρκεια της γέννας εκτός νοσοκομείου. Σε τέτοιες συνθήκες το παιδί μπορεί να πεθάνει από την μη παροχή βοήθειας σε περίπτωση απρόσμενων επιπλοκών, μπορεί να πάρει την πρώτη του ανάσα κάτω από το νερό (γέννα στο νερό), υφίσταται στρίψιμο στα όρια των δυνατοτήτων του (γιόγκα για μωρά) και κατάβρεγμα με παγωμένο νερό. Χάρη στην παγανιστική λατρεία της «Φύσης» και στην ευχαρίστηση της λεχώνας η γέννα στη Ρωσία μετατρέπεται σε ένα είδος ακραίου σπορ (γέννα στο νερό, στις ερημιές όπου κοντά δεν υπάρχει ούτε κατοικημένο σημείο, ούτε νοσοκομείο), ενώ το φτωχό νεογέννητο μετατρέπεται σε «παράδειγμα βιωσιμότητας»!
Παράλληλα, καλύπτοντας τέτοιες λεπτομέρειες με τον όρο «φυσική γέννα», οι οικιακές μαίες και οι συμπαθούντες αυτές έγραψαν μια «Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας» στην οποία περιέχονται ορισμένες αρκετά ιδιόμορφες ιδέες. Έτσι, ως κύρια αιτία της δημογραφικής κρίσης και μιας ολόκληρης σειράς κοινωνικών προβλημάτων της Ρωσίας (τοξικομανία, εφηβική εγκληματικότητα, αυτοκτονίες και διαζύγια) οι συγγραφείς της επιστολής κατονομάζουν την μαζική κατασκευή μαιευτηρίων. Έξοδος από αυτήν την κατάσταση θεωρείται η μαζική κατασκευή ενός πανρωσικού δικτύου Οικογενειακών κέντρων φυσικής γέννας (96).
Για την αξιολόγηση των προοπτικών ανάπτυξης ενός τέτοιου δικτύου στρεφόμαστε στο Πρόγραμμα του οργανισμού «Ροζντένιε». Μετά από μερικά κλισέ για την προτεραιότητα των αξιών της οικογένειας και της πολυτεκνίας, για την αναγέννηση της πνευματικής και της σωματικής υγείας του έθνους κτλ. σημειώνεται ο κύριος στόχος του Προγράμματος – η δημιουργία στην κοινωνία της περιγεννητικής κουλτούρας (97).
Η έννοια της περιγεννητικής κουλτούρας ταυτίζεται με την έννοια της περιγεννητικής ψυχολογίας και της περιγεννητικής βαλεοψυχολογίας, στηρίζεται σε μυθολογικές αντιλήψεις για την ψυχή του μωρού, σε αρχαίες ιεροτελεστίες και προλήψεις, στην υπερπροσωπική ψυχολογία του Γκροφ και τη διανοητική του Χάμπαρντ. Μια τέτοια «κουλτούρα» έχει ως πρακτικό στόχο να αποκτήσει μια γενιά ανθρώπων με καλύτερες ιδιότητες (98). Στις περισσότερες περιπτώσεις την σημερινή ανάπτυξη της συνειδητοποιημένης κηδεμονίας και της περιγεννητικής κουλτούρας προσδιορίζουν οι ιδέες του Ι.Μπ. Τσαρκόβσκι, ο οποίος διεξήγαγε έρευνες για την αποκάλυψη των συνόρων των ανθρώπινων δυνατοτήτων με βάση το παράδειγμα νεογέννητων, γεννημένων στο νερό. Θεωρούσε πως το νήπιο μετά την πρωταρχική επαφή με το νερό (και ιδανικά και με τα δελφίνια) επιτυγχάνει στη μετέπειτα ανάπτυξή του, κατά την άποψή του, το πιο σημαντικό, παρουσιάζονται οι υπερικανότητες, συμπεριλαμβανομένων και των τηλεπαθητικών (16, 99).
Έτσι ο οργανισμός «Ροζντένιε» προάγει όχι αυτό που διακηρύσσει αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό: πρώτον, την ιδέα της μη φυσικής γέννας, της γέννας στο νερό, που έχουν χαρακτήρα πειράματος και έχουν το υπονοούμενο νόημα μιας κάποιας μύησης, και δεύτερον, την καθόλου παραδοσιακή, ξένη στο ορθόδοξο έθνος μας πνευματικότητα: τον παγανισμό, την γιόγκα, την εξωαισθητηριακή αντίληψη κλπ. Υπό την γλυκιά φλογέρα των συζητήσεων για την ευθύνη, την συναίσθηση και την υγεία των νεαρών γονέων απομακρύνουν από τον Θεό ως πηγή της ζωής και οδηγούν στα είδωλα – στο δικό τους «Εγώ», στη φύση και τους «βγαλμένους από το κεφάλι τους» περιγεννητικούς πίνακες με τον σαδομαζοχισμό τους, με την αηδιαστική λατρεία της θεότητας του θανάτου και κάθε παρόμοιας ψυχοπάθειας (32).
Η «μαχητική σύσταση» του οργανισμού «Ροζντένιγιε» αντιστοιχεί πλήρως με τους στόχους που έχουν θέσει. Είναι τα σχολεία των γονέων, που ονομάζονται ανοιχτά από τους φίλους της σέκτας (Οι κουδουνίζοντες κέδροι της Ρωσίας, το Κέντρο Βεδικής Κουλτούρας κ.α.), που στηρίζονται στην ψευδοεπιστήμη, συμπεριλαμβανομένης και της αποκρυφιστικής (Σύλλογος υπερπροσωπικής ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας, παιδαγωγική του Βαλντορφ) και που ασχολούνται με τη γιόγκα, το τάντρα, τις ενέργειες, την εξωαισθητική αντίληψη, τον σαμανισμό και τα ωροσκόπια (100). Χαρακτηριστικό είναι πως η Επιστολή προς τον πρόεδρο με μεγάλη ετοιμότητα υποστήριζε την σέκτα του Β. Μεγκρέ (αναστασιιστές, 101).
Την ανάπτυξη σε όλη τη χώρα Οικογενειακών κέντρων φυσικής γέννησης ετοιμάζονται τώρα να προωθήσουν οι ακτιβιστές των σχολείων γονέων μέσα από τα κρατικά όργανα για ένταξη ως πανομοσπονδιακό σχέδιο. Ωστόσο για να είναι πιο ξεκάθαρο ποιες ιδέες θα εισάγουν αυτά τα κέντρα, δεν θα ήταν πιο τίμιο να τα ονόμαζαν Οικογενειακά κέντρα βαλεολογίας;
Συμπέρασμα
Οι αρνητικές συνέπειες της δραστηριότητας των ιδιωτικών σχολείων γονέων μπορούν να χωριστούν περίπου σε τρεις ομάδες:
- Αρνητικές πνευματικές συνέπειες. Τα ιδιωτικά σχολεία γονέων είναι πηγή διάδοσης μιας ξένης για το ορθόδοξο έθνος μας πνευματικότητας – παγανισμού, γιόγκα, εξω-αισθητηριακής αντίληψης και μαγείας. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ορισμένα από αυτά τα σχολεία τοποθετούνται ως ορθόδοξα, ενώ οι οικιακές μαίες αυτοαποκαλούνται «πνευματικές». Ευρισκόμενοι σε αυτά τα σχολεία, οι ορθόδοξοι γονείς που δεν είναι πολύ κριτικά προδιατεθειμένοι μπορούν να εξαπατηθούν από το ότι η μαία προσεύχεται μεγαλόφωνα στον Θεό (ταυτόχρονα μπορεί να περιστρέφει από μέσα της τα «τσάκρα» και να βασίζεται κυρίως στον εαυτό της, ενώ την ώρα της γέννας και στην καλή «ενέργεια του σπιτιού»). Υπό την όψη των δήθεν αβλαβών εκπαιδεύσεων και της «πνευματικής δουλειάς» με τον εαυτό τους οι αφελείς γονείς παρασύρονται στον παγανισμό, στα αποκρυφολογικά-σαμανικά μαθήματα. Το πρώτο που θα λάβουν τα νεογέννητά τους σε αυτόν τον κόσμο θα είναι η γιόγκα για μωρά, ενώ μετέπειτα, τα παιδαγωγικά πειράματα: συλλογικά μαθήματα από τη βρεφική ηλικία, η στόχευση στην πάρα πολύ πρώιμη ανάπτυξη, στην παραλλαγή «ίντιγκο» κλπ.
- Συγκεκριμένες αρνητικές ιατρικές συνέπειες – αυξημένη θνησιμότητα και νοσηρότητα των λεχώνων και των νεογνών από την μη παροχή πρώτων βοηθειών σε οικιακές συνθήκες (102).
- Αρνητικές συνέπειες για τη μαιευτική στο σύνολό της. Τα σχολεία γονέων, επί της ουσίας, «παρασιτούν» εκμεταλλευόμενα τα ελαττώματα των μαιευτηρίων και τους είναι ασύμφορο να εξαλειφθούν αυτά τα ελαττώματα. Προφανώς, ακριβώς για αυτό το λόγο όλες οι θετικές καινοτομίες στα μαιευτήρια (η παρουσία κατά τη γέννα του συζύγου και λοιπών συγγενών, η τοποθέτηση του βρέφους αμέσως μετά τη γέννα και η συνύπαρξη με τη μητέρα κ.α.) αποσιωπούνται τώρα από τις οικιακές μαίες επιμελώς. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα αντιδράσουν με όλες τους τις δυνάμεις στην βελτίωση του περιβάλλοντος στα μαιευτήρια, κυρίως διαδίδοντας αποπροσανατολιστικές πληροφορίες, δυσφημίζοντας τα πάντα αδιακρίτως – και τα πραγματικά και τα επινοημένα προβλήματα.
Σε αυτήν την κατάσταση δυσχεραίνεται η επικοδομητική επίλυση των φλεγόντων ζητημάτων της βοήθειας σε λεχώνες. Έτσι, δυστυχώς, δυο διαφορετικά φαινόμενα υποδηλώνουν με τον ίδιο όρο τη «φυσική γέννα». Από τη μια πλευρά, είναι η γέννα στο σπίτι που ήδη περιγράψαμε, που φέρει τα χαρακτηριστικά της φυσικής επιλογής, συχνά συνοδευόμενη από αποκρυφιστικές τεχνικές και ολοκληρώνεται τραγικά σε μερικές περιπτώσεις· και τότε κανείς δεν ευθύνεται για τίποτε. Κι από την άλλη πλευρά, η εμφανιζόμενη σε μεμονωμένα μαιευτήρια πρωτοβουλία, γέννα χωρίς περιττές επεμβάσεις, αλλά με τον έλεγχο ειδικών, έτοιμων σε περίπτωση απρόσμενων επιπλοκών να παράσχουν άρτια εξειδικευμένη βοήθεια και στη μητέρα και στο παιδί. Σε μια τέτοια πρωτοβουλία είναι απαραίτητο με κάθε τρόπο και με ολόκληρη την κοινωνία να συμπαραστεκόμαστε. Ωστόσο, οι οικιακές μαίες και οι οπαδοί τους κάνουν και θα κάνουν τα πάντα για να φρενάρουν μια τέτοια πρωτοβουλία και να την εμποδίσουν, κάτι που φαίνεται και στα παραδείγματα αναισθητοποίησης και καισαρικών τομών. Αντί για βοήθεια στα μέτρα που απευθύνονται στον λογικό περιορισμό της συχνότητας αυτών των επεμβάσεων, μεταθέτουν το ζήτημα στο φαταλιστικό-ψυχοπαθητικό επίπεδο, εκφοβίζουν τους ανθρώπους που τους πιστεύουν και θολώνουν το πρόβλημα.
Περαιτέρω, δυσχεραίνεται η ευρεία δημόσια συζήτηση «άρρωστων» ζητημάτων της αναπαραγωγικής ιατρικής στο σύνολό της, για παράδειγμα, του προβλήματος των εκτρώσεων, του προβλήματος της προγεννητικής διαγνωστικής και λοιπών νέων αναπαραγωγικών τεχνολογιών, αφού αυτήν την πληροφορία μπορούν να τη χρησιμοποιούν οι οικιακές μαίες για συμπληρωματικές επιθέσεις κατά της επίσημης ιατρικής και ως αποτέλεσμα ενισχύεται η συρροή εγκύων στα σχολεία των τσαρλατάνων και του αποκρυφολογισμού.
Θα θέλαμε να πιστεύουμε πως η Εκκλησία μας θα βοηθήσει τις ορθόδοξες οικογένειες που έχουν την διάθεση για γέννηση παιδιών (και για πολυτεκνία), θα αξιολογήσει την δραστηριότητα αυτού του είδους των «πνευματικών μαιών» και κέντρων οικογενείας και θα βοηθήσει τους μελλοντικούς γονείς να βρουν τους σωστούς φάρους σε αυτήν την υπεύθυνη για αυτούς περίοδο.
Πηγές
1. Родительская школа «Драгоценность». Репортажи. / http://www.gemschool.ru/content/rep.php
2. Валеология: мировоззренческий, научный и религиозный аспекты. Москва, 2000г. / http://orthomed.ru/pms.php?id=library.decay.0078
3. Грех ли лечиться? Церковный вестник. – 2007. – №6(355), март / http://www.tserkov.info/numbers/diskus/?ID=2124
4. Родительская школа «Драгоценность». История школы / http://www.gemschool.ru/content/history.php
5. Развитие систем пренатального воспитания / http://www.akush.ru/article.php?article_id=521
6. Семейный клуб «Дельфин». Роды – глазами ребенка / http://www.screen.ru/dolphin/child.htm
7. Ответственное родительство / http://otvetrod.narod.ru/
8. Responsible Parenthood / http://archives.umc.org/interior_print.asp?ptid=4&mid=991
9. Ангел, рожденный в воду / http://www.eurokid.com.ua/panorama12381.html
10. Акушеры начинают кампанию против слишком самостоятельных рожениц / http://www.ma-ma.ru/ru/library/news/36236.php
11.Самойлова Яна. Письмо в редакцию. Церковный вестник. – 2007. – №17 (366) сентябрь http://www.tserkov.info/numbers/churchsociety/?ID=2287
12. Перед тем как идти в роддом, я прочитала учебник по акушерству. Интервью с писательницей Полиной Дашковой /http://old.9months.ru/press/10/48/index.shtml
13. Новые шокирующие факты по делу о незаконных родах в «Колыбельке». Петербугские Вести. 02.02.2007/http://www.rtr.spb.ru/vesti/vesti_2007/news_detail_v.asp?id=10076&page=2).
14. Краштан Е. Роды с бубном или назад в будущее. Выборг (газета). – 2008. – 10 января http://www.gazetavyborg.ru/?q=gazeta&art_id=3826&num_id=3825&rubrik_id
15. Сайт Татьяны Саргунас Естественные роды / http://sargunas.ru/index/0-2
16. Центр родительской культуры «Наш аист». Наши учителя / http://www.nash-aist.ru/index.php?action=uchitel
17. Родительская школа «Драгоценность». Сознательное родительство / http://www.gemschool.ru/content/index.php
18. Родительская школа «Драгоценность». Наш подход / (http://www.gemschool.ru/content/schl.php)
19. Рождение и роды. Из записной книжки с занятий Родительской школы «Драгоценность» / http://baby-strannik.narod.ru/rody.htm
20. Трунов М., Китаев Л. Экология младенчества. Первый год / http://newmama.ru/baby_eco/10_3.htm
21. Нефедова М., Северина О. Рожать ли в воду? / http://www.miloserdie.ru/index.php?ss=2&s=32&id=5408
22. Фомин М. Домашние роды – здоровый малыш. Практика духовного акушерства. – СПб.: Питер, 2006. – 160 с.: ил.
23. Самопознание. Тренеры. Михаил Фомин / http://www.samopoznanie.ru/instructor/mihail-fomin/
24. О духовном акушерстве. Духовное акушерство как новое направление в целительстве / http://afield.org.ua/mirwom/mw82_1.phtml
25. Форум «Ответственность духовных акушеров». Письмо Татьяны и Андрея / http://www.mother.ru/phorum5/read/5/239474.html
26. Постнова Ю. О работе с голосом в родах / http://www.gemschool.ru/content/story.php?a6.html
27. МАВ-Личная страница Александра Макарова. Метафора-духовное акушерство/ (http://makarov02.narod.ru/2004/DUHAKUSH.htm).
28. Российская ассоциация центров изучения религии и сект (РАЦИРС). Список тоталитарных сект / http://www.anticekta.ru/Sects/1.html
29. МАВ. А.В.Макаров – автобиография / (http://makarov02.narod.ru/2004/biograf.htm
30. МАВ. Авторская программа Макарова Александра Васильевича / http://makarov02.narod.ru/2005/cet-99.htm)
31. Карельский Герман Борисович / (http://www.karelsky.ru/about/)
32. Станислав Гроф. Путешествие в поисках себя / (http://loopback.ru/psytech/transpsy/selfds1.htm)
33. Постнова Ю. Водные упражнения в предродовой подготовке / http://rebenok.by/articles/birth/light/~id=2169
34. Иеромонах Максим (Попов). Холотропное дыхание – комплексная медитативная техника трансперсональной психологии / (http://www.iriney.ru/document/doc/009.htm)
35. Панюшкин В. Точка невозвращения / http://www.gemschool.ru/content/story.php?a1.html).
36. Постнова Ю. Водные упражнения в предродовой подготовке / http://www.gemschool.ru/content/story.php?a8.html
37. Родительская школа «Драгоценность». Для беременных / http://www.gemschool.ru/content/brm.php
38. Форум родителей. Дети природы. Сара Конор. Apr 11 2007 / http://www.kid.ru/forum/index.php?act=Print&client=printer&f=38&t=10385
39. Анапа. Утриш (Начало) / http://www.vinforika.ru/anapa2007/page4.htm
40. Письмо Алевтины С. Наш Аист. – 2001. – №03(87), февраль / http://www.mozaika.ru/images/aist8701.htm
41. Айна Мэй Гаскин. Духовное акушерство (http://baby-strannik.narod.ru/anna.htm).
42. Телесно-ориентированная психотерапия / http://works.tarefer.ru/70/100535/index.html
43. Презентация розен-метода в Ашдоде / http://www.vsedorogi.org/kurs41_roz.asp
44. Шубина Е. Что такое розен-метод? / http://www.psychomedia.org/index.php?page=psy&art=1118
45. ШЭЛ. Лекция 7. Тело как инструмент раскрепощения / http://beon.ru/dating/51-738-shjel-lekcija-7-read.shtml
46. Цыгане. Тайны жизни и традиции. Справочник / http://www.litportal.ru/genre24/author3418/read/page/4/book15434.html
47. Сайт соционической эзотерики Владимира Толстикова / http://garmonic-love.narod.ru/
48. Литвер Л. Судьба по наследству. Вечерний Челябинск. 28-02-2003 / http://www.chelpress.ru:8004/newspapers/vecherka/archive/28-02-2003/12/1.DOC.shtml).
49. Родительская школа «Драгоценность». Психологический тренинг / http://www.gemschool.ru/content/srdttr.php
50. Мир словарей. Ранк Отто / http://mirslovarei.com/content_psy/RANK-OTTO-3072.html
51. Психологическая Энциклопедия. Травма рождения / http://www.prosvetlenie.org/esoteric/12/5.html
52. Шандор Ференци. К критике «Техники психоанализа» Ранка / (http://www.psychol-ok.ru/lib/ferenczi/tipp/tipp_27.html).
53.Степанов С. Услада слабых и пресыщенных. Миры и мифы трансперсональной психологии / http://psy.1september.ru/2001/39/4_5.htm
54. Сны наяву. Психоделия / http://www.scorcher.ru/art/mist/psychedelia/psychedelia.php
55. Даниленко В.П. Инволюция в науке: психологические квазинауки / http://www.islu.irk.ru/danilenko/articles/psyhkvazi.htm
56. Молчанов Ю. Дышите, дышите Шура, они золотые! (холотропное дыхание) / http://www.t-room.ru/holotropnoe.html
57. Станислав Гроф: «Людьми управляют матрицы». Интервью. Правда 12.01.2007 / управ.матриц (http://www.pravda.ru/science/mysterious/human/209514-0/
58. Наиболее известные деструктивные тоталитарные секты и группы, обладающие значительным числом признаков таковых, действующие в Российской Федерации. Приложение к Итоговой декларации Международной конференции «Тоталитарные секты -угроза религиозного экстремизма».Екатеринбург,11декабря,«Православная газета» / http://orthodox.etel.ru/2002/47/11sekty.shtml
59. Colorado governor signs «rebirthing» ban. CNN.COM./Law.Center.Apr11,2001 / http://www.cnn.com/2001/LAW/04/17/rebirthing.ban
60. CANDACE NEWMAKER: Death Through “Rebirthing” Therapy. News powered by: Inclusion Daily Express /http://www.inclusiondaily.com/news/crime/newmaker.htm
61. Чернова А.С. Дыхание до и после рождения. Мой ребенок. – 2005. – июнь/http://www.lakats.lv/article_info.php?articles_id=23
62. Как научиться правильно дышать во время беременности? Журнал Женские страсти/http://www.passion.ru/s.php/6442.htm
63. Ломоносова Е. Влияние процесса рождения человека (БПМ С.Грофа) наи тип информационного метаболизма. Соционическая газета. -№24(27). – 27.12.2003. / http://www.socioniko.net/ru/gazeta/2003-24/grof-bpm.html
64. Игумен Евмений. Здравствуй, малыш! – Свет православия. – 2007.
65. Там же, стр.7
66. Там же, стр.125-126
67. Там же, стр.133
68. Там же, стр.158-159
69. Там же, стр.155
70. Там же, стр.13
71. Там же, стр.134
72. Там же, стр.18
73. Шнырова С. Как «сдаться» в роддом? / http://www.naturalbirth.ru/public/rno4.php
74. Ильина О. Как живем, так и рожаем, как рождаемся, так и живем / http://www.gemschool.ru/content/story.php?a2.html
75. Why it is so important to avoid traumatizing babies and moms. An interview with Suzanne Arms / http://www.nexuspub.com/articles/2000/july2000/childbirth.htm
76. Birthing the Future. About Suzanne Arms / http://www.birthingthefuture.com/About_Suzanne.html
77. Ina May Gaskin. Author, Activist, Innovator. Biography / http://inamay.com/archive/biography.php
78. Amazon.com: Spiritual Midwifery: Ina May Gaskin: Books / http://www.amazon.com/Spiritual-Midwifery-Ina-May-Gaskin/dp/1570671044
79. Placenta Trauma by Nemi Nath http://www.breathconnection.com.au/Articles/Placenta%20Trauma.htm
80. Обязательны ли родовые боли? История естественных родов. Крис Гриском / http://detiradugi.ucoz.ru/publ/4-1-0-12
81. The Light Institute/ A Message from Chris Griscom / http://lightinstitute.com/
82. Нетрадиционная медицина. Он и она. Спаси и сохрани! / http://www.e-tat.ru/zv/2000/j07_2000/st15.htm)
83. Маша Макарова, интервью Time Out. Москва. Апрель 2005 / http://www.timeout.ru/journal/feature/355/
84. Vis Vitalis. Центр домашней гомеопатии и акушерства / http://www.vis-vitalis.ru/
85. Vis Vitalis. Центр домашней гомеопатии и акушерства. О центре / http://www.vis-vitalis.ru/index.php?aux_page=aux_1
86. Wellness в массы … или изучаем философию нового времени / http://www.4p.ru/main/theory/17352/;
87. Велнес-центр Каскад / http://www.wellness-center.ru/
88. Велнес-клуб Кристалл / http://wellness-kristall.ru/services/2/2/
89. Фитнес-клуб «Olympic Star Каскад велнес центр» / http://www.infit.ru/places/place/439/
90. Диакон Андрей Кураев. Почему православные такие? – М.: Подворье Свято-Троицкой Сергиевой Лавры, 2006. – 528 с.
91. Крячко А. Стратегии развития родительской культуры на пороге третьего тысячелетия /http://www.rojdestvo.ru/data/publish_pedag/publish_ped08.shtml
92. Домашние роженики всех стран объединяйтесь! (форум) / http://www.liveinternet.ru/community/lj_rodi_doma/
93. Сайт Естественное рождение / http://www.naturalbirth.ru/
94. Онлайн-конференция: «Естественные роды – выбор информированных родителей?» / http://www.drugme.ru/node/7740
95. Наумов А. Домашние водные роды. Современное состояние проблемы. Холистическая модель родов / http://a-naumov.narod.ru/books.files/book1/holistic.html
96.Открытое письмо Президенту Российской Федерации В.В.Путину / http://community.livejournal.com/rodi_doma/91531.html#cutid1
97. Программа «Естественное рождение» / http://www.naturalbirth.ru/natbir.php
98. Могилевская Е.В. Валеопсихологические аспекты перинатальной психологии. Сообщество ГОД./ http://www.psygod.ru/content/view/53/8/
99. Чарковский И.Б. Возможности эволюции человеческого мозга в водной среде. «Умные игры» / http://www.intelgame.ru/doc/127.htm
100. Естественное рождение. Наши друзья / http://www.naturalbirth.ru/friends.html
101. Сайт Анастасия. Поддержим проект «Естественное рождение»!!! (форум). Открытое письмо президенту /http://www.anastasia.ru/forums/topic_22999.html
102. Мельник Т. Домашние роды или официальная медицина? Сообщество родителей Ека-Мама / http://www.eka-mama.ru/matter/detail.php?ID=5766
ΣτΜ. Δεν υπάρχει ελληνικός όρος. “Socionics” είναι μια νέα επιστήμη βασισμένη στην θεωρία της επεξεργασίας της πληροφορίας και σε κάποιους κοινωνικούς τύπους κατάταξης των ανθρώπων σύμφωνα με τους οποίους αλληλεπιδρούν και λειτουργούν.
ΣτΜ. Доула. Επάγγελμα που αναφέρεται στην βοηθό της γέννας, παρέχει συναισθηματική και ψυχική υποστήριξη. Λέξη που προέρχεται από το ελληνικό “δούλα”.
Στα σημεία 33 και 36 παρατίθενται δυο διαφορετικά άρθρα της Ι. Ποστνόβα με τον ίδιο τίτλο.
Το όνομα Ina μεταφράζεται διαφορετικά σε διάφορες ιστοσελίδες – Αΐνα ή Άννα. Εδώ όπως και στο κείμενο του άρθρου, χρησιμοποιείται το Αΐνα.