Πρωτ. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος (+)
Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας
Μ.τ.Ι: Νεώτερες ψευδοπροφητείες
Μετά το θάνατο του Ιωσήφ Ρόδερφορδ (1942) η εταιρεία δεν έπαυσε να βλέπει «ματαιότητας και μαντείας ψευδείς», να λέγει, «Ο Κύριος λέγει· και ο Κύριος δεν απέστειλεν αυτούς» και να κάνει «τους ανθρώπους να ελπίζωσιν ότι ο λόγος των ήθελε πληρωθή» (Ιεζ. ιγ’ 6).
Στο πρώτο βιβλίο που εκδόθηκε μετά το θάνατο του Ρόδερφορδ η νέα ηγεσία διακήρυξε πως ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος θα κατέληγε στον Αρμαγεδώνα: «Το πλήρες τέλος έφθασε — όχι ειρήνη και ασφάλεια, αλλά Αρμαγεδών και καταστροφή» (Νέος Κόσμος, 1942, γερμ., σ. 435).
Για το 1914 η παλαιά ηγεσία είχε προφητεύσει ειρήνη και αντί γι’ αυτήν κηρύχθηκε πόλεμος. Τώρα, η νέα ηγεσία, προφητεύει πόλεμο και ήλθε ειρήνη.
Μία σειρά νεώτερων ψευδοπροφητειών σχετίζεται με το πότε θα έληγαν τα 6000 χρόνια, για να ακολουθήσει η χιλιετής βασιλεία πάνω στη γη.
Το 1943 η «Σκοπιά» διακήρυξε πως τα 6000 χρόνια λήγουν το 1972 (Η αλήθεια ελευθερώσει υμάς, σ. 14).
Το 1944 ότι τα 6000 χρόνια λήγουν το 1975 (Η Βασιλεία εγγύς, γαλλική έκδ., σ. 167).
Το 1958 ότι λήγουν το 1977 (Σκ. 1958, σ. 376).
Το 1960 κήρυξε σαν έτος λήξεως των 6000 ετών το 1976 (Ξ. 22.9.1960, σ. 5).
Το 1961 δήλωσε: «Στέκοντας τώρα στο κατώφλι του νέου κόσμου του Ιεχωβά, πολλοί νέοι μπορεί να θέλουν ν’ αναβάλουν το γάμο τους έως μετά τον Αρμαγεδώνα, οπότε η εκλογή μιας συζύγου θα γίνη κάτω από δίκαιες συνθήκες… Με τη γοργή προσέγγιση του Νέου Κόσμου οι νέοι της κοινωνίας του Νέου Κόσμου πρέπει να θέλουν να επωφεληθούν του μεγάλου προνομίου που είναι δικό τους, δηλαδή να δώσουν το παν χάριν της βασιλείας, προστατεύοντας έτσι τη θέση τους σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους» (Σκ. 1961, σ. 389).
Το 1963 η εταιρεία δήλωνε πως τα 6000 έτη θα έληγαν το 1975 (Όλη η Γραφή Θεόπνευστος, σ. 284).
Η χρονολογία αυτή βεβαιώθηκε και το 1966, με την έκδοση του βιβλίου «Αιώνιος ζωή εν τη ελευθερία των υιών του Θεού» (άγγλ.). Σ’ αυτό το βιβλίο διακηρυσσόταν πως σύμφωνα με το «στοργικό σχέδιο του Ιεχωβά Θεού» η χιλιετής βασιλεία βαδίζει «παράλληλα» με την έβδομη χιλιετηρίδα της υπάρξεως του ανθρώπου και επισημαινόταν πως αυτή η έβδομη χιλιετηρίδα αρχίζει το έτος 1975 (Αιώνιος ζωή…, γερμ. έκδ., σ. 31).
Όσο πλησίαζε το 1975, τόσο οι «ειδήσεις» στα εσωτερικά Δελτία, στις συναθροίσεις, στις συνελεύσεις, πληθύνονταν, για το τι πρέπει οι «μάρτυρες του Ιεχωβά» να κάνουν, για να «περάσουν» με λιγότερες ταλαιπωρίες μέσα στον Αρμαγεδώνα.
90 μήνες ακόμη! (ΔΒ 4/1968, γερμ., σ. 4)· 8 έτη ακόμη, μέχρι τον Αρμαγεδώνα (Σκ. 1968, σ. 486), το να θελήσει κανείς να τελέσει τώρα γάμο είναι επικίνδυνο πράγμα και γι’ αυτό πρέπει να αναβάλει (ΔΒ 6/199, άγγλ., σ. 3). «Οπωσδήποτε εκεί μπορεί να υπάρχει μια δελεαστική προσφορά για υψηλότερη μόρφωση για να εισέλθεις σ’ ένα χώρο εργασίας που υπόσχεται υλικές ανταμοιβές», λέγει, η εταιρεία, αναφερόμενη στην ανώτερη μόρφωση των νέων. Όμως συνεχίζει: «Ο Ιεχωβά Θεός υπόσχεται σε σας, νεαροί, πολλά θαυμαστά προνόμια υπηρεσίας μέσα στην οργάνωσή του. Τι θα διαλέξεις; Εν όψει του λιγοστού χρόνου που έμεινε, μία απόφαση να ακολουθήσεις, μια σταδιοδρομία σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων είναι όχι μόνο ανόητο, αλλά κυρίως επικίνδυνο» (ΔΒ 6/1969, άγγλ., σ. 3, υπογράμμιση δική μας).
«Κάθε λεπτό, κάθε ημέρα, κάθε έτος, προχωρεί αλάνθαστα στο πραγματικό τέλος» (Σκ. 1968, σ. 465-466).
Η εταιρεία αφιέρωσε το «Ξύπνα» της 8ης Μαρτίου 1969 στη χρονολογία του 1975, την οποία πρόβαλε για χρονολογία του Θεού, σε αντίθεση με άλλους, που στο παρελθόν προείπαν ένα τέλος του κόσμου, «αναγγέλλοντας μάλιστα και μια ειδική ημερομηνία». Όμως «αποδείχθηκαν ένοχοι λανθασμένης προφητεύσεως», γιατί τους έλειπε «η ολοκληρωμένη εκτίμησις αποδείξεων που απαιτούνται για την εκπλήρωση μιας Βιβλικής προφητείας». Σ’ αυτούς έλειπαν ακόμη «οι αλήθειες του Θεού και η απόδειξις ότι αυτός τους ωδηγούσε και τους χρησιμοποιούσε».
Μ’ αυτή τη διαπίστωση για το παρελθόν η εταιρεία καταλήγει στο «σήμερα», δηλαδή στην «προφητεία» για το 1975, και υπογραμμίζει:
«Αλλά τι θα πούμε για σήμερα; Σήμερα έχομε την απόδειξι που χρειάζεται, ολοκληρωμένη. Και είναι συντριπτική». (Ξ. 8.3.1969, σ. 23).
Στο «μάθημα της Σκοπιάς» για τη συνάθροιση της 6ης Σεπτεμβρίου 1970 οι «μάρτυρες του Ιεχωβά» πήραν και πάλι την νέα «τροφή εν καιρώ»!
«Πόσο ακριβώς κοντά είμεθα στο τέλος του παρόντος διαιρετικού συστήματος πραγμάτων δεν μπορεί να προλεχθή». Όμως η εταιρεία μπορούσε τότε να «προφητεύσει» τουλάχιστον το έτος αυτού του «τέλους». Γι’ αυτό συνεχίζει:
«Εν τούτοις, η Βιβλική χρονολογία, η οποία δείχνει ότι ο Αδάμ έχει δημιουργηθή το φθινόπωρο του έτους 4026 π.Χ., μας οδηγεί ως το έτος 1975 μ.Χ. ως το έτος της συμπληρώσεως 6000 ετών της ανθρωπίνης ιστορίας με 1000 χρόνια ακόμη που απομένουν για τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Χριστού. Έτσι οποιαδήποτε και αν είναι η ημερομηνία του τέλους αυτού του συστήματος, είναι σαφές ότι ο καιρός που απομένει έχει μειωθή, με μόλις έξη περίπου χρόνια που απομένουν ως το τέλος των 6.000 ετών της ανθρωπίνης ιστορίας… Παραμένει, λοιπόν, μόνο ένα βραχύ χρονικό διάστημα για ν’ αποδείξουν στον Θεό τα άτομα που αγαπούν δικαιοσύνη ότι θέλουν να βρίσκονται μέσα στην “κιβωτόν” του για να προστατευθούν και να ζήσουν να ιδούν τις ευλογίες του νέου συστήματος πραγμάτων» (Σκ. 1970, σ. 464-465).
Το 1972 η εταιρεία πρόσθετε πως δεν είναι πλέον πολλά τα καλοκαίρια ως τη μεγάλη θλίψη και γι’ αυτό οι νεαροί πρέπει να κάνουν έργο σκαπανέως (ΔΒ 6/1972, σ. 2). Προέτρεπε τους οπαδούς της να πουλήσουν τις περιουσίες τους και για το «βραχύ διάστημα» που είχε απομείνει να γίνουν σκαπανείς (ΔΒ 5/1974, σ. 3).
Όλα αυτά στηρίζονταν στην πίστη, πως η χρονολογία του 1975 ήταν «αλήθεια του Θεού» και απόδειξη πως ο Θεός οδηγούσε και καθοδηγούσε την εταιρεία. Με σιγουριά και στο όνομα του Θεού είχε καθορισθεί το έτος 4026 π.Χ. σαν έτος της δημιουργίας του Αδάμ και της Εύας, σαν έτος ενάρξεως της έβδομης χιλιετηρίδος, που το έτος 1975 θα συμπλήρωνε τις πρώτες 6 χιλιετηρίδες, και θα απέμενε ακόμη η χιλιετής Βασιλεία στη γη (Σκ. 1968, σ. 463, Πίσω, σ. 108, ντ. 73, Ξ. 8.3.1969, σ. 14).
Η «Σκοπιά» λοιπόν ήταν σίγουρη για το 1975. Διακήρυξε αυτή τη χρονολογία στο όνομα του Θεού. Και όμως η ίδια δεν πίστευε σ’ αυτή τη χρονολογία. Γι’ αυτό και μόλις πλησίαζε η λήξη της «προθεσμίας» του Αρμαγεδώνα, δήλωσε: «Αυτές οι εκδόσεις δεν είπαν ότι το τέλος του κόσμου θα ήρχετο τότε, δηλαδή το 1975» (Σκ. 1975, σ. 56) δεν γνωρίζουμε πότε εδημιουργήθη η Εύα, «η Βίβλος δεν μας το αποκαλύπτει» (Σκ. 1976, σ. 628).
Ποιος είχε «προφητεύσει» για το 1975; Κάποια άτομα, λέγει η εταιρεία, «μερικοί», που «έχασαν το νόημα των βιβλικών προειδοποιήσεων σχετικά με το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων» (Σκ. 1976, σ. 628, 632, Πίσω σ. 112, ντ. 76). Γι’ αυτό και απατήθηκαν «από δική τους κατανόηση, που βασίστηκε σ’ εσφαλμένες προϋποθέσεις» (Σκ. 1976, σ. 633, Πίσω, σ. 112, ντ. 76).
Αυτές οι δηλώσεις έγιναν αιτία για εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς να σπεύσουν να εγκαταλείψουν τον ψευδοπροφήτη, που χρησιμοποιεί την απάτη με σκοπό να καλύψει το αληθινό του πρόσωπο. Γι’ αυτό και η εταιρεία αναγκάσθηκε να δηλώσει: Ναι, λέγει, «αυτές οι εκδόσεις» είπαν ότι το τέλος του κόσμου θα ήρχετο το 1975, αλλά δεν φταίει η εταιρεία γι’ αυτό. ένοχοι είναι μόνο οι συγγραφείς των σχετικών άρθρων, μερικά άτομα (Σκ. 1.6.1980, σ. 17, Πίσω, σ. 114, ντ. 77).
Όμως ποιος γράφει τα άρθρα της εταιρείας ; Δεν είναι «τροφή εν καιρώ», που προέρχονται από τον «Ιεχωβά» και από το «Άγιο Πνεύμα»; Ναι, αυτό το έχει πολλές φορές υποστηρίξει η εταιρεία (Σκ. 1967, σ. 667, Πίσω, σ. 83, ντ. 3. Σκ. 1.10.1987, σ. 10, Πίσω, σ. 49, ντ. 19).
«Ποιοι είναι οι συγγραφείς των εκδόσεων της εταιρείας Σκοπιά»; ρωτάει η ίδια η εταιρεία και δίνει την απάντηση: Τα έντυπα που εκδίδονται από την Εταιρεία Σκοπιά εκδίδονται επ’ ονόματι της Βιβλικής και Φύλλαδικής Εταιρείας Σκοπιά», εκδίδονται δηλαδή από την «οργάνωση που χρησιμοποιείται από τον Ιεχωβά Θεό ως όργανόν του». Γι’ αυτό και η «Σκοπιά» υπογραμμίζει:
«Έχοντας αυτά υπ’ όψιν ενθαρρύνομε όλους εκείνους που αναζητούν τη Γραφική αλήθεια να διακρίνουν την πρώτιστη ανάγκη της κατοχής του αγίου πνεύματος από μέρους εκείνων που είναι υπεύθυνοι για την ύλη, η οποία περιέχεται στις εκδόσεις της Εταιρείας μας. Η μαρτυρία του άγιου πνεύματος στο ποιόν και στο περιεχόμενον των συγγραμμάτων που εκδίδονται από την εταιρεία Σκοπιά πρέπει να είναι εκείνο που ικανοποιεί και καταπείθει…» (Σκ. 1959, σ. 527, Πίσω, σ. 115, ντ. 78).
Η «Σκοπιά» ισχυρίζεται πως λαλεί «εν Αγίω Πνεύματι», δηλαδή λόγο Θεού. Όμως ο λόγος της σχετικά με το 1975, όπως άλλωστε και σχετικά με όλες τις άλλες χρονολογίες, δεν πραγματοποιήθηκε. Γι’ αυτό και εφαρμόζονται και πάλι σ’ αυτήν οι λόγοι της: βασίσθηκε σε εσφαλμένες προϋποθέσεις (Σκ. 1.6.1980, σ. 17). Ήσαν λόγοι ψευδοπροφήτη.
Έχει ενδιαφέρον να αναφέρουμε και τη σημερινή (1993) άποψη της εταιρείας σχετικά με το τι ελέχθη ή τι δεν ελέχθη από την ίδια σχετικά με το 1975.
Στο βιβλίο «Διαγγελείς» (σ. 104) αναφέρεται στην έκδοση του βιβλίου «Αιώνιος Ζωή εν τη ελευθερία των υιών του Θεού» και στην παρουσίασή του από τον μετέπειτα πρόεδρο της εταιρείας Φ. Φράνς στη συνέλευση της Βαλτιμόρης (1966):
«Στη συνέλευση της Βαλτιμόρης, στο Μέριλαντ, ο Φ.Γ. Φράνς έκανε την τελική ομιλία. Άρχισε με τα λόγια: «Μόλις πριν ανεβώ στο βήμα, ένας νεαρός με πλησίασε και μου είπε: “Για πείτε μου, Τι σημαίνει αυτό το 1975;”» Ο αδελφός Φράνς αναφέρθηκε τότε στα πολλά ερωτήματα που είχαν εγερθεί ως προς το αν η ύλη στο καινούριο βιβλίο σήμαινε ότι μέχρι το 1975 θα είχε τελειώσει ο Αρμαγεδών και θα είχε δεθεί ό Σατανάς. Η ουσία των όσων δήλωσε είναι η εξής: “Θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Αλλά εμείς δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Όλα τα πράγματα είναι δυνατά για τον Θεό. Αλλά εμείς δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Και κανείς από εσάς δεν πρέπει να λέει συγκεκριμένα οτιδήποτε για το τι θα μεσολαβήσει από τώρα μέχρι το 1975. Αλλά το σπουδαίο σημείο σε όλα αυτά είναι το εξής, αγαπητοί αδελφοί: Ο καιρός είναι λίθος. Ο καιρός τελειώνει, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό».
Οι δηλώσεις αυτές του «δούλου» του Μπρούκλιν μας θυμίζουν την Πυθία: Μπορεί-δεν μπορεί! «Θα μπορούσε να γίνει», αλλά εμείς «δεν μπορούμε να πούμε τίποτα». Ο χρόνος είναι «λίγος», ο καιρός «τελειώνει» και δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, αλλά «κανείς από σας δεν πρέπει να λέει οτιδήποτε για το τι θα μεσολαβήσει από τώρα μέχρι το 1975». Δηλαδή το 1975 είναι σίγουρο και αυτό που δεν είναι σίγουρο, αναφέρεται σ’ αυτά που θα συμβούν από το 1966 μέχρι το 1975;
Για μας ένα είναι σίγουρο: Πως η «Σκοπιά» αποδεικνύεται ψευδοπροφήτης και μάλιστα συνειδητός ψευδοπροφήτης, αφού συνειδητά εξαπατά, μια και ο ίδιος ο «δούλος» της εταιρείας αφήνει τους οπαδούς να ελπίζουν, τους παρακινεί να ρυθμίσουν τη ζωή τους με κέντρο αυτό που επρόκειτο να συμβεί το 1975, να πουλήσουν δηλαδή την περιουσία τους, να σταματήσουν τα παιδιά τους από τα σχολεία, να μην έλθουν σε γάμο μέχρι το 1975, για να εξυπηρετήσουν απερίσπαστα και με κάθε μέσο τα συμφέροντά της. Και επειδή πίστευε πως το 1975 δεν θα συμβεί άπολύτως τίποτα, για να μη την ενοχοποιήσουν οι οπαδοί της για ψευδοπροφήτη, τους προετοιμάζει με κάποια σχόλια, προφορικά, με τη μέθοδο της Πυθίας. Έτσι μπορούσε μετά το 1975 να πει: Όχι, εμείς δεν το είπαμε αυτό, και μάλιστα σας προειδοποιήσαμε: «Και κανείς από σας δεν πρέπει να λέει οτιδήποτε…»!
Αργότερα, μετά το 1975, το υπογράμμισε: «Μερικοί από σας έχασαν το νόημα των βιβλικών προειδοποιήσεων…». Ύστερα βέβαια αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί. Όμως σήμερα, αφού υπάρχει αυτή η χρονική απόσταση από το 1975, επιστρέφει στην τακτική της Πυθίας του αδελφού Φράνς και υποστηρίζει: Εμείς δεν είπαμε ποτέ κάτι σχετικά με το 1975. Είπαμε μόνο αυτό: «Θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά εμείς δεν μπορούμε να πούμε τίποτα»!
Τι γίνεται όμως σήμερα με το χρόνο που θα εγκαθιδρυθεί στη γη η «βασιλεία»;
Σήμερα, η Σκοπιά δηλώνει πως «μπορούμε να έχουμε πλήρη πεποίθηση ότι η βασιλεία θα αναλάβει δράση πολύ σύντομα» (Σκ. 1.3.1987, σ. 6)· πως «το έργο του θερισμού είναι επείγον… πολύ γρήγορα θα φθάσει στο τέλος του» (Σκ. 1.1.1988, σελ. 18).
Στην «τροφή εν καιρώ» που δόθηκε από την εταιρεία για τις συναθροίσεις της «Σκοπιάς» της 28ης Μαρτίου («Η τεκνοποίηση στο λαό του Θεού) και της 4ης Απριλίου 1988 («Τεκνοποίηση με συναίσθηση της ευθύνης σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους») (Σκ. 1.3.1988, σ. 18-27), υπογραμμίζεται πως «ο λαός του Ιεχωβά έχει στη διάθεσή του μόνο ένα σύντομο χρονικό διάστημα για να τελειώσει το έργο που του έχει ανατεθεί… αυτό το έργο πρέπει να επιτελεσθεί πριν έρθει το τέλος. Είναι λοιπόν κατάλληλο να ρωτήσουν οι Χριστιανοί τον εαυτό τους πόσο ο γάμος ή, αν είναι ήδη παντρεμένοι, η απόκτηση παιδιών, θα επηρεάσει τη συμμετοχή τους σ’ αυτό το ζωτικό έργο» (σ. 21).
Στη μελέτη «Τεκνοποίηση με συναίσθηση της ευθύνης σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους», υπογραμμίζονται οι «χαρές και ευθύνες» των γονέων, αλλά και οι πίκρες τους και τονίζεται για τα ζευγάρια που αποφασίζουν χάριν της εταιρείας να μη κάνουν παιδιά: «Άτεκνοι, αλλά ευτυχισμένοι». Βέβαια η «Σκοπιά» αναφέρει πως πρόκειται για «προσωπικό ζήτημα», αλλά σπεύδει να προσθέσει πως «σήμερα, η τεκνοποίηση δεν αποτελεί συγκεκριμένο μέρος του έργου που έχει αναθέσει ο Ιεχωβά στο λαό του», και τα ανδρόγυνα θα πρέπει να πάρουν τη σωστή απόφαση, επειδή «ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος» (σ. 26).
Τι γίνεται όμως «όταν το παιδί έρχεται χωρίς να το περιμένεις»; Αυτό συνέβη σε πολλά ανδρόγυνα, μας λέει η «Σκοπιά» και προσθέτει πως «αυτός δεν είναι ιδανικός καιρός για να φέρει κανείς παιδιά στον κόσμο», υπογραμμίζοντας ότι τα παιδιά στη διάρκεια της «μεγάλης θλίψης» θα προξενούσαν «πίκρα, απογοήτευση, ακόμη και κίνδυνο» (σ. 26-27). Έτσι η εταιρεία επιφυλάσσει στους νεαρούς οπαδούς τις νέες απογοητεύσεις, χάριν «αισχρού κέρδους» (Τίτ. α’ 11).
Ποια θέση παίρνει τώρα η «Σκοπιά», στη δεκαετία του 1990, που πλέον απομακρύνεται από το 1975;
«Τώρα – στις ημέρες μας – είναι ο καιρός… όλες οι αποδείξεις δείχνουν ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στο τέλος αυτού του κακού κόσμου», λέγει η «Σκοπιά» (1.5.1990, σ. 28). Όμως δύο εβδομάδες αργότερα δηλώνει: «Ο Ιησούς προειδοποίησε τους μαθητές του να μην κάνουν υποθέσεις. Ο ίδιος είπε: «Δεν ανήκει σε σας να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς» (Σκ. 1.6.1990, σ. 7). Κατόπιν δηλώνει με πολύ θράσος:
«Επομένως η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει κανέναν από τους συνεχώς αυξανομένους προφήτες της έσχατο-λογίας», αντί ν’ ασχολείται κανείς με την «ακριβή ημέρα και ώρα», «τώρα είναι ο πιο κατάλληλος καιρός να εξοικειωθεί κανείς με τις απαιτήσεις του Θεού για επιβίωση» (Σκ. 1.6.1990, σ. 7).
Σχετικά με την σίγουρη «αρπαγή» των «κεχρισμένων» πριν από τον Αρμαγεδώνα η «Σκοπιά» δεν διστάζει να δηλώσει σήμερα: «Πιθανόν» μερικοί χρισμένοι να περάσουν ζωντανοί τον Αρμαγεδώνα και να υπηρετήσουν για ένα χρονικό διάστημα στη γη!» (Σκ. 15.8.1990, σ. 30).
Το έτος 1992 η εταιρεία μιλάει ακόμη πιο λίγο για συγκεκριμένες χρονολογίες. Αυτό που την απασχολεί είναι η υποταγή στην αυθεντία της και στο έργο της: «Να είστε σ’ ένα προσκολλημένον στην Οργάνωση του Θεού και στο Έργο της», αναφέρεται σε «Μάθημα της Σκοπιάς» αναφερόμενο σ’ αυτό το θέμα (Σκ. 1.5.1992, σ. 21). Ταυτόχρονα δηλώνει:
«Δεν είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που θα καθορίσουν πότε θα έχει ολοκληρωθεί το έργο κηρύγματος… Εμείς, όμως, είμαστε αφοσιωμένοι να εργαστούμε όσο σκληρότερα μπορούμε και για όσο καιρό είναι απαραίτητο, κηρύττοντας για την καλύτερη κυβέρνηση που θα βρούμε να έχει ποτέ το ανθρώπινο γένος, τη βασιλεία του Θεού. Το ξέσπασμα της “μεγάλης θλίψης” θα έρθει ενώ εμείς θα εξακολουθούμε να είμαστε απασχολημένοι σ’ αυτό το έργο… Σε όλο το μέλλον, αυτοί που θα σωθούν θα θυμούνται το παρελθόν και θα βεβαιώνουν από καρδιάς, ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν ψευδοπροφήτης» (Σκ. 1.5.1992, σ. 21-22).
Αλλά στο «μάθημα της Σκοπιάς» για τις 14 Ιουνίου 1993 (Σκ. 1.5.1993, σ. 21 γ) η εταιρεία προσφέρει και πάλι την νωπή «τροφή εν καιρώ»:
«Ο καιρός που έχει απομείνει μέχρι το ξέσπασμα της «μεγάλης θλίψης» έχει σχεδόν τελειώσει!» (Ματθ. 24:21).
Ο καιρός, λοιπόν, λέγει σήμερα (1993) η «Σκοπιά», «έχει σχεδόν τελειώσει» και επομένως το μόνο έργο που απομένει για τους οπαδούς της στον «ελάχιστο χρόνο» που θα διαρκέσει ακόμη, ίσως λίγους μήνες ή ένα-δύο χρόνια, είναι το έργο της εταιρείας · γιατί ο Ιησούς Χριστός, που μας βεβαιώνει ότι ο καιρός έχει σχεδόν τελειώσει, δεν ήταν ψευδοπροφήτης.
Ο Χριστός σίγουρα δεν θα αποδειχθεί ψευδοπροφήτης. Όμως η αυτοαποκαλούμενη «αυθεντική προφητική τάξις μεταξύ μας», δηλαδή η εταιρεία «Σκοπιά», (Σκ. 1973, σ. 347), αποδείχθηκε πολλές φορές ψευδοπροφήτης. Γι’ αυτό χιλιάδες οπαδοί έπαυσαν να πιστεύουν τον ψευδοπροφήτη του Μπρούκλιν και ακολούθησαν τη συμβουλή της Γραφής (Ματθ. κδ’ 23-24. Λουκ. κα’ 8, βλ. και «Διαγγελείς», σ. 633).
Κλείνοντες το κεφάλαιο αυτό παρατηρούμε πως η εταιρεία ψεύδεται, όταν ισχυρίζεται πως ποτέ δεν υποστήριξε πως είναι προφήτης (Πως να συζητάτε λογικά από τις Γραφές, σ. 432). Η ίδια βεβαίωσε πως είναι ο προφήτης στις ημέρες μας και απείλησε πως οποίος δεν την αναγνωρίσει τώρα για αληθινό προφήτη, θα αναγκασθεί από τα πράγματα να το κάνει, όμως τότε θα είναι γι’ αυτόν πολύ αργά και αυτό δεν θα σημάνει γι’ αυτόν σωτηρία, αλλά καταδίκη (Σκ. 1973, σ. 342). Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία πως όλες οι αναγγελίες της σχετικά με τους «χρόνους και τους καιρούς», με τη λήξη των 6000 ετών και γενικά με ολόκληρο το χρονολογικό πίνακα έγιναν στο όνομα του Θεού και απέδειξαν την εταιρεία σαν το μεγαλύτερο ψευδοπροφήτη (Δευτερ. ιη’ 21-22).
Μάρτυρες του Ιεχωβά και Ορθοδοξία (Τόμος Γ’)
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
Λάθη στην εσχατολογική χρονολόγηση 1914 μ.Χ. της Εταιρίας Σκοπιά