«Ορθοδοξία και Πεντηκοστιανισμός»
KΓ’ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ
ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
ΔΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄
ΘΕΜΑ: «Ορθοδοξία και Πεντηκοστιανισμός» (31 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου 2011)
Φορείς Διοργανώσεως:
ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ
Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ.Ιερωνύμου
Προς το Προεδρείον και τα Μέλη
της «ΚΓ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως
δια θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας».
Αγαπητοί μου,
Η συμπλήρωσις εφέτος 23 ετών από της καθιερώσεως των Συνδιασκέψεων δια την μελέτην του προβλήματος των νεοφανών αιρέσεων και της παραθρησκείας, αποτελεί εκκλησιαστικόν γεγονός ιδιαιτέρας σημασίας. Διο και μετά πολλής χαράς απευθύνομαι προς άπαντας τους προσφιλείς εκπροσώπους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών και των Ιερών Μητροπόλεων της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι, τη πρόφρονι φροντίδι του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, συνερχόμενοι εν Λαμία, κατάρχεσθε των εργασιών της «ΚΓ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως δια θέματα Αιρέσεων και Παραθρησκείας», με θέμα: «Ορθοδοξία και Πεντηκοστιανισμός».
Η θεματολογία της παρούσης Συνδιασκέψεως εστιάζεται εις την αξιολόγησιν, εξ επόψεως Ορθοδόξου, της λεγομένης Πεντηκοστιανής κινήσεως. Πρόκειται, όπως ασφαλώς γνωρίζετε, περί της πλέον διαδεδομένης αιρετικής κινήσεως εις ολόκληρον τον κόσμον, η οποία προήλθεν ως προσπάθεια ανακαινίσεως εντός του προτεσταντικού χώρου, επί εδάφους το οποίον είχεν προετοιμασθή ήδη εντός του Μεθοδισμού, αλλά και από προτεσταντικά αφυπνιστικά κινήματα του 19ου αιώνος τα οποία είχαν προηγηθή.
Η παρουσία της εις το ιστορικόν προσκήνιον, εις τας αρχάς του 20ού αιώνος, συνεδυάσθη με την διατύπωσιν αξιώσεων και ισχυρισμών περί της δήθεν επανεμφανίσεως χαρισματικών καταστάσεων, ως ορατών «αποδείξεων» της παρουσίας του Παναγίου Πνεύματος, εις τον χώρον της. Πρέπει να υπογραμμισθή ότι η Πεντηκοστιανή κίνησις αποτελεί ίσως την κατ’ εξοχήν αιρετικήν εκείνην κίνησιν, όπου η ανυπαρξία εκκλησιαστικών, θεολογικών κριτηρίων είχεν ως αποτέλεσμα, νόθαι πνευματικαί εμπειρίαι, να θεωρηθούν ως χαρισματικαί καταστάσεις και ως δήθεν επανάληψις του γεγονότος της Πεντηκοστής εις τα μέλη της. Είναι η κίνησις, η οποία τόσον εις την ιστορικήν της αφετηρίαν, όσον και εις την χωροχρονικήν της μετεξέλιξιν, εντός της οποίας φαινόμενα ενθουσιαστικού και εκστατικού χαρακτήρος, – γνωστά εξ άλλου ιστορικώς και από άλλους θρησκευτικούς χώρους – απετέλεσαν την «απόδειξιν» δια την πλήρωσιν η το Βάπτισμα με Άγιον Πνεύμα των μελών της, σύμφωνα πάντοτε με τους ισχυρισμούς της.
Είναι επίσης ο ετερόδοξος εκείνος κλάδος, όπου η πολυδιάσπασις, – σύνηθες φαινόμενον του Προτεσταντικού χώρου – είναι εξίσου εμφανής εις όλα τα γεωγραφικά πλάτη και μήκη της γης. Είναι, τέλος, η κίνησις, όπου συναντάται μία επιπλέον παραδοξότης: οι ίδιοι ισχυρισμοί, περί παρουσίας και πληρώσεως των μελών της με Άγιον Πνεύμα, διατυπώνονται τόσον από τον κλασσικόν Πεντηκοστιανισμόν, όσον και από τους λεγομένους Αντιτριαδικούς Πεντηκοστιανους.
Η Πεντηκοστιανή κίνησις, κατά την ιστορικήν διαδρομήν της, μετακινουμένη από τας ανελαστικάς δομάς των αρχικών Πεντηκοστιανικών κοινοτήτων, υπό την ονομασίαν «Χαρισματική», θα εισέλθη και θα διαβρώση παραδοσιακούς κλάδους του Προτεσταντικού χώρου και όχι μόνον. Εισερχομένη εις τους εν λόγω χώρους υποστηρίζει ότι προσφέρει μίαν πρωτόγνωρον πνευματικήν εμπειρίαν, όχι μόνον εις τον κεκοπιακότα σύγχρονον άνθρωπον, αλλά και εις την τυποποιημένην χριστιανικήν θρησκευτικότητα της ποικιλόμορφης ετερόδοξης χριστιανοσύνης.
Αναμφιβόλως, είναι πολλαί αι δυνατότητες προσεγγίσεως και αξιολογήσεως του φαινομένου της Πεντηκοστιανής κινήσεως, εξ επόψεως Ορθοδόξου, και η χάραξις εκ μέρους ημών των κατευθυντηρίων ποιμαντικών αρχών. Κατά την αξιολόγησιν και της εν λόγω αιρετικής κινήσεως, δεν πρέπει να παραλείπωμεν να τονίζωμεν το θεμελιώδες δια την Ορθόδοξον Πίστιν μας, το οποίον η Ορθόδοξος Εκκλησία μας διαχρονικώς υπογραμμίζει έναντι κάθε αιρετικής πλάνης: ότι, δηλαδή, η Πεντηκοστή είναι ένα διαρκές βιούμενο γεγονός εντός του εκκλησιαστικού σώματος. Το Πανάγιον Πνεύμα είναι μονίμως παρόν, καθώς συγκροτεί διαχρονικά «όλον τον θεσμόν της Εκκλησίας». Δεν ήτο ποτέ απόν, ώστε να χρειαστή κάποιος να Το αναζητήση ως κάτι το ξένο η το επίκτητο. Εις τον Ορθόδοξον λειτουργικόν χρόνον το Πανάγιον Πνεύμα καθιστά την Ορθόδοξον λατρείαν μίαν μόνιμον Θεοφάνειαν.
Κάθε διδαχή «ποικίλη και ξένη» (Εβρ. ιγ΄ 9), η οποία χωρίζει η αυτονομεί το Πρόσωπον του Χριστού από το Μυστήριον της Εκκλησίας, ασχέτως με το πως αυτοπροσδιορίζεται αύτη, κατά την διδασκαλίαν των θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας, είναι πλάνη, η οποία ουδεμίαν σχέσιν έχει με την αλήθειαν. Το επισημαίνει άριστα ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τονίζων ότι: «Και γαρ οι της του Χριστού εκκλησίας της αληθείας εισί· και οι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού εκκλησίας εισί».
Αναμένοντες μετά πολλού ενδιαφέροντος τα Πορίσματα και της Συνδιασκέψεως ταύτης, χαιρετίζομεν και αύθις μετ’ αγάπης πατρικής πάντας υμάς και επευλογούμεν τας εργασίας υμών, επευχόμενοι υμίν τον φωτισμόν του Παναγίου Πνεύματος.
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Δευτέρα 31.10.2011
09.30 Αναχώρηση (από το Παναθηναϊκό Στάδιο)
14.00 Τακτοποίηση εις ξενοδοχεία και γεύμα
17.00 Αγιασμός – Έναρξη
– Χαιρετισμός, υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου
– Μηνύματα
– Κήρυξη ενάρξεως των εργασιών, υπό του Προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων Σεβ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου
– «Ενημέρωση επί των τελευταίων εξελίξεων στο διεθνές σκηνικό» υπό του Γραμματέως της Σ.Ε. Πρωτοπρ. Κυριακού Τσουρού
18.00 – Α΄ Εισήγηση: Σεβ. Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελέτιος: «Τι είναι η Ορθόδοξη ομολογία».
18.30 – Β΄ Εισήγηση: Θεοφιλ. Επίσκοπος Αβύδου κ. Κύριλλος, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α.: «Ιστορία και διδασκαλία των Πεντηκοστιανών. Γενική εισαγωγική θεώρηση».
19.00 Συζήτηση
19.30 Εσπερινός εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
20.00 Δείπνο
Τρίτη 1.11.2011
07.00 Όρθρος – Αρχιερατική Θεία Λειτουργία εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
11.30 Γ´ Εισήγηση: Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος: «Χρειάζεται η Εκκλησία μια δεύτερη Πεντηκοστή;».
12.00 Δ´ Εισήγηση: Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Αυγουστίνος Μύρου: «Το γεγονός της Πεντηκοστής και η παρερμηνεία του από τα κινήματα των Πεντηκοστιανών».
12.30 Συζήτηση
13.00 Οι Εντεταλμένοι και το έργο τους (Α΄)
14.00 Γεύμα εις την Ιεράν Μονήν Αγάθωνος
17.00 Ε ´ Εισήγηση: Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος κ. Ευάγγελος Γκανάς: «Η “ανθρώπινη” φύση αποστρέφεται το “θρησκευτικό” κενό: σχόλιο στην εμφάνιση και εξάπλωση του Πεντηκοστιανού κινήματος».
17.30 ΣΤ ´ Εισήγηση: Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος κ. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Λέκτορας Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.: «Η ενδοπροτεσταντική κριτική κατά της Πεντηκοστιανής κίνησης».
18.00 Συζήτηση
18.30 Οι Εντεταλμένοι και το έργο τους (Β΄)
19.00 Εσπερινός εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
20.00 Δείπνο εις το Πνευματικόν Κέντρον Αγίας Παρασκευής
Τετάρτη 2.11.2011
08.00 Όρθρος – Πρόγευμα
09.00 Γενική συζήτηση επί των Πορισμάτων
11.30 Διάλειμμα
12.00 Έγκριση Πορισμάτων – Ανακοινωθέν
13.30 Γεύμα
Αναχώρηση
Συντονιστής Προγράμματος: π. Κυριακός Τσουρός
Τηλέφωνα: Γραφείου: 210 -72 72 240 – 243
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Η ΚΓ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, που πραγματοποιήθηκε, υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Τελετών του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδος, από 31.10 έως 2.11.2011, με τη φιλόξενη φροντίδα του Σεβ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου και υπό την προεδρία του Σεβ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, Προέδρου της Σ. Ε. επί των Αιρέσεων, με θέμα: «Ορθοδοξία και Πεντηκοστιανισμός», μετά από εκτενή συζήτηση επί των εισηγήσεων, ενέκρινε ομοφώνως τα ακόλουθα Πορίσματα:
- 1. Το κίνημα των αυτοαποκαλουμένων Πεντηκοστιανών προέρχεται –κατά τους πεπλανημένους ισχυρισμούς τους– από μια δήθεν «πρωτοφανή σε μέγεθος και έκταση έκχυση του Αγίου Πνεύματος», που έγινε από τα μέσα μέχρι τα τέλη του 19ουαιώνα, ξεκινώντας από την Αμερική και επεκτεινόμενη σε πολλές χώρες. Ο προτεσταντικός χριστιανισμός, κουρασμένος από τους αιματηρούς ομολογιακούς πολέμους, μετατόπισε την έμφαση από το ομολογιακό δόγμα σε μια υποκειμενική και ατομική εμπειρία, ξεκομμένη από το γεγονός της Ιστορικής Εκκλησίας, της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, και άρα εμπειρία πεπλανημένη. Σταδιακά, μέσα στο «νεογέννητο» κίνημα των Πεντηκοστιανών αυτή η υποκειμενική προσωπική εμπειρία απολυτοποιήθηκε.
- 2. Το βασικό άλλοθι της σχετικά νεοφανούς αυτής εκπτώσεως του προτεσταντισμού είναι ο βλάσφημος ισχυρισμός ότι η Εκκλησία, τρεις αιώνες μετά τους Αποστόλους, «αποστάτησε, έχασε το Άγιο Πνεύμα και μεταβλήθηκε σε πόρνη και σε θυγατέρα της Βαβυλώνος». Όμως, η αψευδής διπλή διαβεβαίωση του Κυρίου, αφ’ ενός ότι «πύλαι άδου ουκατισχύσουσιν αυτής (της Εκκλησίας Του)» (Ματθ. 16,18), και αφ’ ετέρου ότι ο Παράκλητος «μένει μεθ’ ημών εις τον αιώνα» (Ιωάν. 14,16), καθώς και η αποστολική μαρτυρία ότι η Εκκλησία είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α΄ Τιμ. 3, 15), αποδεικνύουν τον ως άνω ισχυρισμό των Πεντηκοστιανών απολύτως ψευδή. Παράλληλα αιωρείται πάντοτε αναπάντητο το ερώτημα: Πως οι Πεντηκοστιανοί εμπιστεύονται μια –κατά την γνώμη τους– «αποστάτιδα» Εκκλησία να προβαίνει σε κάτι το τόσο θεμελιώδες για την πίστη, όπως είναι ο τελικός καθορισμός του Κανόνα της Αγίας Γραφής στα τέλη του 4ου αιώνα»;
- 3. Οι Πεντηκοστιανοί αδυνατούν να γνωρίσουν το γεγονός της Πεντηκοστής στις πραγματικές του διαστάσεις, διότι αγνοούν τις βασικότερες προϋποθέσεις ερμηνείας, όπως την ορθή αντίληψη για την ταυτότητα της Αγίας Γραφής και την ορθή κατανόηση της θεοπνευστίας της. Με την απολυτοποίηση και τον υπερτονισμό της Πεντηκοστής σχετικοποιούν και υποτιμούν τα άλλα εξ ίσου σημαντικά γεγονότα της Θείας Οικονομίας.
Πιο συγκεκριμένα δεν έχουν την δυνατότητα να αποδεχθούν την Πεντηκοστή ως τελική συσσωμάτωση των Αποστόλων στο ένδοξο αναστημένο Σώμα του Χριστού, καθόσον οι ίδιοι, χωρίς την αποστολική διαδοχή, δεν έχουν πραγματική επαφή με το αληθινό Σώμα της Εκκλησίας. Δεν μπορούν να αποδεχθούν το γεγονός της Πεντηκοστής ως πραγματική θεογνωσία, διότι δεν λαμβάνουν υπόψη τους την συνέργεια των θείων Προσώπων σε όλα τα αποκαλυπτικά γεγονότα. Δεν έχουν καμμία αντίληψη της Πεντηκοστής ως γεγονότος θεώσεως και θεοπνευστίας. Μένουν επίσης ανυποψίαστοι για την ολοκλήρωση της θεραπευτικής διαδικασίας στο γεγονός της Πεντηκοστής και το παρερμηνεύουν.
- 4. Τα τυχόν υπαρκτά πνευματικά και ποιμαντικά προβλήματα δεν αποτελούν επαρκείς δικαιολογίες για διάσπασητης ενότητας του Σώματος του Χριστού ή για έξοδο από την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Η εκκλησιαστική ιστορία μας διδάσκει ότι η Εκκλησία ζει μία συνεχή Πεντηκοστή, και μέσα σ’ αυτή γίνεται αναζωπύρωση των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος δια των μυστηρίων της.
- 5. Η διδασκαλία των Πεντηκοστιανών για «αρπαγή της εκκλησίας», παρά την ψυχολογική πίεση και τον εκφοβισμό που ασκήθηκε κατά τη δεκαετία του 1990, βάσει της οποίας μόνον οι οπαδοί τους θα σωθούν αρπαζόμενοι «εις απάντησιν του Κυρίου» (Α΄ Θεσ. 4, 17), πολύ πριν από την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, διαψεύτηκε παταγωδώς.
- 6. Εξίσου νοσηρή ατμόσφαιρα ψυχολογικής πιέσεωςκαλλιεργείται στους Πεντηκοστιανούς με τον τονισμό της ανάγκης για «αυτόματη» απόκτηση δήθεν χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος μέσω τεχνικών υποβολής. Η υγιαίνουσα διδασκαλία και ζωή της Εκκλησίας τονίζει την ανάγκη συγκεκριμένων και σαφών προϋποθέσεων για την απόκτηση των Αγιοπνευματικών χαρισμάτων, με βάση την εν τη Εκκλησία άσκηση και την δια των Μυστηρίων κάθαρση και αναγέννηση.
- 7. Πρώτο και αναγκαίο τεκμήριο της κατά τους Πεντηκοστιανούς δήθεν απόκτησης του Αγίου Πνεύματος είναι το υποτιθέμενο χάρισμα της «γλωσσολαλιάς». Στην πρώτη Εκκλησία η «γλωσσολαλιά» ουδέποτε θεωρήθηκε αναγκαίο και υποχρεωτικό σημείο της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στους πιστούς. Αντίθετα, ο απόστολος Παύλος τήρησε κριτική στάση απέναντι στο φαινόμενο (Α΄Κορ. κεφ. 14), διατήρησε σοβαρότατες επιφυλάξεις για την χρήση της γλωσσολαλιάς στις λατρευτικές συνάξεις και την τοποθέτησε στην κατώτατη βαθμίδα των χαρισμάτων (Α΄ Κορ. 12, 30).
- Η προσπάθεια των Πεντηκοστιανών να διεισδύσουν ιδιαίτερα στον τρίτο κόσμο εστιάζεται κυρίως στην ικανότητά τους να προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες πολιτιστικές παραδόσεις των διαφόρων κοινωνιών. Το δήθεν χαρισματικό στοιχείο έφθασε, σε μερικές περιπτώσεις, ακόμη και σε άκριτη υιοθέτηση παγανιστικών στοιχείων και μαγικών τελετουργιών. Επίσης οι θρυλούμενες θεραπείες αποδεικνύονται υποκειμενικές εμπειρίες και ως εκ τούτου απατηλά γεγονότα.
- 9. Η κίνηση των Πεντηκοστιανών από τα πρώτα της βήματα, αλλά και κατά την ιστορική της εξέλιξη, αντιμετώπισε σοβαρές ενστάσεις και έτυχε ευρυτάτης κριτικής, όχι μόνον από την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και εντός του παραδοσιακού ελληνικού και ξένου προτεσταντικού χώρου, τόσο για το θεολογικό υπόβαθρό της, όσο και για τα «εκστατικού» και ενθουσιαστικού τύπου φαινόμενα του χώρου της, που τα θεωρεί ως «χαρισματικές δωρεές».
- 10. Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής οι ευρισκόμενοι στο υπερώο «επλήσθησαν Πνεύματος Αγίου» ως μέλη του Σώματος του Χριστού. Για την Ορθόδοξη Εκκλησία το γεγονός της Πεντηκοστής δίνει τη δυνατότητα στον πιστό να φθάσει στο «καθ’ ομοίωσιν», δηλαδή στην ολοκλήρωση της πνευματικής του θεραπείας, πορευόμενον από την κάθαρση στον φωτισμό, και από τον φωτισμό στη θέωση.
Ο Πρόεδρος της Συνδιασκέψεως
+ Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος
Οι Εντεταλμένοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών
Οικουμενικού Πατριαρχείου: Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιος
Πατριαρχείου Αλεξανδρείας: Μητροπολίτης Γέρων Λεοντοπόλεως Διονύσιος
Πατριαρχείου Αντιοχείας: Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Σακούρ
Πατριαρχείου Ιεροσολύμων: Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Βασιλειάδης
Πατριαρχείου Ρωσίας: Ιερομόναχος Θεοφάνης Λουκιάνωφ
Πατριαρχείου Βουλγαρίας: Μητροπολίτης Νευροκοπίου Ναθαναήλ
Εκκλησίας της Κύπρου: Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κωστόπουλος
Εκκλησίας της Ελλάδος: Πρωτοπρεσβύτερος Κυριακός Τσουρός
Εκκλησία της Πολωνίας: Πρεσβύτερος Andrzej Lewczak
Εκκλησίας της Αλβανίας: Ιωάννης Μένη
ΚΓ’ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ
ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ
ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
ΔΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου πραγματοποιείται στην Λαμία, με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, από 31 Οκτωβρίου έως 2 Νοεμβρίου 2011, η «ΚΓ’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας», με θέμα: «Ορθοδοξία και Πεντηκοστιανισμός».
Στην Συνδιάσκεψη συμμετέχουν Εντεταλμένοι Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου.
Οι Συνδιασκέψεις αυτές διοργανώνονται από την Εκκλησία της Ελλάδος και έχουν Πανορθόδοξη απήχηση, καθόσον ασχολούνται με τα θέματα της σύγχρονης ποικιλόμορφης πλάνης.
Μετά την τέλεση του Αγιασμού και τον χαιρετισμό του φιλοξενούντος την Συνδιάσκεψη Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, θα κηρύξει την έναρξη των εργασιών ο Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος και στη συνέχεια θα αναγνωστούν τα Μηνύματα των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας των εργασιών θα ολοκληρωθεί με δύο Εισηγήσεις: του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου, με θέμα: «Τι είναι η Ορθόδοξη ομολογία» και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αβύδου κ. Κυρίλλου, Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α., με θέμα: «Ιστορία και διδασκαλία των Πεντηκοστιανών. Γενική εισαγωγική θεώρηση».
Την δεύτερη μέρα του Συνεδρίου και μετά την Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου θα ακολουθήσουν οι εξής Εισηγήσεις: του Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου με θέμα: «Χρειάζεται η Εκκλησία μια δεύτερη Πεντηκοστή;», του Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Αυγουστίνου Μύρου με θέμα: «Το γεγονός της Πεντηκοστής και η παρερμηνεία του από τα κινήματα των Πεντηκοστιανών», του Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβυτέρου κ. Ευαγγέλου Γκανά με θέμα: «Η “ανθρώπινη” φύση αποστρέφεται το “θρησκευτικό” κενό: σχόλιο στην εμφάνιση και εξάπλωση του Πεντηκοστιανού κινήματος» και του Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβυτέρου κ. Βασιλείου Γεωργόπουλου, Λέκτορα Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. με θέμα: «Η ενδοπροτεσταντική κριτική κατά της Πεντηκοστιανής κίνησης».
Την τρίτη μέρα του Συνεδρίου θα γίνει γενική συζήτηση επί των Πορισμάτων και η έγκριση αυτών.
Εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος