Πρωτ. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος (+)
Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας
ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ :
ΟΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΡΩΣΣΕΛ- ΡΟΔΕΡΦΟΡΔ
Ο χρονολογικός πίνακας του Ρώσσελ
Αν θελήσουμε να αναφερθούμε στους ψευδοπροφήτες του Ρώσσελ κάθε «μάρτυρας του Ιεχωβά» είναι έτοιμος να μας πει: Τι μας ενδιαφέρει τώρα η «τροφή εν καιρώ» του περασμένου αιώνα; Και όμως η ίδια η «Σκοπιά» δηλώνει σήμερα (1993) ότι η «τωρινή κατανόηση των Βιβλικών αληθειών» ανάγεται στον Κάρολο Ρώσσελ (Διαγγελείς, σ. 42). Η παράθεση λοιπόν του χρονολογικού πίνακα του Ρώσσελ, που αποτελούσε τη «ραχοκοκαλιά» του «Ευαγγελίου» που εκείνος κήρυττε, προσδιορίζει ακόμη και σήμερα την αξιοπιστία της «Σκοπιάς».
Ο Κάρολος Ρώσσελ δεν πρόσθεσε τίποτε το καινούργιο. Συνέχισε απλώς την παράδοση των αντβεντιστών. Οι εσχατολογικές απόψεις που σχετίζονται με τη μέτρηση του χρόνου κηρύττονταν όπως αναφέραμε 30 χρόνια πριν από τη γέννηση του Ρώσσελ (βλ. έργο του αντβεντιστού J.A. Brown, ιδιαίτερα τ. Α’, σ. XLI–XLV και XXXII, καθώς και σ. 132, 6λ. και «Διαγγελείς», σ. 134).
Ο Ρώσσελ διακήρυττε μαζί με τον Μπάρμπουρ στο βιβλίο «Οι τρεις κόσμοι» (1877) πως το 1874 ο Χριστός εγκατέλειψε τον «ουράνιο ναό» και έφθασε με «αόρατο πνευματικό σώμα» στη γη το 1875 (σ. 60 εξ.).
Πρόσθετε ακόμη πως το 1874 άρχισε ο «καιρός του θερισμού των αγίων», το 1875 η «ανάσταση των αγίων» η «πρώτη ανάσταση»· πως το 1878 θα γινόταν η «αρπαγή της Εκκλησίας», ενώ η «βασιλεία» θα επικρατούσε σ’ όλη τη γη το 1914 (σ. 55-72).
Μετά τη διάψευση των προσδοκιών σχετικά με το έτος 1878, διαμορφώθηκε ως εξής ο χρονολογικός πίνακας του Ρώσσελ:
4128 π.Χ.: Δημιουργία του Αδάμ (ΓΜ, Β’, σ. 56).
606 π.Χ.: Έναρξη των επτά καιρών του Δανιήλ (ΓΜ, Β’, σ. 87 εξ.).
1799 μ.Χ.: Έναρξη εσχάτων καιρών (Κιθάρα, σ. 261).
1872: Λήξη των 6000 ετών (ΓΜ, Βσ. 41, 56).
1874: Λήξη του τυπικού ιωβηλαίου, δευτέρα παρουσία του Χριστού, έναρξη του «θερισμού των αγίων», έναρξη του Αρμαγεδώνος (ΓΜ, Β’, έκδ. 1889, σ. 208-213. ΓΜ, Δ’, σ. 544-547. Κιθάρα, σ. 261).
1878: «Πρώτη ανάσταση», ίδρυση της «βασιλείας» στους ουρανούς, καθαρισμός του «ναού» (ΓΜ, Β σ. 114, 273. ΓΜ, Γ’, σ. 348).
1881: Τέλος της «άνω κλήσεως» (ΓΜ, Β’, σ. 261. ΓΜ, Γ, σ. 242. ΓΜ, ΣΤ’, σ. 78, ΓΜ, Ζ , σ. 77).
1914 ή πριν από το 1914: Λήξη των «καιρών των εθνών», με την έννοια ότι θα συνοδεύεται με τη λήξη του Αρμαγεδώνος, την αρπαγή της «εκκλησίας», την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ, την ανάσταση των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης, την πλήρη εγκαθίδρυση της βασιλείας του Θεού στη γη (ΓΜ, Β, σ. 85-86, 112, 114, 194-195, 285-286, ΓΜ, σ. 139, 171, ΓΜ, Δ σ. 546).
Μόλις πέρασε το 1914 χωρίς να γίνει τίποτε από όσα είχε «προφητεύσει» ο Ρώσσελ, κήρυξε πως η αναβολή είναι μικρή, μέχρι τη λήξη του πολέμου, που είχε τότε αρχίσει· γύρω στο 1918 θα συνέβαιναν όλα, έλεγε (ΓΜ, Β’, έκδ. 1916, πρόλογος, Σκ. 1916, σ. 36, 407, 546, 589). Μάλιστα δεν παρέλειπε να συμβουλεύσει τους οπαδούς του, «όπως τηρώσι καλήν προμήθειαν ανθράκων πάντοτε εις τας αποθήκας αυτών, και μικρόν προμήθειαν, όπως παραδείγματος χάριν, φασολιών, σίτου, αραβοσίτου ή άλλα προϊόντα τροφών» (Σκ. 1916, σ. 95).
Οι απόψεις του Ρώσσελ σχετικά με τις χρονολογίες του 1874, 1878 και 1881 διατηρήθηκαν και μετά το θάνατο του Ρώσσελ, μέχρι το έτος 1925. Ο Ρόδερφορδ δεν παρέλειπε να κατηγορήσει τους κληρικούς, επειδή χλεύαζαν το άγγελμα του 1874 (Κιθάρα, σ. 275). Ακόμη και το 1929 υπογράμμιζε πως «είναι Γραφικώς αποδεδειγμένον ότι η δευτέρα παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού ήρχισε το έτος 1874 μ.Χ.» (Προφητεία, σ. 73).
ΟΙ χρονολογίες του Ιωσήφ Ρόδερφορδ
Με την έκδοση του Ζ’ τόμου των «Γραφικών Μελετών» διακηρύχθηκαν νέες χρονολογίες. Για το 1918, η πρώτη αγγλική έκδοση (1917, σ. 485), ανέφερε πως ο Θεός επρόκειτο να καταστρέψει τις χριστιανικές εκκλησίες. Όμως σε μεταγενέστερη έκδοση έγινε αλλαγή του κειμένου, και το «θα καταστρέψει» έγινε «θα αρχίσει καταστρέφων» (έκδ. 1923, σ. 609. Πίσω, σ. 98-99, ντ. 63-64).
Στο ίδιο βιβλίο αναφερόταν πως η βασιλεία θα εγκαθιδρυθεί «εν δυνάμει» το έτος 1931 (ΓΜ, Ζ’, σ. 719. Πίσω, σ. 99, ντ. 65).
Όταν έφθασε το 1918, ο Ιωσήφ Ρόδερφορδ όρισε το 1925 σαν νέα χρονολογία. Αυτό έγινε στο Λος Άντζελες, με την ομιλία «Εκατομμύρια ήδη ζώντων ουδέποτε θα αποθάνουν». Το κείμενο αυτό εκδόθηκε σε βιβλίο με τον ίδιο τίτλο.
Το 1925 θα έληγε το τυπικό ιωβηλαίο και επρόκειτο να αρχίσει το αντιτυπικό, έλεγε ο Ρόδερφορδ, και ανέμενε για το 1925 την ανάσταση του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ… (Εκατομμύρια νυν ζώντων ουδέποτε θα αποθάνωσιν, σ. 77. Πίσω, σ. 104, ντ. 70).
Στις δεκαετίες του 1950 και 1960 η εταιρεία απέκρυπτε την αλήθεια σχετικά με το μήνυμα του βιβλίου αυτού και μιλούσε για «εκπληκτικό άγγελμα», για «μεγάλη» ή «έξοχη μαρτυρία»· απέκρυπτε την πραγματικότητα, ότι επρόκειτο για μήνυμα ψευδοπροφήτου (Αγιασθήτω το όνομά σου, σ. 311. Σκ. 1958, σ. 466. Βιβλίο ’Έτους 1975, γερμ., σ. 126. Βιβλίο Έτους 1983, σ. 137).
Η «προφητεία» του 1925 δημοσιεύθηκε σε πολλά έντυπα της εταιρείας (Ο δρόμος προς τον παράδεισο, 1924, άγγλ., σ. 224). Μάλιστα στις αρχές του 1925 η εταιρεία έγραφε πως αν οι προσδοκίες σχετικά με το 1925 δεν επαληθευθούν, αυτό θα σήμαινε πως «ο Κύριος δεν ελάλησε μέσω ημών» (Χρυσούς Αιών 3/1925, σ. 173).
Το 1925 έφθασε και τίποτε δεν έδειχνε πως οι «προφητείες» θα επαληθεύονταν. Γι’ αυτό και η εταιρεία φρόντισε να αλλάξει το άγγελμά της σχετικά με την «εγκαθίδρυση της βασιλείας στους ουρανούς». Μέχρι εκείνο το έτος διακήρυττε πως η ουράνια βασιλεία ιδρύθηκε το 1878 και πως το 1925 θα εγκαθιδρυόταν στη γη. Τώρα όμως διαγράφει εντελώς το έτος 1878 και μεταφέρει την εγκαθίδρυση της ουράνιας βασιλείας στο έτος 1914. (Σκ. 1.1.1925, άγγλ., σ. 3). Από τότε άρχισε να κηρύττει νέο ευαγγέλιο, όχι το ευαγγέλιο της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του 1878, αλλά τη «βασιλεία του 1914».
Με βάση τη νέα «αποκάλυψη», η εταιρεία δήλωσε πως το «σημείον» του Ματθ. κδ’ 30 είναι το ίδιο «ση- μείον μέγα» του Αποκ. ιβ’ 1, και το «άρρεν» που εγεννήθη, η «νέα κυβέρνηση», η «βασιλεία» (Προφητεία, σ. 85. Απελευθέρωσις, σ. 248. Φως, Α’, σ. 255. Θρησκεία, σ. 272). Η «ουράνια βασιλεία» έκανε πόλεμο με το Σατανά στους ουρανούς και τον εξεδίωξε στη γη (Κυβέρνησις, σ. 197, 180. Απελευθέρωσις, σ. 94. Φως, Α’, σ. 172, 262).
Μ’ αυτό τον τρόπο η εταιρεία έδωσε νέα ερμηνεία στη «λήξη των καιρών των εθνών στο 1914». Διακήρυξε πως έληξε η περίοδος διακυβερνήσεως του κόσμου από τα έθνη, «χωρίς επέμβαση εκ μέρους της βασιλείας του Θεού» (βλ. και «Διαγγελείς», σ. 139). Όμως αυτή είναι μια άποψη, που μέχρι το 1925 ήταν εντελώς άγνωστη στην εταιρεία.
Αλλά οι οπαδοί δεν περίμεναν στο 1925 την ίδρυση μιας τέτοιας «βασιλείας», την οποία πίστευαν πως είχε ιδρυθεί το έτος 1878. Περίμεναν την ανάσταση του Αβραάμ… και την εγκαθίδρυση της βασιλείας στη γη, κάτω από παγκόσμια εβραϊκή κυριαρχία. Γι’ αυτό και δοκίμασαν πικρή απογοήτευση.
Αντί η εταιρεία να ζητήσει συγγνώμη γι’ αυτή την απογοήτευση, κατηγόρησε τους οπαδούς της πως εκείνοι πλανήθηκαν από το Σατανά, κι εστήριξαν τις ελπίδες των στο 1925. Αποδείχθηκαν εγωιστές, γιατί βιάστηκαν να πάνε στους ουρανούς! (Σκ. 1925, σ. 291, 294, γερμ. έκδ.).
Μέχρι εκείνη τη στιγμή ό Ρόδερφορδ δεν ήταν καθόλου διατεθειμένος να αναγνωρίσει την πλάνη της εταιρείας για το 1874, 1878, 1881, 1914, 1918, 1925… Όμως η απογοήτευση έγινε αιτία να εγκαταλείψουν πολλοί τον ψευδοπροφήτη. Γι’ αυτό και η εταιρεία αναγκάσθηκε το 1930 να παραδεχθεί πως οι προσδοκίες σχετικά με το 1914 και το 1918 «δεν εξεπληρώθησαν» (Διεκδίκησις, σ. 148).
Αλλά σχετικά με το 1925 η «Σκοπιά» επέμενε στην άποψη, πως όχι η εταιρεία, αλλά «μερικοί άλλοι» ήσαν υπεύθυνοι για τις ψευδείς ελπίδες που στηρίχθηκαν σ’ αυτό το έτος, κι έγιναν αιτία απογοητεύσεως. Έτσι από κατηγορούμενη έγινε κατήγορος (Σκ. 1955, σ. 322. Βιβλίο Έτους 1975, γερμ., σ. 156).
Όμως σήμερα (1993) η εταιρεία αναγκάζεται να αναδιπλωθεί και να αναγνωρίσει πως το βιβλίο «Εκατομμύρια ήδη ζώντων…» διεκήρυττε την ανάσταση του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ στο έτος 1925 (Διαγγελείς, σ. 78). Αλλά δεν αναφέρει τίποτε για ψευδοπροφήτη!
Το 1932 η εταιρεία διακήρυξε πως ο Αρμαγεδώνας «είναι εγγύς» (Διεκδίκησις, Α’, σ. 150) και το 1938 προέ- τρεπε τους οπαδούς της ν’ αναβάλουν για λίγα χρόνια το γάμο τους:
«Ιωναδαβίται, εκείνοι οι οποίοι τώρα σκέπτονται να νυμφευθούν, φαίνεται ότι θα έκαμνον καλλίτερον εάν ανέμενον ολίγα έτη μέχρις ότου η πύρινος θύελλα του Αρμαγεδώνος παρέλθη και τότε να εισέλθουν εις γάμου κοινωνίαν και να απολαύσουν τας ευλογίας συμμετέχοντες εις την πλήρωσιν της γης με δίκαια και τέλεια τέκνα» (Αντιμετωπίσατε τα γεγονότα — Και μάθετε τον τρόπον διαφυγής, 1938, σ. 49).
Οι Ιωναδαβίται είναι η γήινη τάξη του «πολλού όχλου». Η εταιρεία ήταν τόσο σίγουρη γι’ αυτά που τους υποσχόταν, ώστε υπογράμμιζε: «Υπάρχουν τώρα επί της γης Ιωναδαβίται αφοσιωμένοι εις τον Κύριον και οι οποίοι αναμφιβόλως θα αποδειχθούν πιστοί. Θα ήτο Γραφικώς κατάλληλον δι’ αυτούς να νυμφεύωνται τώρα και ν’ αρχίσουν να ανατρέφουν τέκνα; Όχι είναι η απάντησις ήτις υποστηρίζεται υπό των Γραφών» (Αντιμετωπίσατε τα γεγονότα, σ. 46).
Μετά τον Αρμαγεδώνα θα μπορέσουν οι Ιωναδαβίται να γεννήσουν παιδιά, τα οποία «θα έλθουν στον κόσμο σε κατάστασι δικαιοσύνης». «Από τον καιρό που τα “άλλα πρόβατα” συναθροίζονται στον Κύριο», δηλαδή από το έτος 1935, «ως τον Αρμαγεδώνα περνούν μόνο λίγα χρόνια… ακριβώς γι’ αυτόν τον καιρό ο Ιησούς είπε: “αλίμονον όμως εις τας εγκύους και τας θηλαζούσας κατ’ εκείνας τας ημέρας” (Ματθ. κδ’ 19, 21)» (Παιδία, 1940, γερμ., σ. 19-21. Σκ. 1940, αγγλ., σ. 288).
Για την ανάσταση των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης, «από Άβελ μέχρι Ιωάννου», η εταιρεία είχε προφητεύσει πως θα αναστηθούν «αμέσως μετά την συμπλήρωσιν της βασιλικής οικογένειας του ουρανού, δηλαδή μετά την εκλογήν εκείνων που θα είναι εις τους ουρανούς με τον Ιησούν Χριστόν» (Χρυσούς Αιών 1932, σ. 13). Η «συμπλήρωση της βασιλικής οικογένειας» έγινε το 1935, λέγει σήμερα η εταιρεία (Σκ. 15.6.1982, σ. 30).
Μάρτυρες του Ιεχωβά και Ορθοδοξία (Τόμος Γ’)
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ